Tekst źródłowy strony Ludwik Waryński

== Biografia ==
=== Młode lata ===
Waryński urodził się w Martynówce, gdzieś na rosyjskim zadupiu. Rodzice, konspiracyjni pomocnicy [[Powstanie styczniowe|powstańców styczniowych]] wysłali go na przymusowe nauki do Białej Cerkwi. Postanowił zrobić na złość rodzicom, więc zaczął dobrze się uczyć, co zaowocowało wyjazdem na studia do samego [[Petersburg]]a. Waryński po raz pierwszy zainteresował się [[socjalizm]]em, gdy potknął się ze skutkiem upadającym na nierównym schodku w kamienicy przyjaciela. Zezłoszczony, wykrzyczał ''Kurde, żeby wszystko było równe, wszędzie była równość!'' Usłyszał to sąsiad, znajomy znajomego samego [[Fryderyk Engels|Engelsa]]. Pomógł obładowanemu podręcznikami Ludwikowi wstać, na dodatek wręczył mu książkę pod intrygującym tytułem ''Socjalizm – równość nie tylko schodków''. Przystąpił do socjalistów, którzy mieli wtenczas studencki teatrzyk. W [[1875]] przedstawienie pt. ''Burda socjalistów'' wymknęło się spod kontroli, przerodziło się w krwawy protest z tragicznym aktem finałowym w postaci natarcia carskiej policji. Waryński za świetną rolę i udział dostał nagrodę Rosyjskiej Milicyjnej Komisji Teatralnej w postaci rocznego stypendium pod patronatem i pieczą samej milicji. 

=== Początki działalności politycznej ===
Kończąc stypendium, Waryński udał się z biednej prowincji do wcale nie bogatszej [[Warszawa|Warszawy]]. Rozpoczął głoszenie socjalistycznej ewangelii w podrzędnych manufakturach. Jako przykładny działacz, Ludwik został przodownikiem pracy – jednocześnie uczył się gospodarzenia leśnego, rozwijał ruch robotniczy i redagował trzy gazety: „Proletariat”, „Równość” oraz „Przedświt”. Po skończeniu nauki kontynuował podżegactwo społeczne, m. in. poprzez import używanych, „bezwypadkowych” podręczników socjalistycznych z [[Niemcy|Mjymców]].

=== Waryński – karierowicz ===
Gdzież to Waryński nie zakładał kółek socjalistycznych! Warszawa, [[Lwów]], [[Kraków]], wszędzie tam, gdzie carska milicja go nie ścigała. Wywinął się Ruskom, ale dopadli go inni burżuje, Austriacy. Waryński trafił na rok do kicia, by potem w sądzie zostać uniewinniony, a nawet wyróżniony możliwością przemowy. Dostał jednak bana na wjazd do Austrii. Ludwik uciekł więc do [[Szwajcaria|Szwicerlandu]], kraju mlekiem i socjalistami płynącego. Uczestniczył tam w szeregu spotkań z europejskimi wygnańcami, wliczając w to podrzędny Międzynarodowy Kongres Socjalistów. W Szwajcarii poznał też taką kobietkę, Annę Sieroszewską, z którą się ożenił i miał syna. W 1881 roku Waryński wrócił do Rosji (ha, mam cię, Czytelniku – za Waryńskiego zabory były). Założył w Warszawie, oczywiście nie całkiem legalnie, partię pod nazwą Proletaryat (z lanserskim „Y” zamiast „I”). Zwołał paru kolesiów z manufaktur, wmawiając im, że nie są „<del>naszą</del>niższą klasą” i że powinni rządzić. W programie partii zawarł m. in. następujące punkty:

''I. Jak ustalili socjaliści polscy, rosyjscy, niemieccy i w ogóle, tak na mocy prawa naszego proletariackiego żądamy: 1. Nacjonalizacji fabryk, pól, młotków, pił, śrubek i nakrętek do nich stosownych, a także wołów, koni i subfabrykatów konsumpcyjnych przez socjalistyczne państwo na chwałę jego i imię jego. 2. Aby praca była dziełem zbiorowym, by ułatwić kontakty wśród proletariuszy, aby ci łatwiej mogli się umówić na libację po dniówce i [[fajrant]]y, na chwałę i imię w świecie państwa socjalistycznego. 3. Aby jednostka pracująca mogła korzystać z owoców wspólnej pracy, ze szczególnym uwzględnieniem wyrobów alkoholowych, adekwatnie do zasobów państwa socjalistycznego na jego imię i chwałę.''

=== Aresztowanie ===
W tym politycznym zawirowaniu Waryński zapomniał o nagonce przeciw imieniu i chwale państwa socjalistycznego. Carscy podwładni aresztowali Ludwika i przetrzymywali w Cytadeli. Na rozprawę czekał tylko dwa lata (dzisiaj w Polsce sprawy przeciągają się co najmniej trzy razy dłużej). <del>Arbitrzy</del> Sędziowie wręczyli mu bilet na szesnastoletni urlop w hotelu Twierdza Szlisselburska. Tam miał umrzeć po wielu latach katorgi, ale Waryński przechytrzył Rosjan – zmarł na gruźlicę.