Wpierdol
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 17:59, 18 lip 2007 autorstwa Sir Damiinho (dyskusja • edycje) (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szoferka. Autor wycofanej wersji to 83.4.149.25.)
Wpierdol, wpierdul – jedna z form okazania fizycznej lub liczebnej przewagi nad przeciwnikiem.
Zastosowanie
- Gdy zawodzi logiczna argumentacja słowna (w przypadku niektórych podmiotów organizujących wpierdol, etap słowno-logicznej argumentacji jest w ogóle pomijany).
- Gdy podmiot otrzymujący wpierdol sprowokuje jego otrzymanie, np. spojrzy na niewłaściwą osobę, odmówi grzecznej prośbie oddania telefonu komórkowego lub portfela, nieopatrznie pojawi się w nieodpowiednim miejscu (o dowolnej porze). Organizatorzy wpierdolu mówią wtedy, że zasłużył.
Organizatorzy
Organizatorów wpierdolu zawsze jest co najmniej dwóch, a często grupa ta jest większa. Organizatorami mogą być:
- kibole;
- dresiarze;
- kibole będący jednocześnie dresiarzami;
- inne.
Ofiary
Ofiarami wpierdolu najczęściej są:
- osoby o innym kolorze skóry;
- osoby o innym wyznaniu;
- osoby o innej narodowości;
- osoby o innych przekonaniach politycznych (rzadko, ze względu na to, że sami organizatorzy wpierdolu rzadko mają jakiekolwiek polityczne przekonania);
- osoby o innym kolorze szalika;
- osoby, u których można zauważyć telefon komórkowy;
- niewinne osoby;
- inne osoby.
Cele
- wpierdol sam w sobie;
- kradzież (w języku wtajemniczonych" „krojenie”, „szycie”, generalnie określenia związane z krawiectwem);
- rozładowanie pozytywnych emocji (np. po wygranym meczu);
- rozładowanie negatywnych emocji (np. po przegranym meczu);
- wpierdol sam w sobie;
- i wpierdol sam w sobie.
Sposoby reagowania
Podmiot otrzymujący wpierdol ma do wyboru kilka sposobów zareagowania nań, przejętych ze świata zwierząt. Są to:
- ucieczka (jeśli możliwa);
- błaganie o litość (możliwe dość rzadko, metoda o stosunkowo najmniejszej skuteczności);
- udawanie nieżywego (metoda pozwalająca na zachowanie życia, ale prawie zawsze skutkująca utratą telefonu, portfela, karty członkowskiej z biblioteki, 3 złotych trzymanych w oddzielnej kieszeni w celu zakupu biletu, kurtki, czapki, butów, spodni, czasem majtek).