Tekst źródłowy strony Cytaty:Sędzia Anna Maria Wesołowska

{{nagłówek cytatu}}

== Anna Maria Wesołowska ==
{{IndeksPL}}

=== A ===
* ''Ale proszę świadka o spokój.''
* ''Ale proszę świadka, pouczam po raz kolejny, że świadek ma się zwracać wyłącznie do sądu.''
* ''Ale proszę świadka… Takie zachowanie na sali sądowej jest całkowicie niedopuszczalne! Jeżeli jeszcze raz pan się tak zachowa, sąd ukarze pana karą porządkową.''
** Opis: sędzia Anna Wesołowska karci rozrabiających świadków. Jeden z jej ulubionych tekstów
* ''Ale sala sądowa to nie jest miejsce na dostarczanie paczek żywnościowych, mógł pan to zrobić w areszcie śledczym!''
** Opis: sędzia Anna Maria Wesołowska do ojca niosącego oskarżonemu synowi [[pasztet]]

=== B ===
* ''Bardzo proszę Pani mecenas/Panie mecenasie.''
** Opis: sędzia udziela głosu obrońcy przed mową końcową

=== C ===
* ''Co Pan(i) ma na myśli?''
* ''Co Pan(i) wie w tej sprawie?''
* ''Czy są do Pani/Pana jeszcze pytania?''

=== J ===
* ''Jest Pan(i) ukarany(a) karą porządkową w wysokości 500 zł!''

=== O ===
* ''Oczywiście odpisy zostaną przesłane.''
** Opis: sędzia Anna Maria Wesołowska zgadza się na wniosek prokuratora o przesłanie odpisu z protokołu dzisiejszej rozprawy

=== P ===
* ''Paaanie prokutatorze!''
* ''Paaanie mecenasie!'' / ''"Paaaani mecenas!''
* ''Pana/Pani wina w tej sprawie nie budzi wątpliwości.''
* ''Pani Kasiu, proszę o włączenie nagrania dowodowego.''
* ''Panie Dudzik! Co się tam dzieje?!''
* ''Panie Dudzik, proszę o sprawdzenie czy dotarł już świadek.''
* ''Panie Dudzik, proszę wyprowadzić świadka.''
** Opis: słowa te wypowiada Anna Maria Wesołowska, kiedy pod koniec rozprawy jakiś świadek okazuje się być złym człowiekiem
* ''Pouczam, że ma Pan(i) obowiązek mówienia prawdy, za składanie fałszywych zeznań grozi odpowiedzialność karna, czy zrozumiał Pan(i) treść pouczenia?''
* ''Proszę powiedzieć jak się Pan(i) nazywa i ile Pan(i) ma lat.''
* ''Proszę wstać… przepraszam, proszę siedzieć.''
** Opis: do poszkodowanego, który jeździł na wózku inwalidzkim i został poproszony o uspokojenie się

=== T ===
* ''Ta sprawa pokazała, że…''
** Opis: sędzina rozpoczyna moralizatorskie kazanie
* ''To wszystko w tej rozprawie, dziękuję państwu.''
** Opis: szczęśliwe zakończenie

=== Z ===
* ''Zamykam przewód sądowy, udzielam głosu panu prokuratorowi.''
* ''Zarządzam odtworzenie nagrania, panie Dudzik, proszę przygotować sprzęt audiowizualny.''
** Opis: sędzia prosi pana Dudzika o przyniesienie [[telewizor]]a
* ''Zeznania należy składać zgodnie z prawdą.''

