Edytujesz „Helloween”

'''Helloween''' – niemiecki zespół [[metal (muzyka)|metalowy]], założony w <del>1979</del> [[1984]] roku<ref>Patrz niżej</ref> przez grupkę miłośników pestek z dyni.

W 1979 niejakiemu [[Kai Hansen|Kaiowi Hansenowi]] zamarzyło się założyć zespół grający rocka. Razem ze swoimi kolegami z podwórka<ref>Mieli wtedy w końcu po około piętnaście lat…</ref>: Pietem Sielckiem, Ingo Schwichtenbergiem i Markusem Grosskopfem, założył zespół ''Gentry'', który niedługo potem zmienił nazwę na ''Iron Fist''<ref>Kolejni idioci, którzy byli mało kreatywni i inspirowali się [[Lemmy Kilmister|Lemmym]]</ref>. Jak łatwo się domyślić, dwa lata później Hansen został wezwany do odbycia [[wojsko|zasadniczej służby wojskowej]], gdzie poznał [[Michael Weikath|Michaela Weikatha]], dla którego zapewne [[Homoseksualizm|schylił się parę razy po mydło]]<ref>To przynajmniej tłumaczy barwę jego głosu</ref>, gdyż, gdy tylko panowie zakończyli służbę wywalił Sielcka i wkręcił Weikatha do ''Iron Fist'', któremu w 1984 zmienił nazwę na ''Helloween''.

Po wydaniu w tym składzie drugiego albumu, Kai stwierdził, że pitoli i nie śpiewa, więc w zespole pojawił się [[Michael Kiske]] (jedyny człowiek na świecie potrafiący rozmawiać z [[nietoperz]]ami). W tym składzie nagrali wiele, a na koncertach podbili serca publiczności (zwłaszcza męskiej) koszulkami z dużym dekoltem, różowymi napisami oraz obcisłymi getrami we wzorki.

W tym składzie zespół utrzymał się parę lat, po czym Weikath poczuł w sobie po raz kolejny zew Blackmore'a i wywalił Grapowa, gdy ten poprosił o podwyżkę. Traf chciał, że za Grapowem poleciał także Kusch. Zastąpili ich Sascha Gerstner i Stefan Schwarzmann, który jednak szybko wykrył, że z pierwszym gitarzystą zespołu jest coś nie tak i, wykazując się niezwykłą jak na perkusistę przenikliwością, połączył to z tajemniczą chorobą perkusisty zastępczego, Marka Crossa, i uciekł w porę z zespołu. Ostatecznie perkusistą został Daniel Löble. W tym składzie zespół gra do dzisiaj, ale w końcu każdy może mieć kryzys wieku średniego, nawet Michael Weikath.