Edytujesz „Aztekowie”

{{słoń jakości}}

'''Aztekowie''' – naród indiański zamieszkujący [[Mezo]]amerykę od [[XIII wiek]]u. Specjalizowali się głównie w wymyślaniu karkołomnych nazw i składaniu ofiar z ludzi, zwłaszcza z jeńców wojennych. Zamiast żądać okupu, oddawali ich [[Coatlicue]], czy innemu Tezcatlipoce w ofierze.

Nikt nie wie skąd właściwie wzięli się Aztekowie. Oni sami twierdzili, że do [[Meksyk]]u zagnała ich kamienna głowa. Inni sądzą, że nie spodobało im się jezioro, a właściwie sąsiedzi, więc osiedlili się na wyspie. Tak naprawdę, pierwszy raz w życiu zobaczyli [[kaktus]] i pomyśleli, że to znak od bogów.

W 1375 roku starszyzna powołała króla, który, żeby było śmieszniej został nazwany ''tlatoani''. Zazwyczaj nazywał się równie zabawnie, np. Garść Trzciny, Wąż Obsydianowy, Dymiąca Tarcza, Wór Ziemniaków<ref>Ach, ten fetysz wielkich liter…</ref>. Na początku arystokracja pomagała rządzić tlaotanim, głównie pilnując własnych interesów. Ale ci nie mieli ochoty wysłuchiwać, że ktoś kogoś zaatakował, zgwałcił, czy złożył w ofierze, ewentualnie, że [[przesolona zupa|zupa była za słona]], a alkohol zbyt słaby. W 1425 roku było jeszcze ciekawiej, na tronie Tepaneków zasiadł burżuj, który schwytał następcę azteckiego tronu. Więzień ten był bardzo pomysłowy, powiesił się na przepasce biodrowej. W wyniku tego zdarzenia zaczęła się wojna, którą przegrali Tepanekowie, ale wynagrodzono im to [[śmierć|zaszczytnym]] udziałem w obrzędach.

[[Plik:British Museum Aztec or Mixtec Tezcatlipoca mask.jpg|thumb|150px|Typowa maska, spójrzcie na to staranne wykonanie]]

Aztekowie nie byli tak tępi, jak inne plemiona i zaczęli szukać jakiegoś ludu, który by ich utrzymywał. Znaleźli sobie przyjaciół o podobnych zainteresowaniach, Texcoco. Przy okazji dołączyli do sojuszu ubogich krewnych, Tlacopán. Głównie po to by ich wykorzystać jako mięso armatnie w polityce. Potem zrobili w {{cenzura3}} oba plemiona i przestali ich słuchać.

Po zwycięstwie w 1428 roku zaczęto czcić Tlacaelela, dowódcę. Legenda głosi, że został on nazwany kobietą wężem z powodu swoich niezwykle kobiecych rysów lub też braku [[penis|pewnej]] części ciała. Jako że nie mógł wykonywać rzeczy, które na ogół robili jego koledzy, został fanatykiem religijnym. Godzinami potrafił wymyślać mity, z których wynikały kolejne [[wojna|wojny]] religijne<ref>Z czegoś przecież trzeba się utrzymać</ref>. Prawdopodobnie gnębiony w dzieciństwie, chciał zemścić się i przejąć władzę nad światem. Palił wszystkie księgi religijne innych ludów, ale ich członków zostawiał w spokoju, mogą się przydać na kamień. Gdy zabrakło książek do podpalania i ludzi do zabijania, wymyślił wojny kwietne, czyli ustawki. Walczący ochoczo dawali się pojmać Aztekom. Uważali to za wielki zaszczyt, nawet kiedy kapłani odcinali dłonie żywcem i wyrywali serce.

Za panowania Montezumy II nie było już tak kolorowo. Nie było nikogo, kto mógłby władcę przypilnować, a inteligencją raczej nie grzeszył. Ufał wróżbitom, którzy przepowiedzieli mu nadejście jednego z bogów. Za boga wybrał sobie Hiszpana, [[Hernán Cortés|Hernána Cortésa]]. Po spotkaniu się z nim w cztery oczy, zauważył, że mężczyzna nie przypomina Pierzastego Węża. Ale masochizm pociągał Montezumę, więc gdy jego nowy pan kazał mu zmienić religię na [[Chrześcijaństwo|Tę Jedyną Słuszną]], ten przyjął [[chrzest]]. W mieście wybuchły zamieszki, a tlatoani został uwięziony i uduszony. Imperium niedługo upadło, a wszystko dlatego, że ktoś z [[Iloraz inteligencji|ilorazem inteligencji]] poniżej 80 dał się zmanipulować.

Dawno, dawno temu, gdy na świecie jeszcze panowała ciemność, a na Ziemi nie było życia, dwoje bogów pomyślało, że jest ciemno i nie mają co robić. Nie chciało im się męczyć, więc bogini urodziła synów, żeby czasem ich rodzice się nie zmęczyli. Jeden był czarny, drugi żółty, trzeci biały, a czwarty <del>kolorowy</del> kościotrupem. Pod groźbą ojcowskiego pasa i matczynego wałka synowie zaczęli dniami i nocami pracować, żeby stworzyć [[Ziemia|świat]]. Najpierw musieli przygotować Ziemię, żeby wyhodować na niej ludźmi. Potem zrobili mężczyznę, który miał być parobkiem na polu i kobietę tkającą ubrania<ref>''To nie {{cenzura3}} żadna plaża dla nudystów!''</ref>. Przy okazji bogom coś nie wyszło i musieli jeszcze parokrotnie naprawiać ten bałagan.

Aztekowie wierzyli, tak jak Żydzi i [[Polacy]], że są narodem wybranym. Uważali, że ciążyła na nich wielka odpowiedzialność dokarmiania głodującego Słońca, więc składali ofiary z ludzi. Po kilku dniach, gdy wrócili na miejsce, zauważyli, że ciała są niedojedzone, a bogowie wybredni. Dlatego zaczęli oddawać tylko niektóre części, na przykład dłonie, stopy, czy głowy. Cała ceremonia musiała się odbyć na żywca. Kiedy panowała [[susza]], starano się przekupić boga deszczu [[serce|sercami]] niemowląt, a dla Coatlicue sadzono w ziemi głowy lub stopy.

Większość kojarzy Azteków tylko z [[Krew|krwią]], flakami i [[fanatyzm]]em. I słusznie. Ale poza zabijaniem szkodliwych elementów, zrobili też wiele innych dobrych rzeczy. Między innymi, mieli spory wkład w tworzenie lubianych przez dzisiejszą młodzież [[papierosy|fajek]].

Pożywienie składało się głównie z [[Kukurydza|kukurydzy]], przyrządzano ją na wiele sposobów, na przykład rozcierano na kamieniu, zjadano z [[owad|robakami]]. Tym, którym kukurydza się nie spodobało, zawsze pozostawała [[Zupa pomidorowa|pomidorowa]], ewentualnie [[gulasz]]. Jako zawzięci ekolodzy, Aztekowie, rzadko spożywali [[mięso]], głównie jedli drób lub [[pies domowy|psinę]], bo zabijanie biednych [[Świnia|świń]] i [[Krowa|krów]] było niehumanitarne. Jedli również [[Czekolada|czekoladę]], ale tylko bogatsi, bo biedni nie byli godni i nie mieli pieniędzy, a arystokracja nie dzieliła się posiłkiem.

== Zobacz też ==

* [[Coatlicue]]

* [[Krzysztof Kolumb]]

* [[Meksyk]]

{{stopka}}

[[Kategoria:Historia nowożytna]]

[[Kategoria:Meksyk]]