== Artur Łata ==
* ''Co Pan(i) ma na myśli?''
* ''Gdyby tak było, moja praca byłaby łatwa i przyjemna, ale niestety tak nie jest.''
** Opis: Artur o swojej pracy
* ''…i bardzo proszę, aby Pani w ciągu tych 3 lat nie chodziła Pani z żelazkiem w torebce''
** Opis: prokurator prosi w mowie końcowej o to, by oskarżona po wydaniu wyroku nie atakowała mężczyzn
* ''Konkludując zatem…''
** Opis: Artur kończy przemówienie końcowe
* ''Magda, nie denerwuj się no.''
** Opis: Artur próbuje pieszczotliwie uspokoić adwokat Magdalenę Wilk
*''Magda, Ty też czasem jeździsz do Wrocławia.''
** Opis: Artur po tym jak Madzia rzuciła kąśliwą po zeznaniach świadka na temat zakupów.
* ''Na Boga!''
** Opis: Artur w chwilach szczególnych uniesień podczas wygłaszania mowy końcowej
* ''Od wymierzania sprawiedliwości jest sąd!''
** Opis: motto życiowe Artura
* ''Żadnych, prosiłbym tylko o dostarczenie odpisu z protokołu z dzisiejszej rozprawy do prokuratury w celu wszczęcia postępowania przeciwko…''
** Opis: Artur Łata odpowiada na pytanie sędzi, czy zgłasza jakieś wnioski

== Paweł Sobczak ==
* ''Pan mnie obraża.''
** Opis: Świadek mówi, że mieli dać prokuratorowi łapówkę. Paweł się wkurzył.
* ''Powiem więcej: zmieniają się również niektóre standardy zachowań obrońców w sprawach karnych.''
** Opis: Prokurator w mowie końcowej odnosi się do tego, że mecenas Mękal chciał poszczuć go swoją klientką.
* ''Tu nawet mecenas Mękal nie pomoże''
** Opis: Prokurator twierdzi, że wkopał oskarżonego tak, że jemu nic już nie pomoże, nawet najlepszy adwokat.

== Magdalena Wilk ==
* ''Ale proszę Sądu, w moim kliencie gra góralska dusza, więc nic dziwnego, że czasem komuś tam nabluzga.''
** Opis: pani adwokat chce ochronić klienta przed nieuniknioną karą porządkową
* ''Był pan z psem na spacerze? Pies na pewno potwierdzi pańskie alibi.''
** Opis: pani adwokat manifestuje swoją wiarę w psią mowę
* ''Pani Kwiatkowska, z adwokatem, jak z księdzem na spowiedzi!''
** Opis: pani adwokat podejrzewa, że klientka nie była z nią szczera
* ''To już chociażby jest element, który wyklucza pana z tej całej sprawy, wysoki sądzie i panie prokuratorze, przecież przy tym stężeniu alkoholu we krwi pan miał w ogóle problemy ze sprawnością, już nie mówiąc o seksualnej!''
** Opis: pani adwokat wyśmiewa teorię prokuratora Panka jakoby jej klient miał dopuścić się gwałtu

== Andrzej Mękal ==
* ''Czy można zgwałcić prostytutkę?''
** Opis: pan adwokat Mękal cytuje [[Cytaty:Andrzej Lepper|Andrzeja Leppera]] rozpoczynając mowę końcową
* ''Kolego wyłącz muzyczkę i wchodzimy na salę, ok?''
** Opis: Andrzej prosi kolegę, aby wyłączył muzyczkę
* ''Nie taki diabeł straszny jak się z tego skorzysta.''
** Opis: Mękal w mowie końcowej na temat klubów go-go
* ''Swoją prośbę motywuje tym, iż chciałbym umówić się z oskarżoną na kawę''
** Opis: adwokat Andrzej mówi Sądowi o swoich zamiarach po rozprawie

== Pan Dudzik ==
* ''Proszę wstać, sąd idzie, rozprawę prowadzi sędzia Anna Maria Wesołowska.''
** Opis: stała kwestia pana Dudzika
* ''Wysoki Sądzie, świadka nie ma na korytarzu.''
* ''Zapraszam.''
** Opis: pan Dudzik zaprasza do aresztu

