Tokio Hotel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szoferka. Autor wycofanej wersji to 212.122.212.156.)
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 83.10.28.60; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Runab Berkenetz.)
Znacznik: rewert
 
Linia 1: Linia 1:
'''Tokio Hotel''' – [[Niemcy|niemiecki]] zespół grający muzykę [[rock]]ową. Tworzone przez niego utwory przeznaczone są dla mhrocznych i zbuntowanych nastolatków. Na Tokio Hotel składają się bliźniaczki Kaulitz – Tom grający na gitarze dla dzieci i Bill jako wokalist(k)a, Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja złożona ze skradzionych garnków i patelni) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa o strunach z [[Gumka recepturka|gumek recepturek]]). Ciekawostką jest to, że ten ostatni posiada pięciostrunowy [[gitara basowa|bas]], a gra tylko na jednej strunie.
[[Grafika:Bill z Tokio Hotel.jpg|thumb|200px|Dostaliśmy wiele mail od niewyżytych nastolatków, by umieścić szyderczą karykaturę znienawidzonego przez nich Billusia... i oto ona! Proszę bardzo! Wyżywajcie się do woli!]]
[[grafika:Bill.JPG|thumb|200px|Sesja Billa dla Playboya]]
'''Tokio Hotel''' – niemiecki „zespół” „muzyczny”, tworzony przez [[Niemcy (naród)|Niemców]] dla Niemców. Na Tokio Hotel składają się siostry Kaulitz ([[Tom Kaulitz|Tom]] z gitarą dla dzieci na baterie i [[Bill Kaulitz|Bill]] jako wokalistka), [[Gustav Schäfer|Gustav Klaus Wolfgang Schäfer]] (perkusja) i [[Georg Listing|Georg „HaHa” Moritz Hagen Listing]] (gitara basowa). Ciekawostką jest to, iż ma on pięciostrunowy bas, a gra tylko na jednej strunie.


== Historia ==
W Polsce TH dorobiło się mnóstwa fanów, ale podobno ma ich gdzieś, bo nawet nie istnieje polska strona.
[[Plik:Bill.JPG|200px|thumb|Sesja Billa dla Playboya]]
Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill uczył się gry na keyboardzie i śpiewu (czego lepiej mógł nie robić), natomiast Tom uczył się wyrywania stru… ekhm, gry na gitarze i innych instrumentach. Braciom już za młodu objawił się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga, z którymi mają głosić swoje muzyczne przesłanie. Tak zaczęła się historia naj(nie)popularniejszego obecnie zespołu, którego styl określany jest jako rock lub pop-rock.


Ciotowaty wygląd Billa przysporzył mu wielu fanów na terenie więzień w całej [[Europa|Europie]] Wschodniej. Plakaty z jego podobizną zdobią niejedną celę i przypominają skazanym o tym, iż warto zostać zresocjalizowanym tylko po to, by móc wrócić na łono normalnego społeczeństwa i oddawać się w całości Tokio Hotel.
==Recepcja==
Kochasz ich albo nienawidzisz, ale tylko ich słuchać nie możesz. Jak masz więcej, niż 14 lat, to po prostu ich omijasz. Za każdy sąd, który nie jest skrajny, zostajesz drewnianym uchem wieczoru. Musisz mieć o Tokio Hotel swoją opinię niezależnie od tego, czy Bill jest koFFany, czy oni wszyscy to pedały.


Bill wystąpił w wieku dwunastu lat w programie telewizyjnym ''Star Search'', śpiewając piosenkę pt. ''It's raining men''. Występ został co prawda przyjęty kontrowersyjnie, ale członkowie zespołu mogli nagrać swoją pierwszą płytę. Po sukcesie ''Durch den Monsun'' zarobili na tyle dużo pieniędzy, by olać szkołę i wydać wszystko na tusz do rzęs dla Billa. To buntownicze i kozackie nastawienie przysporzyło im rzeszę fanów w krajach niemieckojęzycznych, a także wszystkich innych krajach Europy. Kulminacją był singiel ''Schrei'' – kontrowersyjny utwór (zahaczający czasem o Grindcore) wyrażający indywidualność i niezależność cechującą zespół. Tokio Hotel stał się największym przebojem i bożyszczem [[Pokemon (osoba)|nastoletnich dziewcząt]] na całym świecie. Aktualnie wydaje płyty co dwa lata. Teraz wyszła płyta ''Best Of'' (sic!), a niedawno ''Humanoid'', której krytycy nie zdążyli skomentować (mózg im wypłynął, długa historia…). Obecnie pracują nad nową płytą (nic nie robią, ale o tym ciii…).
==Inne nazwy==
* Toster Heleny
* Trzynastoletni Hardcorowcy
* Tendetni cHórzyści
* Teksańscy Harcerze
* Tania Histeria
* Tokio Fotel
* Tokjo Chotel
* Tokio Motel
* Tokio Hostel
* Hiroszima Motel
* China Motel
* Pekin Burdel
* Shanghaii Pensjonat
* Tokio Kotlet
* Tokio Ciotel
* Tokio Gnioty
* Tokio Szmotel
* Zespół, którego nazwy nie wolno wymawiać
* Letoh Oikot (przeczytaj od tyłu)
* Magdeburg Sypialnia
* Japan Boordel
* Tani Motel


