Tekst źródłowy strony Miedź

'''Miedź''' (Cu) – w pewnych kręgach bardziej znana jako menelskie [[złoto]], najbardziej wartościowy i tym samym najbardziej poszukiwany kruszec przez [[alkoholik|żuli]]. Pozyskuje się ją najczęściej przez [[kradzież]]. Jest również uważana za nieoficjalną undergroundową walutę wśród wspomnianego środowiska. Swoją popularność zdobyła dzięki wysokiemu kursowi sprzedaży na rynku zbytu potocznie zwanym skupem. Cena za kilogram waha się od 20 nawet do 25 złotych lub w nomenklaturze menelskiej od 4 do 5 [[Komandos (wino)|Komandosów]] w zależności od rodzaju „miedziawy”, rejonu oraz produkcji T-shirtów w Chinach.

== Rodzaje miedzi starożytnej ==
Wyróżniamy kilka podstawowych rodzajów miedzi, które różnią się między sobą wieloma cechami jednak naprawdę istotna jest tylko jedna – ile dostaniemy na skupie za kilo.
* Miedź Millbera – najbardziej wartościowy gatunek miedzi, jednak jak można się domyślić najtrudniej dostępny. Miedź wzięła swoja nazwę od szwedzkiego potentata miedziowego Svena Millbera, który posiada całą miedź Millbera świata. Jedynym sposobem jej zdobycia jest oczywiście okradnięcie Svena. Cena za kilo waha się koło 17 zł.
* Miedź Gruba – częściej spotykana od millberowskiej jednak jej gabaryty (od 30 kilo wzwyż) wymagają pracy zespołowej przy kradzieży. Występuje najczęściej na budowach. Zaleca się używanie żulerskiego wózka. Cena za kilo to ponad 14 złociszy.
* Miedź Nawojowa – najbardziej popularna odmiana miedziawy wynaleziona przez radzieckiego alchemika Nawojowa. Bogatym źródłem tego surowca są wszelkie urządzenia elektroniczne szczególnie produkcji radzieckiej. Cena za kilo między 13 a 15 zł.
* Miedź Pobielana – o tym gatunku krążą legendy, podobno jest więcej warta od złota i platyny razem przetopionych, a jej polizanie zapewnia nieśmiertelność. W menelskiej kulturze nazywana jest miedzią filozoficzną. Jej jedyną wadą jest to, że nikt jej niestety nie widział. Cena najprawdopodobniej nie mieści się we łbie przeciętnego żula.
* Miedź Piecyki – często spotykana odmiana, najczęściej można ją spotkać w sklepach z piecykami i w domkach starych babć. Podobnie jak w przypadku miedzi grubej, piecyki są ciężkie i w pojedynkę niełatwo. Na skupie dostaniemy maksymalnie 15 zł.

== Przeznaczenie i zastosowanie ==
{{cytat|Stasiu odpal jednego [[Granat (wino)|granata]] za pół kila '''rudej'''.|Zasłyszane pod sklepem}}

Zazwyczaj przeznaczenie miedzi jest bardzo proste i polega na podskoczeniu z nią do najbliższego skupu i wymienienie jej na hajs, który następnie siłą rzeczy wymieniany jest na [[tanie wino|jabole]]. Marzeniem żula jest połączenie skupu ze sklepem monopolowym, żeby kupować winka bezpośrednio za miedź.
Oprócz tego oczywistego zastosowania kruszec ten często gęsto służy jako waluta gdyż zwykły pieniądz się menela nie trzyma.

== Źródła miedzi ==
W drogocenną miedź najbardziej obfitują:
* kable;
* wszelka elektronika;
* budowy;
* druty;
* kolejowe przewody trakcyjne;
* rury;
* komputerowe układy chłodzenia;
* piecyki;
* pręty;
* blachy.

== Zobacz też ==
{{NonNews|[[NonNews:Miedziane kradzieże w Szwecji|Miedziane kradzieże w Szwecji]]}}
* [[Złom]]

{{układ okresowy}}

[[Kategoria:Pierwiastki chemiczne]]

[[cs:Měď]]
[[en:Copper]]
[[pt:Cobre]]