Edytujesz „Gregor Schlierenzauer”

[[Plik:Morgi_Schlieri_gay.jpg|thumb|200px|– Och, Morgi, jesteś taki pociągający.<br>– Wiem.]]
[[Plik:Z6338411X.jpg|thumb|200px|Gregor z parówkami]]
[[Plik:Gregor Schlierenzauer.jpg|thumb|200px|Gregor pokazuje, jak wyglądał jego skok]]	[[Plik:szybkischlieri.jpg|thumb|200px|Szybki Gregor w szybkich okularach 
{{cytat|To był cios wyprowadzony<br>Alexander Pointner z lewej strony<br>Z prawej Toni Innauer<br>To był Gregor Schlierenzauer!|[[Sebastian Szczęsny]] rozpoetyzowany rekordowym skokiem '''Szliriego''' w [[Trondheim]]}}
{{cytat|Muszę się przyznać że mam słabość do takich młodych, ...zadziornych sportowców| [[Włodzimierz Szaranowicz|Włodziu]] o '''Szlirim'''}}
{{cytat|No i udowodnił młody Austriak, że jest kozakiem| Znowu [[Włodzimierz Szaranowicz|on]], znowu o '''nim'''}}
{{cytat|Wtedy miejsce, które się zajmuje nie ma znaczenia, a zwycięstwo smakuje naprawdę wyjątkowo| powiedział ten, co zawsze wygrywa}}
{{cytat|3,1415926535897932384626433832795028841971693993751058209749445923078164!!!|Fanki o '''Szlirim'''}}
{{cytat|Poprosiłem Pointnera, aby dostarczył '''Gregorowi''' młotek do pukania się w głowę, aby przypadkiem nie uszkodził sobie swoich cennych paluszków.|[[Walter Hofer]] o '''Szlirim''' po serii pukania się w głowę po dalekich skokach}}
{{cytat|Oooonn jest szaloooooonyyyy!|[[Włodzimierz Szaranowicz]] o '''Szlirim'''}}
{{cytat|Jest mistrzem świata w lotach z ubiegłego roku z Oberstdorfu, ale czy stać go dzisiaj na taki daleki skooooook? Stać, tylko że nie ustał.|Szaran przy skoku '''Schlierenzauera''' na 224 m, Vikersund 2009}}

'''Gregor Schlierenzauer''' ('''Siostrzeniec Hofera''', '''Szliri''', '''Sznycel''', '''Patyk''', '''Świniozaur''', '''Schizofrenik''', '''Księżniczka''', ur. [[7 stycznia]] [[1990]] roku w [[Innsbruck]]u) – austriacki pocisk dalekiego zasięgu w kombinezonie skoczka narciarskiego. Częściowo głuchy. Jeszcze niedawno praktycznie go nie było, teraz jest i zanosi się na to, że będzie. Obiekt westchnień Włodzimierza Szaranowicza.

== Kariera ==
Wstępne rozeznanie pucharowych realiów poczynił w Oslo w marcu [[2006]] roku. Gdy powrócił do [[Norwegia|Norwegii]] w grudniu, do niedawna znany tylko z tytułu mistrza świata juniorów, wleciał do czołówki.
Spodobało mu się i raz po raz wygrywał pucharowe konkursy, na przykład w dniu swoich 17. urodzin. W lutym [[2008]] roku, w Oberstdorfie pokazał, że choć z [[mamut]]ami jeszcze nieobeznany, latać potrafi. Pod koniec sezonu 2007/2008 znudziło mu się wygrywanie tylko niektórych konkursów i zaczął wygrywać wszystkie jak leci.
A latał znakomicie – w [[Planica|Planicy]] w każdym skoku uzyskiwał 10 metrów więcej, niż wydawało się możliwe.

Sezon się skończył i Szliriemu, poza fetowaniem drugiego miejsca w generalce, nie pozostało nic innego jak wygrać Letnią Grand Prix, co też uczynił, zachwycając swoje liczne fanki nie tylko podczas zawodów. Kolejnego zwycięstwa doczekał się w Trondheim, gdzie odebrał Andersowi Bardalowi jeszcze ciepły rekord skoczni, przebudowanej, aby ktoś mógł przelecieć [[Adam Małysz|Małysza]].

