Trebuszet: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (lit.)
Linia 2: Linia 2:
'''Trebuszet''' (inaczej trebusz, trebucz, trebuczet, dla przyjaciół Treb) - rodzaj machiny oblężniczej wynaleziony w średniowieczu.
'''Trebuszet''' (inaczej trebusz, trebucz, trebuczet, dla przyjaciół Treb) - rodzaj machiny oblężniczej wynaleziony w średniowieczu.


W swojej istocie trebuszet jest znacznie większą (wielkości małego domu) wersją [[katapulta|katapulty]] z lekko zmienionym mechanizmem działania. Jego funkcjonowanie można by obrazowo porównać do wygiętego siłą do ziemi [[drzewo|drzewa]], do którego końca przyczepiamy siatkę z kamieniem w środku. Następnie puszczamy drzewo, a ono gwałtownie się rozprostowując wyrzuca kamień w jakimś losowym kierunku. Jak można się domyślić, obchodzenie się z maszyną w ten sposób funkcjonującą wymagało sporej ostrożności, a nieuwaga doprowadzała do tego, że często wraz z kamienień w powietrze wędrowało kilku członków obsługi trebusza, a nawet duże części mechanizmu wyrzutni. Z racji swojej wielkości trebuszet miał sporą siłę rażenia i z porównaniem do [[katapulta|katapulty]] był w stanie wyrządzić pewne (co nie znaczy, że duże) szkody w kamiennych fortyfikacjach. Jego wadą była nie najlepsza celność, jednak przy odrobinie szczęścia można było z niego trafić w cel wielkości dużego [[miasto|miasta]].
W swojej istocie trebuszet jest znacznie większą (wielkości małego domu) wersją [[katapulta|katapulty]] z lekko zmienionym mechanizmem działania. Jego funkcjonowanie można by obrazowo porównać do wygiętego siłą do ziemi [[drzewo|drzewa]], do którego końca przyczepiamy siatkę z kamieniem w środku. Następnie puszczamy drzewo, a ono gwałtownie się rozprostowując wyrzuca kamień w jakimś losowym kierunku. Jak można się domyślić, obchodzenie się z maszyną w ten sposób funkcjonującą wymagało sporej ostrożności, a nieuwaga doprowadzała do tego, że często wraz z kamienień w powietrze wędrowało kilku członków obsługi trebusza, a nawet duże części mechanizmu wyrzutni. Z racji swojej wielkości trebuszet miał sporą siłę rażenia i z porównaniem do [[katapulta|katapulty]] był w stanie wyrządzić pewne (nie tak wielkie jak mangonela, ale mimo to znaczne) szkody w kamiennych fortyfikacjach. Jego wadą była nie najlepsza celność, jednak przy odrobinie szczęścia można było z niego trafić w cel wielkości dużego [[miasto|miasta]](tak z 20 razy większe od Warszawy).


