Edytujesz „Arctic Monkeys”

{{WEdycji|Runouw}}

{{cytat|Who the fuck are Arctic Monkeys?|'''Alex Turner''' o utracie tożsamości zespołu}}

{{cytat|My propeller<br>Won't spin<br>And I can't get it started on my own|'''Alex Turner''' o swoich problemach [[Masturbacja|samotności]]}}

{{cytat|Get on your dancing shoes<br>You sexy little swine<br>|podryw w stylu '''Alexa Turnera'''}}

{{cytat|Eh, dunno|Typowa, rozbudowana wypowiedź '''Jamiego Cooka'''}}

'''Arctic Monkeys''' ([[Język polski|pol.]] '''Arktyczne Małpy''') – angielski zespół [[rock]]owy (teoretycznie z naciskiem na indie rock, ale nie potrafią się zdecydować, bo każdą płytę wydają w innym stylu), który z małpami nie ma nic wspólnego i nikt nie wie, czemu się tak nazywa. Zadebiutowali w 2005 roku singlem „I Bet You Look Good on the Dancefloor”, ale i tak przeciętna [[gimbus]]iara loffcia ich za „Do I Wanna Know?'', maltretuje [[Tumblr|tamblerka]] screenami z teledysku do tejże piosenki i utrzymuje, że zespół powstał wtedy, kiedy i utwór, czyli w 2013. Inny rodzaj fana z kolei bojkotuje cały najnowszy album powołując się na to, że zespół się sprzedał, zepsuł i że tylko starsza twórczość to prawdziwe Arktyczne Małpy. Fanów o podejściu wypośrodkowanym mają w sumie niewiele. Zespół pochodzi z Sheffield, co sprawia, że mówią angielszczyzną z dość dziwacznym, północnym akcentem.

* '''Alex ''Al'' Turner''' (właśc. Alexander David Turner) – [[Gitara|wiosło]], pisanie tekstów, śpiewanie ich swym zgrabnym barytonem, kręcenie bioderkami, zaczesywanie włosów na niezdrowe ilości żelu, palenie papierosów i wykrzykiwanie różnych kombinacji słowa „fuck” pomiędzy wersami piosenek. Prawdopodobnie jest w jakimś stopniu ślepy, ponieważ słynie z noszenia okularów przeciwsłonecznych niezależnie od oświetlenia – między innymi podczas nocnej jazdy samochodem.

* '''Jamie ''Cookie'' Cook''' – [[gitara]], najczęściej rytmiczna, ale od czasu do czasu dadzą popykać Jamiemu jakieś solówki. Kiedyś Cookie robił chórki, ale potem zaczął się wstydzić i jednak się nie dotyka mikrofonu. Charakteryzuje go wyrafinowany, wręcz literacki język, którego można często posłuchać podczas wywiadów.

* '''Matt Helders''' (właśc. Matthew J. Helders III) – [[Zestaw perkusyjny|perkusja]] (którą ponoć kupił tylko dlatego, że wszyscy inni mieli już gitary) oraz wykrzykiwanie co drugiego zdania falsetem, znane również jako wokal wspierający.

* '''Nick O'Malley''' – [[Gitara basowa|bas]] po tym, jak Małpy wywaliły [[Andy Nicholson|Grubego]] na zbity pysk. Nick stylizuje się na Jezusa i podobno mówią na niego O'MyGod.

Początkowo w zespole na basie udzielał się Andy Nicholson aka [[Andy Nicholson|Gruby]], jednak w 2006 roku nie spodobała mu się trasa po Ameryce Północnej. Oficjalnie utrzymuje się wersję, że Gruby tęsknił za odległym domem i nie czuł się dobrze w USA, jednak tak naprawdę chłopak nie życzył sobie, by [[McDonald's|Maki]] (których akurat tam na pęczki) kusiły go swoim kalorycznym jedzeniem, ponieważ od lat zmagał się z nadwagą. Reszta zespołu uznała, że łaski bez i szybko załatwili nowego basistę.

Koncertowo z Małpami występują jacyś brodacze na klawiszach, ale ich tożsamość pozostaje tajemnicą ludzkości. Czasami też wbija na koncert gayfriend Alexa, Miles Kane by dać mu buziaka, zapalić z nim papieroska i przy okazji zagrać utwór „505”.

