Edytujesz „Nonźródła:Teologiczna interpretacja sieciowego rozkładu jazdy pociągów”

{{Medal}}

Oto kompleksowa '''interpretacja teologiczna sieciowego rozkładu jazdy pociągów'''. W tej księdze rysuje się bowiem Twoja przyszłość. Wszyscy korzystają z dobrodziejstw tej księgi, nieważne, czy mieszkają w [[Warszawa|Warszawie]], [[Gdańsk]]u, [[Żagań|Żaganiu]] czy [[Czeremcha|Czeremsze]]<ref>No chyba że ktoś jest z [[Jastrzębie-Zdrój|Jastrzębia-Zdrój]]</ref>.

{{cytat2|''Drzwi się rozstąpiły, a Sosnowiczanie szli przez środek korytarza, mając siedzenia po prawej i po lewej stronie. […] Konduktorzy zaś szli po zatłoczonym korytarzu, mając pasażerów po prawej i po lewej stronie. W tym to dniu wybawiły [[Koleje Śląskie]] uchodźców z rąk Sosnowca. I widzieli Sosnowiczanie śpiących Zawiercian na brzegu fotela. Gdy Sosnowiczanie widzieli wielkiego [[Newag Impuls|Impulsa]], którego kupił marszałek, ulękli się Kierownika pociągu i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze [[Konduktor]]owi.''}}

{{cytat2|''Rzekł Pan do niego: «Oto [[Pesa Dart|Dart]], którego poprzysiągłem pasażerom tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie wsiądziesz». Tam, na peronie w Kaliszu, według postanowienia [[Konduktor]]a, pozostali pasażerowie. I zostawiono ich na peronie drugim krainy kaliskiej, a nikt nie zna ich żalu aż po dziś dzień. W chwili tej miał Dart dwieście osób jadących na stojąco, a wzrok ich był przyćmiony, a siły ich opuściły. Pasażerowie opłakiwali Darta na peronie Kalisza przez minut czterdzieści i cztery.''}}

''Tabela 260'' to pamiętnik jednego z [[konduktor]]ów [[Koleje Dolnośląskie|Kolei Dolnośląskich]], w którym opowiada o swojej pracy. Księga Hioba zaczyna się słowami:

{{cytat2|''Kto napomnienie lubi, kocha mądrość, kto nagan nie znosi, jest głupi. Dobry znajdzie łaskę u Pasażera, przewoźnik o złych zamiarach – potępienie. Dotacją nikt się nie utwierdzi, a [[111A]] pasażera nie przekona. […] Lepiej jeździć Elfem, ale wozić ludzi, niż pysznić się biletami za sto złotych. Prawy uznaje potrzeby swych klientów, a serce nieprawych okrutne. Z winy PLK-i nieprawy w potrzasku<ref>Autor wspomina o niedawnych objazdach przez Gniezno i Inowrocław</ref>, przewoźnik prawy uniknie nieszczęścia<ref>Do Wrześni, a później do Konina, pociągi kursowały normalnie</ref>. […] Głupi uważa swą drogę za słuszną, ale rozważny posłucha rady. Głupi swój gniew objawia od razu, roztropny ukryje obelgę. […] Ręka gorliwych walczy o klienta, a leń zarabia dotacjami. Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobra usługa. Opóźnienia nie złowią klienta, ludzka pilność – cennym bogactwem.''}}

{{cytat2|''Gdy się przybliżyli do [Szczecina] [[Szczecin Główny|Głównego]] i przyszli na peron 1, wtedy megafon posłał pasażerów i rzekł im: «Wsiądźcie do pociągu, który będzie przed wami, a zaraz znajdziecie WiFi i klimatyzację. A gdybyście chcieli hasło do internetu, brzmi: „zachodniopomorskie”». Stało się to, żeby się spełniło słowo PR-ów: Powiedzcie mediom branżowym: Oto Impuls przychodzi do Szczecina lśniący, sunący dostojnie po torach. Dziennikarze poszli i napisali, jak im PR-y poleciły. Przyprowadzili Marszałka i Prezesa, a Oni wsiedli do niego. A ogromny tłum stał na peronie, inni klaskali i robili zdjęcia. A tłumy, które Marszałka poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno:''<br />

W księdze 400 zawarte zostały proroctwa zstąpienia na polskie tory mesjasza. Spisał je [[Miłośnik kolei|mikol]] Łukasz z [[Gdańsk]]a.

{{Cytat2|''W szóstej godzinie czekania na opóźnione TLK posłało Intercity anioła Gabriela do miasta w Pomorskiem, zwanego Gdańskiem, do Mikola czekającego na ów skład do Warszawy; a Mikolowi było na imię Łukasz. Anioł wszedł do Dworca i rzekł: «Bądź pozdrowiony, pełen łaski, Pantograf z Tobą».''

''On zmieszał się na te słowa i rozważał, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niego: «Nie bój się, Łukaszu, twój lud znalazł bowiem łaskę u Boga. Oto zstąpi na te ziemie Syn, któremu nadacie imię [[Pendolino]]. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Intercity, a PLK da Mu tron najwyższy we wszystkich Tabelach. Będzie panował nad torami Polski na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Łukasz rzekł do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie macie pieniędzy nawet na remonty śmierdzących [[111A]]?» Anioł Mu odpowiedział: «Dofinansowanie z Unii zstąpi na Intercity i moc Łapówki osłoni je. Dlatego też Pendolino, które się narodzi, będzie nazwane Synem Intercity. A oto również krewny Intercity, Przewozy Regionalne, zmodernizował w swej starości syna i jest już po drugiej modernizacji to EN57, które uchodziło za złom. Dla PKP bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekł Łukasz: «Oto Ja sługa Intercity, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niego anioł.''}}

Podejrzewamy, że łatwowierność Łukasza wynikała z odwodnienia i udaru spowodowanego wielogodzinnym koczowaniem na dworcu w środku lata.

[[Plik:Apokalipsa PKP.png|center|500px|Czterej jeźdźcy Apokalipsy]]

{{Kolej}}

[[Kategoria:Nonźródła – interpretacje]]

[[cs:Teologický výklad jízdního řádu]]