== Ciekawostki ==
{{stubmuz}}
* Podobno w Niemczech zakupiono aż cztery płyty zespołu! Mimo tego, że kupili je sami członkowie, nie spodziewano się aż takiej popularności. Środki ze sprzedaży biletów miały zostać przeznaczone na dofinansowanie wyjazdów na obozy dla dzieci, ale Billy postanowił kupić sobie paczkę fajek na CPN-ie.
* Legenda głosi, że odtwarzając ich płyty od tyłu, można usłyszeć covery [[Ich Troje]] (Gustav jest ich wielkim fanem).
* Jak na razie, nie ustalono płci Billa, lecz badania trwają nadal.


[[Kategoria:Niemieckie zespoły]]
[[Kategoria:Niemieckie zespoły]]
Linia 38: Linia 18:


[[cs:Tokio Hotel]]
[[cs:Tokio Hotel]]
[[da:Tokio Hotel]]
[[de:Tokio Hotel]]
[[de:Tokio Hotel]]
[[el:Tokio Hotel]]
[[fi:Tokio Hotel]]
[[fr:Tokio Hotel]]
[[he:טוקיו הוטל]]
[[it:Tokio Hotel]]
[[nl:Tokio Hotel]]
[[no:Tokio Hotel]]
[[pt:Tokio Hotel]]

Aktualna wersja na dzień 11:22, 22 lis 2023

Tokio Hotelniemiecki zespół grający muzykę rockową. Tworzone przez niego utwory przeznaczone są dla mhrocznych i zbuntowanych nastolatków. Na Tokio Hotel składają się bliźniaczki Kaulitz – Tom grający na gitarze dla dzieci i Bill jako wokalist(k)a, Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja złożona ze skradzionych garnków i patelni) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa o strunach z gumek recepturek). Ciekawostką jest to, że ten ostatni posiada pięciostrunowy bas, a gra tylko na jednej strunie.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Sesja Billa dla Playboya

Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill uczył się gry na keyboardzie i śpiewu (czego lepiej mógł nie robić), natomiast Tom uczył się wyrywania stru… ekhm, gry na gitarze i innych instrumentach. Braciom już za młodu objawił się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga, z którymi mają głosić swoje muzyczne przesłanie. Tak zaczęła się historia naj(nie)popularniejszego obecnie zespołu, którego styl określany jest jako rock lub pop-rock.

Ciotowaty wygląd Billa przysporzył mu wielu fanów na terenie więzień w całej Europie Wschodniej. Plakaty z jego podobizną zdobią niejedną celę i przypominają skazanym o tym, iż warto zostać zresocjalizowanym tylko po to, by móc wrócić na łono normalnego społeczeństwa i oddawać się w całości Tokio Hotel.

Bill wystąpił w wieku dwunastu lat w programie telewizyjnym Star Search, śpiewając piosenkę pt. It's raining men. Występ został co prawda przyjęty kontrowersyjnie, ale członkowie zespołu mogli nagrać swoją pierwszą płytę. Po sukcesie Durch den Monsun zarobili na tyle dużo pieniędzy, by olać szkołę i wydać wszystko na tusz do rzęs dla Billa. To buntownicze i kozackie nastawienie przysporzyło im rzeszę fanów w krajach niemieckojęzycznych, a także wszystkich innych krajach Europy. Kulminacją był singiel Schrei – kontrowersyjny utwór (zahaczający czasem o Grindcore) wyrażający indywidualność i niezależność cechującą zespół. Tokio Hotel stał się największym przebojem i bożyszczem nastoletnich dziewcząt na całym świecie. Aktualnie wydaje płyty co dwa lata. Teraz wyszła płyta Best Of (sic!), a niedawno Humanoid, której krytycy nie zdążyli skomentować (mózg im wypłynął, długa historia…). Obecnie pracują nad nową płytą (nic nie robią, ale o tym ciii…).

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Podobno w Niemczech zakupiono aż cztery płyty zespołu! Mimo tego, że kupili je sami członkowie, nie spodziewano się aż takiej popularności. Środki ze sprzedaży biletów miały zostać przeznaczone na dofinansowanie wyjazdów na obozy dla dzieci, ale Billy postanowił kupić sobie paczkę fajek na CPN-ie.
  • Legenda głosi, że odtwarzając ich płyty od tyłu, można usłyszeć covery Ich Troje (Gustav jest ich wielkim fanem).
  • Jak na razie, nie ustalono płci Billa, lecz badania trwają nadal.