Edytujesz „Feel”

[[Grafika:Pedofeel.JPG|thumb|right|200px|Prawdziwa okładka ich albumu]]

{{cytat|Obejrzałem ich podczas koncertu, na którym wręczałem jakąś nagrodę i byłem zasmucony. Gdybym tak źle grał na instrumentach, nie założyłbym zespołu. Niestety, chęć zarobienia pieniędzy spowodowała, że nieudacznicy sami komponują i piszą teksty, a dyrektorzy muzycznych stacji radiowych, którzy nadają ton polskiej muzyce, są ludźmi wyzbytymi dobrego smaku. To oni dokonują wyboru, który polega na tym, że na antenę trafia chłopak uczesany na żel, ale tylko pod warunkiem, że komuś naubliżał.<ref>Źródło: [http://www.kozaczek.pl/plotka2.php?idp=10240 Kozaczek.pl].</ref>|Zbigniew Hołdys o '''Feel'''}}

'''Feel''' – <s>katol</s> [[Katowice|katowicki]] zespół grający pseudo-rock<ref>Źródło: [http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Feel&oldid=13488056 Wikipedia].</ref>, który wykorzystując chwilową naiwność 13-latek chce zbić wielką kasę i wyjechać do [[Niemcy|Niemiec]] na szparagi.

{{youtube|<youtube width="200" height="200">jGoPDxWolns</youtube>|left|[[Backmasking]] w wykonaniu Feel}}

[[Grafika:Feel.JPG|thumb|right|200px|Pytanie z innej beczki – jaka jest zawartość pustej szklanki pomarańczy<ref>Gówno jest!</ref>?]]

Zbiór tekstów zespołu Feel powinien służyć jako poradnik „jak zdobyć serca słuchaczy za pomocą [[bełkot pseudopoetycki|bełkotu pseudopoetyckiego]]?”. Najsłynniejszym cytatem, z piosenki „Jak anioła głos”, jest „w pustej [[szklanka|szklance]] pomarańcze to dobytek mój”. My również zazdrościmy wokaliście dobytku, będącego bytem sprzecznym, gdyż, jak powszechnie wiadomo, szklanka nie może być pusta, jeśli są w niej pomarańcze.<br>

Teksty piosenek Kópichy są tak zmyślnie napisane, że jakby to puścił od tyłu (w tym przypadku backsmacking „piosenki” „Mój Dom” (czyt. „Moja Melina”)) to słychać bardzo wyraźne wołanie do [[szatan|Szatana]]. Warto również wspomnieć, iż backsmackingi piosenek pedoFEELA ukazują prawdziwe oblicze ich „muzyki”. Czyli mistrzowski i niepowtarzalny kicz wszechczasów.

Istnieją uzasadnione podejrzenia, że Piotr Kupicha poddał się zabiegowi kastracji przed nagraniem piosenki ''Jak anioła głos'' w celu podwyższenia falsetu o 10 oktaw, jednak muzyk stanowczo zaprzecza tym doniesieniom, natomiast jego żonka zagadkowo milczy w tej sprawie; pikanterii całej sprawie dodaje fakt, że zdarza jej się nazywać męża jelonkiem.

<poem>

''Widzę obraz Twój''

''W pustej szklance.''

''Pomarańcze –''

''– To dobytek mój''

</poem>

Nieodzownym elementem rytuału jest wycięcie zdjęcia Kupichy z „[[Bravo]]” i wpatrywaniu się w nie przez min. 4 godziny. 4, ponieważ z tylu liter składa się nazwa zespołu. Post i pomarańcze pozwalają poczuć Boskość Lotosowych Stóp Kupichy.

<poem>

''Pokochaj, kiedy ja sam ze sobą kłócę się.''

''Oddychaj dla mnie,''

''Spójrz czasem w oczy me. ''

''Zastanów się.''

''No, zastanów się!!!''

</poem>

<poem>

''Słuchaj, słuchaj bo''

''Zabawnie tak oddychać przez różową słomkę,''

''Cudownie tak rozmawiać bez niemiłych wspomnień.''

''Każdy dzień mówi nam coraz więcej.''

''Słuchaj, zaufaj sobie jeszcze raz''

</poem>

Ów fragment intonowany jest podczas porannego [[jogging]]u przy użyciu różowej słomki. Żaden inny kolor nie jest dopuszczalny – np. zastosowanie czarnej oznacza otwartą wojnę ze Świadomością Kupichy. Rytuał polega na zatkaniu jednej z dziurek nosa i włożenia słomki do drugiej. Taki sposób wymiany gazowej owocuje odlotem, jakiego nie funduje nawet marihuana, a intonowanie przybliża do Boskiego Stanu Świadomości Kupichy.

''Czułam, że marnuję swoje życie. Radio uratowało moją egzystencję – pozwoliło mi usłyszeć boski głos Piotra, a intonowanie otworzyło oczy i pozwoliło oczyścić duszę. Sprzedałam wszystko, ale mam szklankę i co dwa dni kupuję pomarańcze. Mieszkam pod mostem, ale jestem szczęśliwa, bo umiłowałam Lotosowe Stopy Pana i wiem, że on jest zawsze ze mną'' – pisze Joanna K. z Katowic, nosząca dokładnie taki naszyjnik, jak jej guru. Codziennie powtarza „jak w westernie jeden sen”, dzięki czemu, jak mówi, schudła sześć kilo.

{{przypisy}}