== Inne osoby ==
* ''A nie mówiłem. Godzilla na głodzie.''
** Opis: świadek na temat grubej świadkowej
* ''Ale ja czternastego nie planowałem ostrzału, bo mi się kamienie skończyły!''
** Opis: świadek broni się przed zarzutem, jakoby miał strzelać czternastego z procy do samochodów
* ''Czy ma pani faceta?!''
** Opis: oskarżony jest ciekawy, czy świadek ma faceta
* ''Czy pan zdaje sobie sprawę, że pan nabiera biednych emerytów, dla których 120 złotych stanowi istotną kwotę w ich budżecie miesięcznym?''
** Opis: mecenas Zawalski daje do zrozumienia poszkodowanemu, że emeryci są biedni.
* ''Ja to bym chciał, żeby sąd tego Tumbę wywiózł do Afryki.''
** Opis: oskarżony o pokrzywdzonym [[murzyn]]ie
* ''Jakub nie tylko oszukał panią Rozalię. Mi też złamał serce. Jakub, jak mam ci teraz wierzyć po tym, co mi zrobiłeś?''
** Opis: świadek zwierza się sądowi ze swoich uczuciowych rozterek, zamieniając instytucję państwową w poradnię złamanych serc
* ''Matka?! Stary chłop, matka go utrzymuje!''
** Opis: oskarżony krytykuje poszkodowanego rockmana, który jest na utrzymaniu matki
* ''Panie Mecenasie, czy ja wyglądam na psychicznie chorego szympansa?''
** Opis: świadek pyta mecenasa Mękala czy jego zdaniem mógł stać za próbą zabójstwa zleconą przez jego klientkę
* ''Po tym to mnie klata miesiąc napie… bolała.''
** Opis: świadek broni się przed użyciem wulgaryzmu na sali rozpraw
* ''Zresztą pan pewnie też nie ma byle czego pod tą swoją sutanną.''
** Opis: oburzony świadek stwierdza, że mecenas Bałkowski <del> ma spore przyrodzenie</del> nie ubiera się byle jak

== Dialogi ==
{{IndeksPL}}

=== A ===
* ''– A czy na pewno pani to słyszała? Może te krzyki się ze szklanej kuli wydobywały?<br />– Przepraszam bardzo, ale prokurator drwi ze świadka.<br />(śmiech na sali)<br />– Proszę o spokój.<br />– No muszę przyznać, że nie jestem elegancki, ale chciałem zwrócić uwagę, że wiarygodność świadka, który opowiada o szklanych kulach i przedstawia rzeczywistość, jaką metarzeczywistość, jest świadkiem, w tak poważnej sprawie, mało wiarygodnym.<br />– Panie prokuratorze, sąd będzie oceniał wiarygodność świadka.''
** Opis: Robert Bińczak próbuje tłumaczyć Magdalenie Wilk, że świadek, który korzysta z kryształowej kuli, jest świadkiem mało wiarygodnym
* ''– A zabrać pani 10000, to pani miała siłę?<br />– Pani Mecenas, to nie było pytanie.<br />– W takim razie, to co to było.<br />– Pani mecenas.''
** Opis: Magdalena Wilk kłóci się z sędzią, czy zadała pytanie
* ''– Albert Zawrotniak. Ziomale mówią do mnie „Ali”.<br />– Ali Baba! Ali Baba! Ali Baba!<br />– Bardzo proszę opuścić salę.''
** Opis: widownia, składająca się z kibiców drwi z pokrzywdzonego pobitego przez dwie dziewczyny

