Edytujesz „Huśtanie się na krześle”

[[Grafika:Balance.gif|thumb|200px|Idealny Balance]]

{{cytat|Jacek, nie huśtaj się na krześle, bo się wywrócisz i sobie krzywdy narobisz|[[Nauczyciel]]ka o niebezpieczeństwach wynikających z '''huśtania na krześle'''}}

'''Huśtanie na krześle''' – ulubiona zabawa [[uczeń|uczniów]] wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na <s>dupie</s> [[krzesło|krześle]]. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej.

#'''Nóżki''' – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie.

#'''Balance''' – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak nadłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego np. puszysta koleżanka.

#'''Dwónożny z podpieranką przednią''' – przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręcę na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansację na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka łapiemy się niego/ją ponownie, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansacji opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to... chyba wiadomo.

#'''Dwónożny z podpieranką tylnią''' – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany, lub gdy znajduje się za nami coś, o co możemy się podeprzeć. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręce na to, co znajduje się za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od punktu podparcia i jak bardzo jest stabilny (najlepiej, jeśli jest to ściana).

#'''Balance na jednej nodze''' – to samo co w balance, tylko, że balansujemy wyłącznie na jednej nodze krzesła. Do dziś nie potwierdzono, czy ktokolwiek potrafi to zrobić bez pierdolnięcia głową o podłoże, ale próbuj, może akurat tobie się uda.

#'''Jednonożny z podpieranką tylnią''' – różni się od dwónożnego tym, że, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na jednej nodze krzesła. Nie jest już tak trudny jak balance na jednej nodze, jednak jeżeli chodzi o huśtanie się jednonożne najlepiej zaczynać od podpieranki przedniej.

#'''Jednonożny z podpieranką przednią''' – jeden z prostszych sposóbów huśtania się jednonożnego. Także zmienia się w nim tylko to w porównaniu z dwunożnym, że huśtamy się na jednej nodze. Żeby uatrakcyjnić ten sposób możemy wykonywać lekkie skręty krzesła na boki.

#'''Nóżki jednonóżki''' – zaczynamy tak jak w zwykłych Nóżkach, tyle że, gdy już krzesło stoi na dwóch nogach, przechylamy lekko tułów w bok (nadal trzymając nogi na ziemi), aby pozostawić je wyłącznie na jednej. Ten sposób wymaga odpowiedniego rozłożenia sił na nogi, aby utrzymać się w dobrej pozycji. Jest bezpiecznym i w miarę prostym sposobem huśtania się jednonożnego, jednak nadal należy uważać.

Tak jak do trikowania na [[Deskorolka|desce]] potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtana na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposóbów huśtania się nadają.

*'''Krzesło drewniane zwykłe''' – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylnią będąc w dużej odległości od punktu podparcia, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak soldnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tynią, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy).

*'''Krzesło szkolne''' – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o zwykle gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z podowu niesamowitej zwrotności. Najelpsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki.

*'''Fotel''' – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach), upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylnią jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania na nim to niewątpliwie Nóżki.

*'''Krzesło obrotowe''' – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach.

*'''Ławka''' – nadaje się do huśtania grupowego. Może być bez oparcia, lub z oparciem, jednak niezależnie od tego najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem huśtania będą Nóżki.

== Niebezpieczeństwa ==

Osoby huśtające się na krzesłach są narażone na różnorodne obrażenia i kontuzje. M.in. wstrząs mózgu, pęknięcie czaszki, guzy, złamanie karku i uszkodzenia kręgosłupa. Zachowajmy więc ostrożność i nie porywajmy się z motyką na słońce! Zaczynać należy od najprostszych sposobów huśtania, a dopiero po nabyciu większego doświadczenia przechodzić do bardziej ekstremanych.