Słoicyzm

Ikona słoicyzmu

Słoik jest kliszą natury.

Anonimowy słoicysta

Słoicyzm – nurt w filozofii czasem mylony ze stoicyzmem, choć jedyne, co łączy te nurty, to fakt, że słoiki też stoją. Prawdopodobnie powstał na terenie Śląska na początku lat 90. Słoicyści uważają, że jedyne, co warto utrwalać i zatrzymywać na dłużej, to dary natury, albowiem każda chwila, każdy dzień przynosi nam coś pięknego i radosnego. Szczególną atencją darzą słoik jako swego rodzaju naczynie duchowe, pozwalające zatrzymać ducha natury. Nie uważają go jednak za świętość, a jedynie dostrzegają w nim geniusz myśli ludzkiej, który można postawić w jednym rzędzie z fotografią czy filmem.

Logika

W logice słoicy odwołują się przede wszystkim do Arystotelesa. Uważają, że ktoś, kto tak dobrze wypowiadał się o ogórkach kiszonych, musiał o życiu wiedzieć wszystko. Słoicyści przypisują mu także wynalezienie słoika, którego niestety nie rozpropagował, gdyż trzymał go w piwnicy na półce z ogórkami kiszonymi. Jemu również przypisują jedną z najważniejszych sentencji "Odkręcić, aby zrozumieć", pozostającej jednak ciągle nieodkręconą, czyli nie do końca zrozumianą.

Zobacz też

• stereotypowy słoicysta
• niekoniecznie słoicyzm

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny filozofii. Jeśli zastanawiasz się, czemu białe nie jest czarne – rozbuduj go.