=== C ===
* ''– Codziennie w wielu polskich domach dochodzi do kłótni i nie każda kończy się tragedią.<br />– Sęk w tym, że ta kłótnia tak się skończyła.<br />– Może pan prokurator zechce poczekać na opinię sądu?<br />– Pani mecenas również…''
** Opis: kolejna wymiana zdań Artura Łaty i Magdaleny Wilk. Ania nie jest zachwycona
* ''– Coś za dużo jest tych nerwowych zachowań, jak na dzień dzisiejszy.<br />– Też mam takie wrażenie, proszę sądu. Tylko spokój może nas uratować.<br />– Nie przypominam sobie, abym prosiła pana o komentarz.''
** Opis: Ania nie jest zadowolona, że w trakcie rozprawy jest bardzo dużo nerwowych zachowań, a świadek się z nią zgadza, ale nie prosiła go o komentarz
* ''– Czy pan coś powiedział?<br />– Nie, Wysoki Sądzie.<br />– Czy pan mecenas zamienił się z oskarżonym miejscami?<br />– Nie, ale nie słyszałem, żeby coś powiedział.''
** Opis: Andrzej Mękal tłumaczy, że nic nie usłyszał od oskarżonego
* ''– Czyli oskarżona szantażowała pana, że wywiesi kartkę o treści: "Burmistrz Tarnowski ma małe przyrodzenie. Wiem coś o tym. Kochanka"?<br />– A może to tylko stwierdzenie faktów....''
** Opis: prokurator Łata pyta świadka o to, czy ten był szantażowany przez oskarżoną. Mecenas Wilk stwierdza, że jej klientka ma prawo do oceny.

=== D ===
* ''– Dopuszczam z urzędu dowód zeznań świadka Emila Zdrojewskiego. Proszę się przedstawić i podać swój wiek.<br />– Nazywam się Katarzyna Zdrojewska.<br />– Wysoki sądzie. Czy ja mogę na chwilę podejść do świadka? Myślę, że to może wiele wyjaśnić.<br />– Wyjątkowo zezwalam. Proszę podejść z oskarżoną do świadka.<br />– Boże! Emil to naprawdę ty? Wysoki sądzie, to jest mój brat. Emil, co robisz w tym przebraniu?<br />– W jakim przebraniu? W jakim przebraniu? Przecież to jestem ja.<br />– Emil, co ty wyprawiasz?<br />– Pani Zdrojewska, proszę wrócić na miejsce<br />– Czyli nazywa się pan Emil Zdrojewski, ma pan lat 29?<br />– Nie, to nieprawda.<br />– Wysoki sądzie, to jest mój brat bliźniak. Nazywa się Emil Zdrojewski i od 3 lat mieszka w Holandii.<br />– Dlaczego przebrał się pan za kobietę?<br />– Proszę? Przecież ja jestem kobietą.<br />– Co ty wygadujesz?<br />– Czyli jak się pan nazywa?<br />– Nazywam się Katarzyna Zdrojewska.<br />– Czyli nazywa się pan Katarzyna Zdrojewska i jest pan kobietą? Tak?<br />– Ponieważ jest pan w sądzie, to może przestanie się pan wygłupiać. Przecież widzimy, że się pan przebrał za kobietę i w dodatku założył takie rzeczy, które wiszą na tym manekinie, a zostały zabezpieczone w mieszkaniu pana siostry.''
** Opis: sąd przesłuchuje transwestytę, który twierdzi, że się nazywa tak samo, jak oskarżona

