Edytujesz „Bolesław Bierut”

{{sur|polskiego sekretarza KC PZPR|imię|Bolesław}}

[[Plik:Bierut1.gif|thumb|200px|A oto twarz Bolecha: oczywiście wąsio-wąsio na pierwszym planie]]

{{cytat|Pojechał dumnie, wrócił w trumnie|[[Polacy|Zrozpaczony naród]] o śmierci ukochanego przywódcy}}

{{cytat|Co to jest '''Bierut'''? To jakieś zwierzę?|Przeciętny [[Polak]] o '''Bierucie'''}}

{{cytat|Obywatel '''BB'''!|Towarzyszki-fanki o '''Bierucie'''}}

{{cytat|Pojechał w futerku, a wrócił w kuferku|[[Rosjanie|Roześmiany naród]] o śmierci '''Bieruta'''}}

'''Bolesław Bierut''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Болєслав Берут'', ur. [[18 kwietnia]] [[1892]], zm. [[12 marca]] [[1956]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – komunista, prezydent RP, [[ziomek]] [[Józef Stalin|Stalina]], członek gangu The Stalin's Friends, przewodniczący <del>samorządu szkolnego</del> [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|KC PZPR]], poza tym – towarzysz.

== Droga od młodzieńca do Prezydenta RP ==

Już jako mały chłopiec Bolek miał wielkie aspiracje komunistyczne. Chciał zostać politykiem i należeć do lewicy, stąd w budzie nazywali go Lewusem bądź Lewarem. Został włączony do jednej z partii w wieku dwudziestu lat. Otrzymał jakże chlubną pracę zecera. Po zdobyciu niepodległości nastąpiła fuzja PPS-Lewicy i SDKPiL i powstała odnowiona Komunistyczna Partia Robotnicza Polski. Przeniesiono więc go do KPRP. Do [[1933]] było bajer, ale właśnie w 1933 znów namieszał. Skazano go za działalność komunistyczną, ale zwolnili go na mocy amnestii. W [[1943]] po informacji od towarzyszy z KC przybył razem z Pawłem Finderem oraz innymi ludźmi do [[Warszawa|Warszawy]]. Tam zapoznał się z [[Władysław Gomułka|Gomułką]]. Jak tylko Stalin zobaczył Bieruta, zakochał się w nim i Bolesław uzyskał jego uznanie. Jednak jak pokazała historia, jedna ze stron kochała bardziej.

5 lutego 1947 Bolesław Bierut został Prezydentem Rzeczypospolitej <del>Lubelskiej</del> Ludowej. Mieszkańcy lasów na kieleckiem, na Podkarpaciu i [[Podlasie|Podlasiu]] do początku lat pięćdziesiątych nie chcieli uznać tej decyzji. Bierut nie miał innego wyjścia, jak tylko postawić ich pod ścianą. Była to ściana egzekucyjna.

== Edukacja ==

W 10 lat ukończył 5 lat podstawówki, przez 2 lata uciekał z kursów wieczorowych, chodził (rzekomo) na wyższe kursy w Warszawie i Moskwie. Znajomość języków wyraźnie wykraczała poza normę krajową. Potrafił rozmawiać w międzynarodowym [[Język rosyjski|języku rosyjskim]], a nawet mówił po [[Język polski|polsku]], co było wśród nowej władzy rzadko spotykane. Można też nadmienić, iż znał, troszkę, ale znał [[język niemiecki|niemiecki]]. Przydało mu się, gdy na terenie dzisiejszej [[Białoruś|Białorusi]] w czasie wojny współpracował z [[Gestapo]]. Zresztą, łatwo to wytłumaczyć. Słyszane za młodu słowa: ''Hände hoch! Raus!'', zapadają w [[pamięć]].

== Rządy ==

Po niezbędnej legitymizacji władzy na sowieckich bagnetach przystąpił do rządzenia nową Polską. Co prawda bez wzrostu gospodarczego, połowy inteligencji, Mikołajczyka i jeszcze innych rzeczy, na które mało kto będąc zecerem zwraca uwagę, ale za to z wielkim klocem, który upiększył panoramę i bez tego pięknej jak kupa Warszawy, którego widok posłużył wkrótce mieszkańcom stolicy do przyśpieszenia decyzji o samobójstwie.

