Edytujesz „Hefalump”

Najstarszym sposobem chwytania hefalumpów, praktykowanym już przez starożytnych Rzymian, były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda obecnie praktycznie nie jest już stosowana. Dzieje się tak głównie z powodu stale pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i wzrost kosztów spowodowały, że pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody, jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie [[polowanie|polowania]] na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r.

Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane już w XVI w. n.e., jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody, uznawane było raczej za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła się dopiero w wieku XX, kiedy to para myśliwych, [[Kubuś Puchatek]] i [[Prosiaczek]], udoskonalili tę metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego rozwiązania sprawia, że liczba tropionych hefalumpów zwiększa się wraz z czasem tropienia, dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone tą metodą, pozwalają potencjalnie chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętlą okazało się metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego przetrzebienia stad hefalumpów w całej Europie. Obecnie, dzięki kilkudziesięcioletniej ochronie, zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim [[sklep]]ie zoologicznym.