Edytujesz „Eksperyment Filadelfia”

'''Eksperyment Filadelfia''' (również '''Projekt Tęcza''') – pokaz siłowy przeprowadzony przez [[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]] 28 października [[1943]]. Miał na celu zademonstrowanie technologii [[Teleportacja|teleportacyjnej]] na niszczycielu USS ''Eldridge'', który tego dnia teleportował się do międzyświata i <del>[[Nowy Jork|Nowego Jorku]]</del> Norfolk.

Przygotowania do eksperymentu rozpoczęły się już w [[1925]], kiedy to [[Albert Einstein]] opracował ''Jednolitą teorię pola''. Teoria ta uporządkowała galimatias wywołany przez istnienie trzech różnych pól: magnetycznego, elektrycznego i grawitacyjnego (tzw. [[trójpolówka]]). Einstein stwierdził, że to bez sensu i napisał parę [[Całka|całek]], z których wynikało że to wszystko jeden ch{{cenzura3}}j i można z magnetyzmu robić grawitację. W połączeniu z [[Ogólna teoria względności|ogólną teorią względności]] (która mówi o zakrzywianiu czasoprzestrzeni grawitacją) Einstein stworzył podstawy teleportacji.

Początkowo dużym problemem było stworzenie owego ''jednolitego pola'', który to został rozwiązany w [[1927]] roku przez [[Nikola Tesla|Nikolę Teslę]] przy pomocy tak zwanej ''metody [[Serbia|serbskiej]]''. Dzięki [[Wódka|geniuszowi]]<ref>Oraz wrodzonej odporności na alkohol, który jest niezbędny w procesie wynalazczym</ref> Tesli metoda ta osiąga sprawność na poziomie aż 200% (z jednego magnesu dwubiegunowego powstają aż dwa magnesy jednobiegunowe). Metoda ta została dokładnie opisana dopiero w [[1992]] roku, kiedy to wybitny serbski uczony [[Radovan Karadžić]] odnalazł tajne notatki Tesli i nazwał cząstki powstające w tym procesie [[Bozony|bozonami]] Karadžica.

Swój wkład w prace nad Projektem Tęcza miał też [[John von Neumann]], który stworzył podstawy matematyczne [[Mechanika kwantowa|mechaniki kwantowej]]. Von Neumann rozpisał równania w tak zagmatwany sposób, że tylko on i Einstein byli w stanie je odcyfrować, co z kolei zapewniło wyłączność technologii teleportacyjnej dla [[Stany Zjednoczone Ameryki|Stanów Zjednoczonych]]. Skutkiem ubocznym odczuwanym do dziś są rzesze [[student]]ów fizyki, którzy co roku oblewają fizykę kwantową przez całki pana von Neumanna.

Podczas prac projektowych przez przypadek odkryto [[Antymateria|antymaterię]], której istnienie jasno wynikało z teorii pola jednolitego Einsteina<ref>Jak to, nie rozumiesz tego? Przecież to widać na pierwszy rzut oka</ref>. Po odkryciu antymaterii do projektu zaangażowano [[Thomas Edison|Thomasa Edisona]], specjalistę w kwestii projektowania [[Elektrownia|elektrowni]]. Dzięki wielkim nakładom rządu amerykańskiego Edison był w stanie skonstruować pierwszy prototyp generatora zasilanego antymaterią już w [[1931]] roku. Niestety, pierwsze uruchomienie urządzenia dnia 18 października tegoż roku skończyło się eksplozją, która rozniosła kawałeczki Edisona od [[Sri Dźajawardanapura Kotte|Sri Dźajawardanapurry Kotty]] aż do [[Bydgoszcz]]y.

Równolegle do prac nad Projektem Tęcza rozwijany był [[Projekt Manhattan]], który miał odwrócić uwagę [[III Rzesza|nazistów]] i [[Związek Radziecki|ruskich]] od prawdziwej broni masowej zagłady. Plan zadziałał – [[nikt]] nie zorientował się, że Amerykanie dysponują teleporterami i bombami antymaterii, skupiając się na plebejskich [[Bomba atomowa|bombach atomowych]].