Wprowadził tzw. dekret Bieruta. Wszystkie squaty i pustostany odtąd przejęło państwo.

Miał dwójkę zaufanych współpracowników. Pierwszym z nich był [[Jakub Berman]], de facto nr 2 w państwie (po Stalinie), oficjalnie tylko sekretarz stanu w Radzie Ministrów i jeden z najprzystojniejszych zbrodniarzy w historii. Ostatnią część tercetu tworzył [[Hilary Minc]], specjalista ds. gospodarczych, patron kariery politycznej [[Leszek Balcerowicz|Leszka Balcerowicza]]

== The Stalin's Friends ==

The Stalin's Friends to gang, do którego należał tawariszcz Bierut. Bolek był jedną z głównych postaci głoszenia Ewangelii wg Świętego Józefa w Polsce. Oprócz niego członkami gangu byli również:

* '''Klement Gottwald''' – prezydent Socjalistycznego Związku Czechosłowackiego. Zmarł krótko po Stalinie, ponieważ nie mógł dłużej bez niego żyć.

* '''Mátyás Rákosi''' – sekretarz Madziarskiej Partii Robotniczej, nie pomogła mu później nawet [[łysina|fryzura „na Chruszczowa”]]. Węgrzy woleli inną odwilż.

* '''Walter Ulbricht''' – polityk '''NRD'''-owski ('''N'''ie '''R'''żnij '''D'''ebila).

* '''Gheorghe Numanuma-Jej''', właśc. '''Gheorghe Gheorghiu-Dej''' – przywódca [[Rumunia|Rumunii]].

* '''Todor Ż<del>n</del>iwkow''' – komunista, z zamiłowania [[Bułgaria|Bułgar]].

* '''[[Enver Hodża]]''' – a ten nigdy nie istniał. Tak naprawdę Hodża to pseudonim artystyczny Stalina, chcącego anonimowo wydawać single w Radiu Wolny Mijal.

== Kiedy to Stalin zasnął na wieki… ==

Śmierć Józia wstrząsnęła Bierutem. Płakał dniami i nocami. Przecież to był jego mentor. Podczas XX Zjazdu KPZR nagle stan prezydenta się pogorszył. W tym momencie pomyślał sobie: ''Jeżeli i Wielki Wódz zmarł, to czemu ja nie mogę?''. I zmarł. Wszystko pod kontrolą niezawodnych radzieckich lekarzy, którzy choć dokonywali cudów, ateiście nie pozwolili zmartwychwstać.

== Paradoks grabarza ==

Bierut wprowadził tzw. normy produkcyjne, zwane stachanowskimi czyli pracę przez 48 godzin na dobę. Wyznaczało się 100% normy, które należało przekroczyć, by dostać potem druciany medal na pamiątkę i soczystego buziaka od przewodniczącego Partii w danym regionie. Absolutnym hardkorem pracy okazał się rębacz dołowy [[Wincenty Pstrowski]]. W lutym [[1947]] roku wyrąbał 25 km dołu w sztolni, z którego wydostawał się przez cały marzec, w kwietniu wyrąbał światłowód do Moskwy, robiąc 200 % normy, zaś w maju… w maju zaczął boleć go ząb.

Interwencja [[dentysta|dentysty]] nie należała do udanych, szczególnie w skutkach. Stomatolog wyrąbał Pstrowskiemu trzy zęby zamiast jednego, ustanawiając 300 procent normy. Do rany wdało się śmiertelne zakażenie i Pstrowski gwałtownie spadł z normy. Jednak zadaniom wyznaczonym przez Bieruta dzielnie w sukurs przyszedł [[grabarz]], który nie tylko złożył robactwu nieustraszonego rębacza dołowego w ofierze, ale sam codziennie na skutek działań nieznanych sprawców i prokuratorów wojskowych po tygodniowym przeszkoleniu wyrabiał normy, o jakich Pstrowski mógł tylko pomarzyć…

== Zobacz też ==

* [[Józef Cyrankiewicz]]

* [[Władysław Gomułka]]

{{komunizm2}}

{{premierzy Polski}}{{Tyrani}}{{stopka}}

{{DEFAULTSORT:Bierut, Bolesław}}

[[Kategoria:Politycy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]