Tekst źródłowy strony Hangul

'''Hangyl''' (''Hunmin Jeongeum, Chosŏn'gŭl'') – [[Korea|koreański]] [[alfabet]], jedyny alfabet, który osobom z wbudowanym [[rotacyzm]]em (czyli „r” a'la [[Kazimiera Szczuka|Kazimieha]]) umożliwia maskowanie wady, ponieważ głoski „r” i „l” są w nim oboczne. Jest to też jeden z nielicznych alfabetów, w którym można pisać w każdą stronę [[kartka|kartki]], byle linijki [[tekst]]u się nie przecinały. [[Chiny|Chińczycy]], niechętni Korei, która ma się do Chin jak [[bonsai]] od [[Dąb Bartek|Dębu Bartka]], nie dorobili się [[transkrypcja|transkrypcji]] nazwy tego języka i złośliwie gubią w niej samogłoskę, chociaż mają ich w nadmiarze.

Hangyl składa się tylko z 51 znaków, ale żeby upodobnić go do [[pismo chińskie|pisma chińskiego]], które ma ich tysiąc razy tyle, znaki na przestrzeni kwadratu zapisywane są w licznych, niewpływających na nic kombinacjach. [[Ortografia]] jest tu kwestią [[estetyka|estetyki]], a [[gramatyka]] kwestią pola widzenia. To tak, jakby pomazać [[kostka Rubika|kostkę Rubika]] i pisać [[wiersz]] układając ją, a dodatkowy żywić przekonanie, że na każdej ściance wychodzi coś równie dobrego. 

==Zobacz też==

* [[Język koreański]]
* [[Korea]]

{{stub|jez}}

[[Kategoria:Alfabety]]
[[Kategoria:Azja]]