Trebuszet był powszechnie używany po zakończeniu [[Wieki ciemne (średniowiecze)|Wieków Ciemnych]], szczególnie w czasie [[Krucjaty|Wypraw Krzyżowych]], przez wszystkich dowódców, którzy potrzebowali machin oblężniczych do czegokolwiek innego niż robienie pozorów (tym innym wystarczyły [[Katapulta|katapulty]] lub od biedy nawet [[balista|balisty]]). Bardzo cenili oni sobie efekt psychologiczny, jakie dawały kamienne pociski spadające na oblegane miasto w kompletnie niemożliwy do przewidzenia (także dla strzelających) sposób. Czasami zbaczały one z oczekiwanej trasy do tego stopnia, że spadały np. w środku obozu oblegającej armii lub na namiocie dowódcy, jednak były to przypadku na tyle rzadkie, że żołnierze obsługujący trebusze bali się ich nadal trochę mniej niż ci, do których z nich strzelano. Trebusze zostały wyparte dopiero przez działa w [[Jesień Średniowiecza|Jesieni Średniowiecza]].
Trebuszet był powszechnie używany po zakończeniu [[Wieki ciemne (średniowiecze)|Wieków Ciemnych]], szczególnie w czasie [[Krucjaty|Wypraw Krzyżowych]], przez wszystkich dowódców, którzy potrzebowali machin oblężniczych do ostrzeliwania olbrzymich (100 tysięcznych lub większych)wojsk wroga lub miejsc gdzie znajduje się +20 miast/ miasto 20 razy większe od Warszawy (w mniejsze cele nie trafia). Bardzo cenili oni sobie efekt psychologiczny, jakie dawały kamienne pociski spadające na oblegane miasto w kompletnie niemożliwy do przewidzenia (także dla strzelających) sposób. Czasami zbaczały one z oczekiwanej trasy do tego stopnia, że spadały np. w środku obozu oblegającej armii lub na namiocie dowódcy, jednak były to przypadku na tyle rzadkie, że żołnierze obsługujący trebusze bali się ich nadal trochę mniej niż ci, do których z nich strzelano. Trebusze zostały wyparte dopiero przez działa w [[Jesień Średniowiecza|Jesieni Średniowiecza]].
<br clear="all">
<br clear="all">
{{Machiny oblężnicze}}
{{Machiny oblężnicze}}

Wersja z 22:11, 3 sty 2009

Tak również może wyglądać trebuszet. Chyba, że to akurat nie był trebuszet...

Trebuszet (inaczej trebusz, trebucz, trebuczet, dla przyjaciół Treb) - rodzaj machiny oblężniczej wynaleziony w średniowieczu.

W swojej istocie trebuszet jest znacznie większą (wielkości małego domu) wersją katapulty z lekko zmienionym mechanizmem działania. Jego funkcjonowanie można by obrazowo porównać do wygiętego siłą do ziemi drzewa, do którego końca przyczepiamy siatkę z kamieniem w środku. Następnie puszczamy drzewo, a ono gwałtownie się rozprostowując wyrzuca kamień w jakimś losowym kierunku. Jak można się domyślić, obchodzenie się z maszyną w ten sposób funkcjonującą wymagało sporej ostrożności, a nieuwaga doprowadzała do tego, że często wraz z kamienień w powietrze wędrowało kilku członków obsługi trebusza, a nawet duże części mechanizmu wyrzutni. Z racji swojej wielkości trebuszet miał sporą siłę rażenia i z porównaniem do katapulty był w stanie wyrządzić pewne (nie tak wielkie jak mangonela, ale mimo to znaczne) szkody w kamiennych fortyfikacjach. Jego wadą była nie najlepsza celność, jednak przy odrobinie szczęścia można było z niego trafić w cel wielkości dużego miasta(tak z 20 razy większe od Warszawy).

Trebuszet był powszechnie używany po zakończeniu Wieków Ciemnych, szczególnie w czasie Wypraw Krzyżowych, przez wszystkich dowódców, którzy potrzebowali machin oblężniczych do ostrzeliwania olbrzymich (100 tysięcznych lub większych)wojsk wroga lub miejsc gdzie znajduje się +20 miast/ miasto 20 razy większe od Warszawy (w mniejsze cele nie trafia). Bardzo cenili oni sobie efekt psychologiczny, jakie dawały kamienne pociski spadające na oblegane miasto w kompletnie niemożliwy do przewidzenia (także dla strzelających) sposób. Czasami zbaczały one z oczekiwanej trasy do tego stopnia, że spadały np. w środku obozu oblegającej armii lub na namiocie dowódcy, jednak były to przypadku na tyle rzadkie, że żołnierze obsługujący trebusze bali się ich nadal trochę mniej niż ci, do których z nich strzelano. Trebusze zostały wyparte dopiero przez działa w Jesieni Średniowiecza.
Szablon:Machiny oblężnicze