Edytujesz „Jens Lehmann”

'''Jens Lehmann''' (ur. [[10 listopada]] [[1969]] w [[Essen]]) – niemiecki bramkarz, zawodnik [[VfB Stuttgart]]. Urodził się w [[Jedzenie|Jedzeniu]], co wiele tłumaczy... chociaż w sumie to nic nie tłumaczy. Prawdziwy szkop, nawet grał z Podolskim i Klosem w reprezentacji.

Przygodę piłkarską rozpoczął w wieku 3 lat. Od [[1932]] do [[1954]] grał w klubie o niewymawialnej nazwie (gdzieś w [[Niemcy|Niemczech]]). Następnie przeszedł (do klubu o równie dziwnej nazwie) gdzieś do Essen, gdzie miał spędzić kolejne 33 lata. W [[1987]] został zakupiony do [[Schalke 04 Gelsenkirchen|Schalke 04]]. W barwach tego klubu rozegrał 219 spotkań, jednak kuszony ofertami z [[Włoch|włoskiego]] [[A.C. Milan|Milanu]], uciekł z Schalke przy najbliższej okazji. W Milanie nie zagrzał jednak zbyt długo miejsca, ponieważ już w rok później wrócił do ojczyzny gdzie miał grać dla [[Borussia Dortmund|Borussii Dortmund]], gdzie grał do roku [[2003]].

Pod koniec sezonu 2002/2003 wypatrzony w Borusii przez [[Arsène Wenger|Arsene'a]], trafił do [[Arsenal F.C.|Arsenalu]] na zasadzie uprowadzenia, jako zastępca legendy klubu [[David Seaman|Davida Seamana]]. 18 maja 2006 jego Arsenal przegrał w finale Ligi Mistrzów z [[FC Barcelona|FC Barceloną]] 2:1. Sam Jens Lehmann przejdzie do historii tych rozgrywek jako pierwszy piłkarz, który w finale otrzymał czerwoną kartkę. Warto także dodać, że jest pierwszym piłkarzem w tych rozrywkach, który przerwał mecz (Arsenal-[[Villarreal]]), aby poganiać się z wiewiórką która wybiegła na murawę z szatni Arsenalu, podobno z szafki Jensa, tak przynajmniej twierdzi jego były kolega [[Ashley Cole]] w swojej nowo opublikowanej książce „Moja Obrona”.

W reprezentacji Jens rozegrał nie mniej i nie więcej jak kilka meczów. Pod koniec kwietnia [[2006]] trener reprezentacji Niemiec, [[Jürgen Klinsmann]], zdecydował, że to właśnie Jens, a nie jego rywal, [[Oliver Kahn]], będzie kompromitował reprezentację na Mundialu 2006. Na tych mistrzostwach Lehmann wystąpił w 6 meczach, zagrał 600 minut, wpuścił 5 bramek, w meczu z Argentyną, w serii rzutów karnych przyjął 2 z nich na własną głowę (ostatnio wyszedł ze szpitala i wznowił treningi z drużyną).