Edytujesz „Adam Nawałka”

'''Adam Nawałka''' (ur. [[23 października]] [[1957]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski cudotwórca specjalizujący się w uzdrawianiu piłkarskich reprezentacji, ze szczególnym uwzględnieniem [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej|tych ubranych na biało-czerwono]]. Ponadto dozgonny dłużnik [[Robert Lewandowski|Roberta Lewandowskiego]]. Stracił swoje moce podczas pobytu w [[Rosja|Rosji]].

W młodości Adam Nawałka coś tam nawet sobie pokopał, i nie chodzi bynajmniej o grządki w ogródku u mamy. Wychodziło mu to na tyle nieźle, że zainteresowała się nim sama [[Wisła Kraków]], w której spędził zresztą większość kariery. Kiedy Adasiowi znudziło się cięcie powietrza [[maczeta]]mi, wyjechał do [[Stany Zjednoczone Ameryki|Stanów]], gdzie mógł zamienić broń białą na [[pistolet]] kalibru 9 mm. Współcześnie nowy klub zapłaciłby Wiśle jakoś z dziesięć milionów dolarów – ale ponieważ to były jeszcze [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|lepsze czasy]], targu dobito za osiem rolek papieru toaletowego, trzy kilo papryki i cztery bułki do [[hot dog]]ów. Ponadto trochę pokopał w reprezentacji. Już w pierwszym meczu w kadrze udało mu się zdobyć [[gol]]a. Wtedy stwierdził, że skoro już nie będzie siary, że grał i nigdy nie strzelił, to dalej można bezkarnie się opierdalać. I pomimo trzydziestu czterech szans, karierę skończył z tym jednym trafieniem z debiutu.

Po zakończeniu kariery, Nawałka wrócił do kraju, upewniwszy się uprzednio, że kraj nie pała już nienawiścią do Zachodu. Zawodowo zajął się sprowadzaniem [[trabant]]ów zza Odry, ponieważ jako dobry wujek z Ameryki miał dość hajsu, żeby go w kółko wydawać na paliwo na tak długie wycieczki.

A tak naprawdę to wiadomo, że gdyby nie Robert Lewandowski, to byłby ch{{Cenzura3}}, dupa i kamieni kupa. Okazało się jednak, że nawet z Lewandowskim można uwalić całą serię meczy. Wystarczy tylko machnąć ręką na treningi i reklamować napoje. Cuda skończyły się w Kazaniu, ale przynajmniej dzięki zarobionym pieniądzom za reklamy Nawałka mógł wrócić tym samym samolotem co [[Joachim Löw]]. Po blamażu PZPN stwierdził, że skoro magia się skończyła, to można postawić na [[Jerzy Brzęczek|wujka Kuby Błaszczykowskiego]].

Przyjmowana przez Nawałkę strategia opierała się na tym, żeby na boisku przebywał Robert Lewandowski. Jeżeli Lewy gra w naszej drużynie, tym lepiej. Po wybraniu Lewego Nawałka rzucał monetą. Jeżeli wypadał orzeł, to na boisko wpadał [[Arkadiusz Milik|Milik]]. Jeżeli reszta, to [[Kamil Grosicki|Turobgrosik]]. Do tego należało dokoptować ośmiu innych graczy (najlepiej w kółko tych samych), którzy nie oślepną w blasku naszej największej gwiazdy. [[Jakub Błaszczykowski|Błaszczu]] i [[Łukasz Piszczek|Piszczu]] byli szczególnie preferowani, bo mieli czas przywyknąć. Poza tym zagraniczni komentarzy całkiem zabawnie męczą się z ich nazwiskami. Oprócz tego [[bramkarz]], tu już wszystko jedno jaki, bo [[Łukasz Fabiański|Fabiański]] i [[Wojciech Szczęsny|Szczęsny]] to przecież jeden poziom, wyjdzie na to samo. Następnie należało modlić się, żeby Lewemu nie stała się krzywda, i wprowadzać jak najmniej zmian, bo jeszcze rezerwowi się zawstydzą, że mogą grać z Lewym na jednym boisku, i nic z tego nie będzie.