Surżyk

Surżyk (ukr. i ros. суржик) – początkowo mowa wiejskich Ukraińców, z czasem rozpowszechniona na całym obszarze kraju, będąca mieszanką rosyjskiego i ukraińskiego (który sam w sobie jest mieszanką rosyjskiego i polskiego, co powoduje, że surżyk to w 2/3 rosyjski i w 1/3 polski). Powstał ponieważ ukraińscy wieśniacy nie znali dobrze ani ukraińskiego, ani rosyjskiego, więc wymieszali znane sobie słowa z obu języków. Jako, że każdy miał inny zasób słownictwa, surżyki różnią się od siebie. O dziwo jednak, posługując się surżykiem, możesz zrozumieć każdy inny surżyk, nawet jeżeli oba różnią się od siebie jak czeski od węgierskiego. Z kolei jeżeli nie znasz surżyka, to za Chiny ludowe i Koreę Północną nie zrozumiesz żadnego, choćbyś nawet biegle znał ukraiński i rosyjski. Surżyk może przybierać różne formy. Może to być używanie rosyjskich wyrazów, dostosowując je do ukraińskiego, np. получати od ros. получать zamiast ukr. отримувати lub stosowanie ukraińskich wyrazów w niewłaściwym kontekście. Czasami jest to mieszanie rosyjskiej gramatyki z ukraińskimi słowami lub odwrotnie albo mieszanie obu języków w równym stopniu.

Białoruska wersja surżyka (mieszanka białoruskiego z rosyjskim) nazywana jest trasianką (трасянка) i jest na Białorusi równie powszechna, jak surżyk na Ukrainie albo i bardziej – używa jej nawet sam Władca.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.