=== I ===
* ''– I potem Maciek założył Bubczykowi kosz na śmieci na głowę i zaciągnął go do kibla, a ja poszedłem za nim, żeby zobaczyć co się będzie działo dalej.<br />– A nie pomyślał pan o tym, żeby pomóc koledze?<br />– A po co? Maciek świetnie sobie radził…<br />– Miałem na myśli pokrzywdzonego!<br />– Jakoś nie pomyślałem, żeby mu pomóc. Zresztą co miałem robić, z kolegą się bić?''
** Opis: oskarżony w niezwykle inteligentny sposób odpowiada zbulwersowanemu prokuratorowi Łacie
* ''– I ty będziesz naszym barankiem, pamiętaj. Krew za krew, są tylko dwie strony.<br />– Ja się z tego wypisuję, rozumiesz. Kończę z tym gównem raz na zawsze, zanim kogoś zabijecie i dostaniecie po 25 lat, dlatego postanowiłem zeznawać, bo ja nie chcę być w to zamieszany.<br />– Od nas nie da się uciec, nie ukryjesz się. Po mnie przyjdą następni. Wytępimy zdrajców i takie zwierzęta jak on.<br />– Panie Fablewski, proszę wstać. Ma pan świadomość, że to są groźby karalne? Proszę usiąść.<br />– Jakie zwierzyńce? O czym on mówi?<br />– O tym, o czym powiedział głośno Vincent Sarich. Murzyni są na pograniczu debilizmu. Wasze IQ nigdy nie dojdzie do 70. Zostaliście stworzeni, żeby służyć swoim białym panom, a nie żeby sypiać z ich kobietami.<br />- …<br />– Czarnuch podnosi na mnie rękę!<br />– Proszę o spokój, panie Fablewski, proszę wstać. Wyczerpał pan cierpliwość sądu. Proszę wyprowadzić oskarżonego do aresztu sądowego. Sprawa może toczyć się pod pana nieobecność.''
** Opis: sędzia przerywa oskarżonemu wyrażanie swoich poglądów

=== J ===
* ''– Ja mam managera od tego, żeby sam myślał. Kiedy wróciłem od proboszcza, dowiedziałem się, że była jedwabna sprawa i Sylwia pojechała.<br />– Poszkodowana pani Ul twierdzi, że zaatakowała ją właśnie Sylwia Nowakowska. Co pan o tym sądzi?<br />– Uważam, że jest to absolutne nieporozumienie. U mnie kobiety są do innych celów.<br />– Do jakich innych celów?<br />– Od gotowania, sprzątania.<br />– Ale świadek wcześniej powiedział, że oskarżona to jest ta od myślenia?<br />– Nie usłyszałem pytania.<br />– Ja powtórzę. Świadek wcześniej powiedział, że manager jest od myślenia?<br />– No tak. Do myślenia o gotowaniu i sprzątaniu.<br />– Proszę świadka, nie ma w tym nic śmiesznego.''
** Opis: świadek w dobitny sposób mówi prokuratorowi, że oskarżona jest od myślenia o gotowaniu i sprzątaniu
* ''– Ja nie jestem żadnym ćpunem, kumasz pan?<br />– Wszystko jednak na to wskazuje, kumasz pan?<br />– Ale panie mecenasie…''