W roku [[1942]] technologia teleportacyjna była już na tyle rozwinięta, że postanowiono ją wypróbować w praktyce na statku badawczym ''Borealis''. Potrzebne urządzenia (przede wszystkim generator antymaterii i wielki [[magnes]] jednobiegunowy) zostały najpierw skonstruowane w rządowym [[laboratorium Los Alamos]] w [[Nowy Meksyk|Nowym Meksyku]], po czym przewieziono je do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], gdzie zostały zamontowane na pokładzie statku. Pierwsza próba odbyła się 7 stycznia [[1943]] roku, a eksperyment nadzorował osobiście Nikola Tesla. Niestety, w wyniku nadmiernej emisji bozonów Karadžica doszło do eksplozji generatora, w której zginął Tesla<ref>Ryzyk-fizyk</ref>, a sam statek ni stąd, ni z owąd teleportował się na [[Arktyka|Arktykę]].

Po pierwszej próbie jasnym stało się, że zwykły statek nie będzie w stanie wytrzymać obciążeń podróży międzywymiarowych, dlatego do drugiego eksperymentu wybrano niszczyciel USS ''Eldridge''. Tym razem na miejscem przeprowadzenia testu była [[Filadelfia]]. Przy okazji zrezygnowano z idei bezpośredniej teleportacji do miejsca docelowego na rzecz tak zwanej ''teorii przesiadek międzywymiarowych''. USS ''Eldridge'' miał najpierw teleportować się do przestrzeni międzywymiarowej, która jest kosmicznym odpowiednikiem polskiego [[Dworzec kolejowy|dworca]] – służy za miejsce przesiadek dla całego [[kosmos]]u. Pełni obrazu dopełniają koczujący <del>[[menel]]e</del> [[Kosmici]], którzy czekają na swój międzywymiarowy pociąg.

Ze względu na nieudaną pierwszą próbę, w konstrukcji urządzeń wprowadzono kilka zmian – zastosowano specjalny materiał o nazwie kodowej ''Serbia Strong'' do ochrony przed bozonami Karadžica i owinięto [[drugie śniadanie]] Einsteina [[Folia aluminiowa|folią aluminiową]], żeby się przypadkiem nie sfajczyło<ref>Einstein musiał być dobrej formie</ref>. Sam Einstein w ostatnim momencie stchórzył i nie był obecny na pokładzie podczas eksperymentu.

Na przeprowadzenie eksperymentu wybrano 28 października [[1943]] roku. Tego dnia o godzinie 20:00 pomyślnie uruchomiono generator antymaterii i magnes jednobiegunowy, a statek zniknął z powierzchni [[Ziemia|Ziemi]] w niebieskim błysku. Teleportacja do międzyświata udała się tylko częściowo – zamiast pojawić się w kosmicznej strefie neutralnej, ''Eldridge'' wpakował się w sam środek terytorium nie do końca przyjaznych kosmitów. W oczekiwaniu na powtórne naładowanie się generatora załoga była zmuszona odpierać ataki wrogów dysponujących bronią [[laser]]ową i plazmową. Dzięki bohaterstwu tych pionierów marynarki międzywymiarowej, naukowcy na pokładzie zdołali uruchomić aparaturę i teleportować jednostkę z powrotem na Ziemię.

Wszystko byłoby pięknie gdyby nie to, że [[Albert Einstein|jakiś rozczochrany uczestnik projektu]] zostawił [[Kanapka|kanapkę]] z [[ser]]em i [[pomidor]]em na turboakceleratorze hiperprzestrzeni<ref>Skoro ma tak długą nazwę to musiało być ważne, nie?</ref>. Ten z pozoru niepozorny fakt miał ogromny wpływ na przebieg misji – otóż pod wpływem ciepła ser się rozpłynął i dostał się do środka turboakceleratora, co z kolei poskutkowało jego rozkalibrowaniem. Na skutek dekalibracji statek teleportował się do Norfolk zamiast [[Nowy Jork|Nowego Jorku]], a znaczna część załogi została wteleportowana w ściany i sufity niszczyciela. W tym samym czasie niedaleko Norfolk znajdował się SS ''Andrew Furuseth'', którego załoga dokładnie opisała owe zdarzenie.

Niektórzy z niedowiarków podpierają się też swoimi pokrętnymi interpretacjami [[dokument]]ów opisujących to wydarzenie. Według nich zamontowany na pokładzie magnes miał na celu ''odpychać'' miny morskie, co jest oczywistą bzdurą, bo jak wie każde dziecko, magnesy przyciągają metalowe rzeczy, a nie odpychają. Zdarzają się nawet tacy, którzy mylą USS ''Eldridge'' z USS ''Timmerman'', na pokładzie którego był przeprowadzany w tym czasie zupełnie inny eksperyment, mający na celu komunikację z [[Kosmici|obcą cywilizacją]].