Edytujesz „Happysad”

{{małą literą}}

{{cytat|Ale było pogo na happysadzie wczoraj!| Typowa fanka po koncercie swojego „ukoffanego” zespołu}}

{{cytat|Co ma 100 metrów i nie ma włosów łonowych? Kolejka przed koncertem happysadu.| [[Karol Strasburger]] przed rozpoczęciem Familiady}}

'''Happysad''' – polski zespół [[rock]]owy, grający coś w rodzaju [[Punk rock|punka]] zmieszanego z [[disco polo]], tj. punko polo. Dopiero na koncertach nieco się rozkręcają i punko zaczyna dominować nad polo. Idole dzieci w podstawówce i nastolatek w wieku gimnazjalnym. Jego charakterystyczną cechą są teksty z dużym współczynnikiem [[tró]] oraz częste zmiany nazwy i [[perkusista|perkusistów]].

Członkowie zespołu spotkali się w zamierzchłych czasach, kiedy to tworzyli na studiach kółko filozoficzne. Z biegiem czasu zaczęli, zgodnie z duchem [[konsumpcjonizm]]u, poszukiwać kasy i taniej rozrywki. Znaleźli ją w pobliskim sklepiku z żyletkami. Z biegiem czasu stał się on ich filozoficzną [[Mekka|Mekką]], a grupa zmieniła nazwę na hardcore'owe Kółko Filozoficzne. Było to zbyt trudne do wymówienia dla nastoletnich na trzeźwo i w dodatku nie kojarzyło się z żyletką, więc skrócili to HCKF. Wówczas też porzucili filozofię na rzecz muzyki. Dwa lata później zmienili nazwę na Happysad Generation. jednak po jakimś czasie zrozumieli, że to wciąż nie to i w roku [[2002]] została skrócona do happysad, gdyż była łatwiejsza do zapamiętania dla pijanych [[kinderpunk]]ów.

Pierwszym perkusistą był niejaki Paweł P., który jednak nie zagrzał zbyt długo miejsca w zespole, ponieważ jako jedyny nie był [[abstynent]]em. Na jego miejsce przyszedł niejaki Szosiu, który był jednak trochę [[Znerwicowany perkusista|nerwowy]], a poza tym miał strasznie wredną [[teściowa|teściową]], która wiecznie zatruwała życie jemu i pozostałym członkom grupy. W końcu postanowiono go wyrzucić, jako oficjalny powód podając niezdanie testu na [[emo]]watość (trzeba pociąć się żyletką, napisać [[wiersz gotycki|mhroczny wiersz]], połknąć garść tabletek i powiesić się na sznurze od żelazka), a na jego miejsce przyjąć „Pontona”. Ten wytrzymał trzy lata, aż w końcu zabrawszy sporą kasę odszedł, zmienił nazwisko i zrobił sobie operację plastyczną, by nikt nigdy już nie kojarzył go z zespołem. Na miejsce przyszedł Jarek Dubiński, o którym właściwie nic nie wiadomo, bo na każde pytanie odpowiada ''nikt mnie nie rozumie'', a jego twarz ukryta jest pod centymetrową warstwą tapety na wzór Billa z [[Tokio Hotel]].

* '''Wszystko Jedno''' (2004) – nieopierzone chłopaki śpiewają o swoich pierwszych wybrykach z żyletką.

* '''Podróże z i pod Prąd''' (2005) – odkryli już prąd. Jest dobrze, trzymajcie tak dalej!

* '''Nieprzygoda''' (2007) – postanowili pobawić się w [[Radiohead]], ale im nie wyszło. Więc poszli się pociąć.

* '''Rób mi dobrze''' (znane także jako '''Mów mi dobrze''', ale to undergroundowa nazwa, 2009) – jak sama nazwa wskazuje…

* '''Ciepło/Zimno''' (2012) – nie mogą się zdecydować czy im ciepło czy zimno

* '''Jakby nie było jutra''' (2014) – czas na zbieranie żyletek i alkoholu (czyt. piccolo), bo niedługo koniec świata.

* '''Ciało Obce''' (2017) – narzekają, że nikt ich nie kocha i kupują kolejne żyletki.

* '''Rekordowo letnie lato''' (2019)

* '''[[Jakub Kawalec|Jakub „Quka” Kawalec]]''' – [[Jakiśtam wyjec|śpiew]], wiosło i teksty. Lubi wyładowywać agresję na [[krzyżówka]]ch i kolorowankach. Jest protagonistą serii [[Half-Life]], ale zmienił nazwisko, żeby nikt nie kojarzył go z zespołem.

* '''Łukasz „Pan Latawiec” Cegliński''' – [[Gitarzysta|gitara]] i śpiew, lubi obierać banany ze skórki i obserwować ludzi z dziesiątego piętra.

* '''Artur „Artour” Telka''' – [[Basista|baśka]], poza tym naprawia gitary. Już w przedszkolu przejawiał talent.

* '''Jarek Dubiński''' – nic o nim nie wiadomo, poza tym, że gra na perkusji i nikt go nie rozumie.