Channeling
Channeling (pol. Kanałowanie) – jedno ze zjawisk paranormalnych. Szczególnie uwielbiane przez ruchy pokroju New Age, gdyż nie do końca wiadomo, czym channeling właściwie jest, i niewielu potrafi to wyjaśnić. To oczywiste, że tego typu tajemnice przyciągają różne sekty oraz nieostrożnych amatorów parapsychologii.
Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]
Jedynymi naukowcami, którzy zainteresowali się zjawiskiem channelingu byli dentyści, przez co tego brakuje rzetelnych badań naukowych. Zwolennicy channelingu twierdzą, że podczas gdy ciało znajduje się w transie, ludzka dusza wędruje kanałem w inne wymiary, gdzie spotyka przewodników duchowych, przedstawicieli obcych cywilizacji, anioły, lub kwakrów. Niosą oni przesłanie, którego zadziwiająco wiele osób nie rozumie (są często niejednoznaczne). Każdy channelingowiec otrzymuje własnego przewodnika astralnego, dzięki czemu może dowiedzieć się wielu rzeczy, których nie powinien wiedzieć. Wśród tych mentorów, ludzie doświadczający channelingu, wskazywali między innymi starożytnego wojownika mającego dwadzieścia wieków na karku, Raelian, kapłanów egipskich, a także podobnych świrów.
Channeling jest znacznie niebezpieczniejszy od innych doświadczeń tego typu. Marny nowicjusz łatwo może zostać wessany w wymiary bez wyjścia, porwany przez szatana, napotkać dość niekompetentnego przewodnika, utracić ciało na rzecz innego, czy po prostu nie wrócić. Są to przypadki faktycznie potwierdzane przez channelingowców.
Aby móc doznać channelingu, należy jednostajnie uderzać głową o blat stołu. Niestety nie pomoże, ale być może oduczy głupich eksperymentów.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny psychologii. Jeśli umiesz czytać innym w myślach – rozbuduj go.