** Opis: świadek kłóci się z adwokatem Andrzejem Mękalem o to, czy jest ćpunem. Ich dyskusję szybko ukróca sędzia Anna Maria Wesołowska
* ''– Ja rozumiem, że obrona chce dociec prawdy, ale po co ten ironiczny ton?<br />– Po to żeby się pan ożywił.<br />– Paaanie mecenasie!''
** Opis: Andrzej Mękal pragnie, aby Paweł Sobczak się ożywił.
* ''– Ja nie wiem, co to za ekipa, ale Damian z pewnością do nich należy.<br />– Ale dlaczego pani tak myśli?<br />– No bo po uczelni chodziły jakieś plotki, że on sypie jakieś głupie teksty o rasie, [[Adolf Hitler|Hitlerze]], jakichś aryjskich korzeniach. Jak dla mnie to jest po prostu żenada, żeby w dzisiejszych czasach ludzie byli aż tak zacofani.<br />– Z bycia homo też leczą. Możesz się zgłosić na NFZ.<br />– Ej nie pozwalaj sobie.<br />– Proszę o spokój.''
** Opis: oskarżony w dobitny sposób odpowiada świadkowi
* ''– Ja was Polaków nie rozumiem. Niby tacy jeździcie do Europy, do Ameryki, a w kraju macie zacofanie, jak 100 lat temu. Ja mówię z Magdy, że co to za kraj, gdzie ty żyjesz.<br />– Ty, jak ci się u nas tak nie podoba, to wskakuj w sandały i do Afryki.<br />– Właśnie, wy właśnie tacy jesteście, on też tylko nas wyżywa. On ciągle chodził za Magda, żeby zrobić coś złego albo mi.<br />– Ty weź się, kurwa, zamknij, czarna małpo.''
** Opis: świadek odpowiada Murzynowi, co może zrobić, jak mu się nie podoba w Polsce
* ''– Ja naprawdę będę wdzięczny, jeśli pani mecenas będzie w stanie nas przekonać, że to nie oskarżony wysłał tego SMS-a.<br />– To pana obowiązkiem jest wskazać właściwą osobę, a nie pomawiać na podstawie poszlak!<br />– PANI MECENAS!''
** Opis: Magda kłóci się z prokuratorem Pawłem Sobczakiem, tym razem poszło o SMS-a. Oczywiście Anka przerwała ich dyskusję.
* ''– Jest dla zdumiewające, że wedle pana prokuratora społeczeństwo bardziej akceptuje zabójstwo niż molestowanie nastolatek. To do prawdy interesujące. <br/>– Interesujące jest przecież to, że oskarżony nie brał pod uwagę tego, że tak szybko będzie działać policja i stanie przed sądem. Myślał, że ujdzie mu to bezkarnie.<br/>– I dlatego nie ma alibi? Zostawił po sobie całą masę śladów?<br/>– Wysoki Sądzie. Akurat ta irytacja ze strony obrony nie na miejscu.<br/>– Przepraszam, to się więcej nie powtórzy''
** Opis: Magda wyśmiewa tezę prokuratora Artura Łaty, że społeczeństwo bardziej akceptuje zabójstwo niż molestowanie nieletnich.
* ''– Jeśli on coś zrobi mojej córce…<br />– To co, znowu pani do niego strzeli?<br />– Nie, strzeli do pana.<br />– Panie mecenasie!''
** Opis: mecenas Andrzej Mękal grozi, że poszczuje prokuratora Pawła Sobczaka swoją klientką