Małpy mają na koncie pięć studyjnych albumów, z czego z najstarszymi czterema zapoznają się jedynie prawdziwi fani. Zespół z okazji każdej płyty przygotowuje unikalny styl, zarówno muzyczny, jak i wizualny. Można więc mówić w ich przypadku o pięciu płytach i pięciu epokach:

* '''Whatever People Say I Am, That's What I'm Not''' – debiutancka płyta z gościem z fajką na okładce, opowiadająca o udanym lub nie zarywaniu do dupeczek, butach do tańca, wampirach, braniu kogoś na chatę, widoku z popołudnia i prostytutkach, czyli o patologii, w której dorasta typowy nastolatek z Sheffield. (Stylizacja: ubogie opryszczone chłopaczki z sąsiedztwa, które bez zbędnego ceregielenia wychodzą na scenę i grają, muzyka w stylu indie rocka, post punka, grunge'a);

* '''Favourite Worst Nightmare''' – płyta z dziwnym domkiem na okładce, [[Mhrok|mhroczniejsza]] niż poprzednia, poruszająca tematykę kominiarki, starych żółtych cegiełek, łamania nosa i takich tam. (stylizacja: w zasadzie to samo, co przy okazji poprzedniego albumu);

* '''Humbug'' – trzecia, dość dziwacznie ozdobiona (dwóch członków zespołu stoi zanurzonych w wielkiej refleksji, dwóch klęczy, z czego jeden w pozycji niemal modlitewnej) płyta, traktująca o niebezpiecznych zwierzętach, śmigłach, rączkach jubilera i tajemniczych drzwiach, co wszystko wzięte do kupy brzmi jak poszczególne elementy składające się na dobrego pornosa. (Stylizacja: chłopaki wzięli się za wyleczenie trądziku, a że leki dermatologiczne to droga impreza, to w tym okresie krucho było z kasą, więc chłopaki postanowili zaoszczędzić na fryzjerze; wszyscy bez wyjątku zarośli jak, nie przymierzając, małpy w zoo. Muzykę zaczęli wykonywać bardziej psychodeliczną niż poprzednio, trochę desert rock – nagranie płyty na pustyni do czegoś zobowiązuje!);

* '''Suck It and See''' – płyta o dość jednoznacznie brzmiącym tytule i okładce, która tegoż tytułu nie pozwala przeoczyć, jednak oficjalnie utrzymuje się, że wyrażenie ''suck it and see'' jest angielskim idiomem oznaczającym ''spróbuj sam i się przekonaj''. Wszyscy jednak doskonale wiedzą, co autor miał na myśli, w myśl reguły, że trochę dosłowności jeszcze nikomu nie zaszkodziło. Album opowiada o piorunach, czarnej melasie, niesiadaniu na krześle i scenach z biblioteki. (stylizacja: chłopaki w końcu udali się do fryzjera, no, może poza Nickiem. Alex od pewnego momentu ery zaczął zaczesywać włosy w [[quiffa]] i od tamtej pory żel do włosów pozostaje w jego stałym (nad)użyciu. Zaczęli wyglądać na zadbane gwiazdy rocka – skórzane kurtki, okularki, modne przedziałeczki. Muzyka bardziej popowa, o nieco kalifornijskim brzmieniu, ale nadal indie rock);

* '''AM''' – najnowsza (vel jedyna) płyta zespołu. Chłopakom się już naprawdę skończyły nazwy i stwierdzili, że pierdzielną pierwsze litery zespołu, bo pewnie i tak nikt nie zauważy. Otóż, ludzie to zauważyli, zauważyli też, że okularki na okładce (łudząco podobne do tych ochoczo noszonych przez Alexa) układają się w tytuł płyty. Nie postarali się. (Stylizacja: lans, lans i jeszcze raz lans, ponoć, według internautów, więcej sprzętu niż talentu, a muzyka, również według internautów, skomercjalizowana i mająca symbolizować upadek Małp. Zgiń przepadnij generalnie.)

* W początkowych latach działalności Małpy pojawiali się na galach rozdania nagród w kontrowersyjnych, lubieżnych przebrankach.

* Obecnie na takich galach Alex ma w zwyczaju upuszczać mikrofon na ziemię i informować, że wedle potrzeby można mu wystawić rachunek za tenże.

* Matt oprócz bębnienia u Małp także [[DJ|klei rapsy]].

* Alex ze swoim wcześniej wspomnianym gayfriendem Milesem Kanem (znani jako The Last Shadow Puppets) wypuścił jedną płytę, ale o następnej ni widu, ni słychu.

* Alex nagrał również akustyczne smęty jako soundtrack do filmu „Submarine”, o którym nikt nigdy w Polsce nie słyszał, ale co tam.