W sezonie 2008/2009 wygrywał jak leciało i co tylko chciał poza Mistrzostwami Świata i [[Turniej Czterech Skoczni|TCS-em]], które [[impreza|przeimprezował]]. Jednak Kryształową Kulę zdobył.

Przez parę następnych lat również się nawygrywał, w tym mistrzostwo świata na K-120 w Oslo w 2011 i drugą kulkę w 2013, wyprzedzając [[alkoholik|legendarnego Fina]] w ilości pucharowych zwycięstw. Dobra passa zakończyła się jednak w 2015 roku i Gregor w dniu swoich 26. urodzin postanowił zawiesić karierę z powodu [[Sven Hannawald|wypalenia się]], po czym odciął się od świata i pojechał na narty do Kanady, zrywając więzadła krzyżowe.

Po wyleczeniu kontuzji Gregor zechciał wrócić do Pucharu Świata, jednak wyszło jak wyszło – czasem oddawał fajne skoki na miejsce w czołowej dziesiątce, za to równie często psuł sobie statystyki, odpadając po pierwszej serii.

[[14 marca]] [[2018]] zdobył kolejny skalp – jednak prędzej pogratulowaliby mu go skoczkowie pokroju [[Konstantin Sokolenko|Sokolenki]] tudzież [[Klemens Murańka|naszych]] [[Aleksander Zniszczoł|polskich]] [[Krzysztof Biegun|nielotów]] aniżeli [[Kamil Stoch|gwiazd]]: po 12 latach startów pierwszy raz odpadł w kwalifikacjach, nie wchodząc do konkursu w Trondheim.

== Charakterystyka ==
{{NonNews|
[[NonNews:Księżniczka przegrał z Małyszem; Bachleda jak zwykle; (nie)Szczęsny coraz lepiej|Księżniczka przegrał z Małyszem (…)]]}}
Na mamucie przegrywać nie potrafi, więc tego nie robi. A jeśli już się zdarzy, to obraża się na pierwszą siódemkę i do niej nie wchodzi. Po konkursie w Oberstdorfie powiedział, że skakał tak blisko poprzez [[wiatr]] i gdyby skakał dalej, połamałby sobie [[nogi]] (czego był bliski w Vikersund, gdzie dwukrotnie skoczył poza granicę bezpieczeństwa i upadł). Dodał również, że jego marzenia legły w gruzach.

Często obraża się, że każą mu skakać z za wysokiej belki i przewraca się na znak protestu. Gdy ma za niską, ląduje daleko przed punktem K, nawet jeśli ma wiatr pod narty. Później pokazuje jury co o nim myśli, pukając się w czoło. Po tym wybryku dostaje noty po 11 pkt, no w najlepszym wypadku ok. 17.

Mimo delikatnego obniżenia lotów, Gregor Szlirencałer jest wymieniany jako jeden z tych skoczków, którym najbardziej do twarzy w żółtym. Ma także lanserski kask z [[Red Bull]]a, w którym mu do twarzy. Do Gregora pasuje też srebro i [[złoto]], i brąz.

W środy nie udziela wywiadów.

Jest głuchy na jedno [[ucho]]. To jedyny fakt, który choć trochę odrzuca od niego słit laseczki.

Lubi czuć powiewy tu i ówdzie, więc zdarza mu się skakać z rozpiętym kombinezonem. Wujek Walter, pomimo uczucia do małego Gregora, nie pochwala obnażania się na belce i karze Gregorka wysłaniem do kąta.

Chodzą słuchy, że wytatuował sobie logo Red Bulla na pośladku. Nie wiadomo, czy samodzielnie. Nie wiadomo, na którym.

== Kibice ==
Schlieriemu poza rodakami kibicują głównie nastolatki z całego świata, bardziej niż [[Thomas Morgenstern|Morgiemu]].

{{Skoczkowie}}
{{DEFAULTSORT:Schlierenzauer, Gregor}}
[[Kategoria:Austriaccy skoczkowie narciarscy]]