=== M ===
* ''– Miałem przesrane, bez kitu.<br />– Uprzedzam, że za tego rodzaju słownictwo zostanie pan w przyszłości ukarany karą porządkową.<br />– Ale że co? Przecież nie przeklinam. Przesrane to przekleństwo?<br />– …<br />– Dobrze, przepraszam, postaram się...''
** Opis: świadek wykłóca się z sędziną o to, czy słowo „przesrane” jest przekleństwem

=== O ===
* ''– Oczywiście, że ją zwolnię, po tych oszczerstwach.<br />– To świetnie, jest pan genialny.''
** Opis: mecenas Mękal docenia genialność świadka
* ''– O której wrócił pan do domu?<br />– Przed drugą.<br />– A czy może ktoś to potwierdzić?<br />– Pewnie. Żona, córka, pies, nawet chomik. Pasuje?<br />– Jasne, że pasuje. Zwłaszcza pies i chomik są super.<br />– Panie mecenasie!''
** Opis: luźna pogawędka mecenasa Andrzeja Mękala ze świadkiem przerwana przez sędzię Wesołowską

=== P ===
* ''– Pani Banasiewicz! Wyczerpała pani cierpliwość sądu! Sąd nakłada na panią karę porządkową w wysokości tysiąca złotych.<br />– Ło Jezu! A skąd ja za to zapłacę?!<br />– Pani Banasiewicz!''
** Opis: sędzia Anna Wesołowska w bestialski sposób rujnuje budżet świadka
* ''– Pani stan cywilny?<br />– Wolny.<br />– Jest pani panną?<br />– Nie, skorpionem.<br />– Pytałam o stan cywilny''
** Opis: świadek myśli, że sąd pyta o jej znak zodiaku, choć naprawdę pytał o stan cywilny
* ''– Panie Czerkoń, wymierzam panu 1000 zł grzywny i przypominam, że znajduje się pan w sądzie.<br />– To już nie można powiedzieć, co się o ludziach myśli?<br />– Gdybym ja powiedziała, co myślę o pana działalności, to bym musiała sama sobie wymierzyć karę porządkowe, więc lepiej niech pan nie mówi, co pan myśli.''
** Opis: sędzia Anna Wesołowska poucza świadka, jak się kończy, gdy się mówi, co się mówi to, co myśli o ludziach
* ''– Posiadam dwa-trzy telefony komórkowe. Tamtego dnia ostro piłem, no tak popiłem, że nie pamiętam nawet, jakby mi gacie z tyłka zdjęli i ukradli, a o godzinie szesnastej, następnego dnia wstałem, wychodząc na miasto, wziąłem inny telefon komórkowy, akurat nie ten.<br />– Po co panu tyle telefonów?<br />– Nie mogłem się zdecydować na konkretny model.''
** Opis: oskarżony tłumaczy prokuratorowi, dlaczego ma kilka telefonów komórkowych
* ''– Przed dziewiątą chwila było, bo umówiłem się z nią…<br />– (śpiewa) Umówiłem się z nią na dziewiątą<br />– Bardzo proszę, następny kolega wyjdzie z sali.''
** Opis: sędzia Anna Wesołowska gasi talent wokalny kibica z widowni

=== S ===
* ''– Sąd postanowił ukarać pana karą porządkową za niewłaściwe zachowanie wobec sądu karą 7 dni pozbawienia wolności. Teraz może pan usiąść.<br />– Dziękuję, Wysoki Sądzie. Dobrze tam karmicie?<br />– Za chwileczkę pan wyjdzie z sali.''
** Opis: sędzi Annie Wesołowskiej nie spodobał się komentarz świadka na temat jego kary porządkowej

=== T ===
* ''– To nie było pytanie, pani mecenas.<br />– A co to było, Wysoki Sądzie?<br />– Pani mecenas!''
** Opis: mecenas Magdalena Wilk pyskuje sędzi Wesołowskiej

=== U ===
* ''– U mnie z kasą jeszcze nikt nie zalegał, adwokatku.<br />– Proszę świadka! Jeszcze jedna taka uwaga i zostanie pan ukarany karą porządkową!<br />– I na przyszłość proszę się zwracać do sądu.<br />– Paaanie mecenasie!''
** Opis: urażony adwokat Andrzej Mękal postanowił dokończyć kwestię Anki

=== W ===
* ''– W sumie to nie wiem, co ona w nim widziała, bo wygląda jak pół dupy z lufcikiem.<br/ />– A jak pan wygląda?<br />– Super.<br />– A, to świetnie.''
** Opis: świadek twierdzi, że poszkodowany nie jest przystojny. Oburzona Wesołowska prosi zeznającego o opinię o swoim wyglądzie. Kiedy ten przyznaje, że dobrze wygląda - cieszy się z tego powodu.
* ''– W szpitalu pies mnie zaskoczył, tak mi pocisnął, że mu wszystko wyśpiewałem ze szczegółami. Normalnie zaczął mi coś mówić, że to pobicie to jakieś rozstrój zdrowia ponad 7 dni, czy coś takiego. Przez tego psa wyśpiewałem…<br/ />– Panie Zawrotniak, czy pan miał takie omamy, że wydawało się panu, że rozmawia ze zwierzętami?<br />– Miałem na myśli policjanta.<br />– Domyślam się, panie Zawrotniak.''
** Opis: sędzia Anna Wesołowska wyśmiewa słownictwo kibica
* ''– Wysoki Sądzie, muszę coś powiedzieć…<br />– Nic im nie mów, Andrzej!<br />– Panie Matusiewicz!''
** Opis: jeden ze świadków w prawie niezauważony sposób próbuje powstrzymać oskarżonego od przyznania się do winy i wkopania samego świadka

== Zobacz też ==
* [[Cytaty:Sąd Rodzinny|Sąd Rodzinny]]

[[Kategoria:Cytaty filmowe|Wesołowska, Anna Maria]]