Tekst źródłowy strony Ścieżka rowerowa

== Rodzaje ścieżek rowerowych ==
Wyróżnia się trzy zasadnicze rodzaje DDR:
* '''Droga wydzielona z chodnika''' – powstaje przez narysowanie grubej, białej kreski przez środek chodnika lub wykonanie jej z Kostki Bauma w czerwonym kolorze. Dzięki temu, że znaki poziome z symbolem roweru malowane są co kilkaset metrów, piesi nie mają żadnych skrupułów, by zaadaptować ją do swoich potrzeb (szczególnie w pobliżu parków). Chętnie korzystają z nich również służby sprzątające miasto, które mają gdzie zaparkować tak, by nie zastawiać chodnika.
* '''Samodzielna droga rowerowa''' – koniecznie oddzielona od jezdni i często oddzielona od chodnika szpalerem drzew lub zielenią. Czasem występuje bez chodnika, po jednej tylko stronie jezdni. Jak wskazują badania, piesi podświadomie czują presję, by wejść na nią i sprawdzić, czy nie jest wygodniejsza. Doskonale sprawdza się również do wyprowadzania psów (należy rozstawić smycz strategicznie, przez całą długość). Wózki dziecięce na niej tracą od jednego do trzech kilogramów wagi, poprawia się również smarowanie łożysk w kołach.
* '''Droga dla pieszych i rowerów''' – potworek tworzony w sytuacji, gdy nie można niczego sensownego wydzielić, a koniecznie trzeba wygnać znienawidzonych rowerzystów z asfaltu (niezależnie od tego czy przeszkadzają: zasady to zasady). Najprostsza i najłatwiejsza do wykonania opcja, dostępna dla każdej miejscowości: wystarczy postawić znak... i sprawa załatwiona! Dodatkowo, w celu utemperowania rowerzystów, nie robimy przejazdów rowerowych, zostawiamy przejścia dla pieszych, by zmusić ich do przeprowadzania lub obwinić tych niezsiadających za ewentualną kolizję z samochodem.
* '''Pas rowerowy''' – wydzielony pas na jezdni, przez ortodoksów chwalony jako uniwersalne i najlepsze rozwiązanie. W praktyce bywa wyposażony w rowerzystów jadących na czołówkę (''„jaki pas, panie, to jest ścieżka rowerowa!”'') oraz jest niesłychanie wygodnym miejscem do zaparkowania samochodu (co, w przypadku trafienia na Wojującego Ortodoksa może skończyć się utratą lusterka lub spadkiem ciśnienia w oponach).
* '''Chodnik''' – mimo że jazda po nim jest zakazana<ref>Wyjątkowo wolno jechać, gdy: jest szeroki, a po jezdni wolno jechać szybciej niż 50 km/h; gdy opiekujemy się dzieckiem; gdy są paskudne warunki pogodowe. Wybrani twierdzą, że z tego przepisu wynika również zezwolenie na jazdę, gdy bardzo się boimy o swoje życie.</ref>, bywa przedłużeniem dróg rowerowych lub jest wykorzystywany w ich zastępstwie przez tych, którym brakuje ikry, by jechać zgodnie z przepisami, jezdnią. Zasady poruszania się po nim są proste: im bardziej wąsko lub tłoczno, tym szybciej jedziemy, krzycząc lub dzwoniąc na pieszych, którzy nie zdążyli uskoczyć, koniecznie slalomem. Punkty zdobywa się za okrzyki przerażenia, potrącone dzieci i najechane psy.