Edytujesz „Nonźródła:Pan Trameusz I – Zajezdnia”

Historia dziś się dzieje, tramwaje nowe<br/>
na miasto wyjadą, święto narodowe.<br/>
Na ten dzień wielki garnitur wyjąć trzeba,<br/>
by godnie powitać dar, co nam spadł z nieba<br/>
To wielkie piękno, przy którym we mrok gaśnie<br/>
nawet Mila Kunis, zwykłe dziewczę właśnie.<br/>
Bo nic nie piękniejsze, niż nowe tramwaje,<br/>
Trzeba na imprezę zwołać całą zgraję.<br/>
Więc lustrzanki w dłonie, do zajezdni z rana<br/>
Albo nawet w nocy, by ta niezapchana<br/>
lśniła obecnością tej przepięknej floty.<br/>
Trzeba przecież zrobić unikalne foty<br/>
Potem w pierwszą jazdę we szczęściu wyjechać<br/>
I z radosną miną to miasto objechać.<br/><br/>

Idą miłośnicy do zajezdni razem,<br/>
Kanar na przedzie, z dumnym twarzy wyrazem<br/>
Reszta wzdycha doń jak do samego Boga<br/>
Gapowych dzięki niemu dosięga trwoga<br/>
(Szkoda, że nie kierowców, oni też przecie<br/>
na tramy nie łożą, wszyscy tak powiecie,<br/>
a jeżdżą tylko tymi blachosmrodami,<br/>
tym utożsamiają się z gapowiczami).<br/>
Jasność wielebnego wszystkich onieśmiela,<br/>
Nikt nie wie, czy godzien pytać kontrolera,<br/>
Jeden w końcu rzecze – o szlachetny Panie,<br/>
Czy mogę śmieć zadać Ci jedno pytanie?<br/>
Kanar rzecze owszem – więc pyta, co w pracy.<br/>
– Czy wpadli Ci w ręce jacyś łapserdacy?<br/>
A kontroler rzecze, niech chociaż nie gada,<br/>
dziś okazję do złapania miał nie lada:<br/>
– Dziesięciolatek nie miał legitymacji<br/>
i chociaż miał bilet, to bez zdania racji<br/>
cwaniaczyć próbował: – Nie jadę na gapę.<br/>
– Gdy się zamachnąłem, aby dać mu w papę<br/>
gówniarz się rozryczał, co za facet z niego,<br/>
tak nie umieć przyznać się do błędu swego?<br/>
Nagle jeden mówi – Ale ja zabłysłem<br/>
odwagą wielką; przed trzema dniami prysłem,<br/>
oprych baba z brzuchem walczyła z kanarem,<br/>
a ja – dzielny miłośnik – go ochraniałem.<br/>
Brzuch miała ogromny, z dołu wysadzony<br/>
i kontrolerowi pchała farmazony,<br/>
że niby szczerze bilet skasować chciała,<br/>
tylko ta kontrola zrobić tak nie dała.<br/>
Wreszcie wszyscy jednym tonem zawołali,<br/>
co myślą, a czego powiedzieć się bali<br/>
– Wszyscy pasażerowie to są złodzieje<br/>
od każdego kłamcą na kilometr wieje!<br/><br/>

Już dziewiąta rano i już są przyjezdni,<br/>
Inni od północy warują w zajezdni,<br/>
Już się urzędnicy swym zakupem chwalą,<br/>
Już się miłośnicy do cykania palą.<br/>
Wreszcie w zajezdni ten tramwaj odsłonili,<br/>
Wszyscy miłośnicy w mig się napocili,<br/>
Oczy wielkie, ręce drżą, otwarte usta,<br/>
Jeden nagle krzyczy – Gdzie jest moja chusta?<br/>
Bo za dużo piękna, aż się popłakałem,<br/>
Nigdy tak ślicznego trama nie widziałem.<br/><br/>

Kabina już pełna jest od kabinarzy,<br/>
Każdy za sterami swinga zasiąść marzy<br/>
Oraz zrobić sobie zdjęcie pamiątkowe.<br/>
Będą je oglądać, dzieci, prawnukowie,<br/>
Motorniczy w kabinie pod nosem psioczy,<br/>
Bo od blasku fleszów już bolą go oczy,<br/>
A wyjazd już zaraz, a on już zmęczony,<br/>
Gorąco o końcu pracy rozmarzony...<br/>
Sygnał upragniony, w miasto wyjeżdżają,<br/>
Już wielbiciele na jezdnie wybiegają,<br/>
Aby zatrzymać jadące samochody.<br/>
To już zaczyna być kością niezgody,<br/>
Bo blachosmrodziarze są przecież niegodni,<br/>
By tramwaj podziwiać – w tym nie wszyscy zgodni.<br/>
Przecież trzeba szansy, żeby grzech naprawić,<br/>
Równie dobrze można by mu lanie sprawić.<br/>
– Ale co tam – jedźmy – dziś jest wielkie święto.<br/>
I tak oto kłótnię w radość przesunięto.<br/>

[[Kategoria:Nonźródła – liryka]]