Edytujesz „Język czeski”

== Zaimki wskazujące ==

{{Ambox

|c = gold

|grafika = [[Plik:Svejk.gif|60px|link=]]

|tekst = '''Ta sekcja artykułu została napisana po zażyciu przez autora hurtowych ilości czeskiego piwa.'''<br />Nie odpowiadamy za wszelkie uszczerbki na zdrowiu i wątrobie wywołane jej czytaniem.

}}

Po ludzku – zaimki wskazujące to słówka typu ''ten, ta, to, tego, tamtego, jej'' i tak dalej. W języku czeskim podstawowe zaimki wskazujące to ''ten, ta, to'', identycznie jak w polskim. W dopełniaczu to jest ''toho, té, toho'', nadal proste.

Z niewiadomych przyczyn Czesi odczuwają potrzebę ciągłego podkreślania o co konkretnie im chodzi, dlatego na przykład pokazując palcem na kontroler PLC mówią ''tento peelcečko'', analogicznie mówią ''tato'' i ''toto''. Zabawniej robi się, gdy zaczyna dochodzić do głosu czeski odpowiednik słowa ''oto'' – ''hle'', a następnie to wszystko jest łączone, mieszane, deklinowane i bełkotane przez pijanych Czechów. Poniżej spisaliśmy kilka czeskich zaimków wskazujących z tłumaczeniami:

* ''tohle'' – to oto;

* ''tohohle'' – tego oto;

* ''tohotohle'' – tego to oto;

* ''těchhle'' – tych oto;

* ''tohohletoho'' – tego oto tego;

* ''tentohletétentoho'' – ten to oto tę ten tego (fragment rozmowy dwóch Czechów zasłyszany w barze opisujący romans kolegi z sekretarką);

* ''těchhletentotentoho'' – tych oto ten to ten tego (komentarz nt. sytuacji politycznej w Czechach i postawy polityków partii rządzącej wobec narodu);

* ''tentonetentehotéhletotímtohletomuto'' – ten to nie ten tego tej oto to tym to oto temu to (tego nie tłumaczymy ze względu na dużą ilość wulgaryzmów, [[Nonsensopedia|Nonsensopedię]] przecież też czytają dzieci).

Jak widać, samymi zaimkami wskazującymi można w języku czeskim wyrazić właściwie dowolne zdanie. O ile wyżłopie się przedtem odpowiednią ilość piwa.