Edytujesz „Opera”

{{sur|Opery|[[Opera (program)]]}}

{{cytat|'''Opera''' to takie miejsce, gdzie przed widownię najczęściej wychodzi przypudrowana stukilogramowa, za to pięćdziesięcioletnia, zapaśniczka i drze się do [[mikrofon]]u, że właśnie jest siedemnastoletnią dzierlatką, która okrutnie tęskni za swoim młodym ukochanym. Oczywiście zaraz przy niej pojawia się na scenie ów nastolatek w postaci sześćdziesięcioletniego grubasa w kiczowatym stroju na agrafkach i z dziurami po [[mol]]ach (z daleka tego nie widać) i ryczy do mikrofonu, że on też jest nieszczęśliwy. Facet nawet sobie nie zdaje sprawy, jak z jego powodu nieszczęśliwa jest publika!|Bartłomiej Czekański o '''operze'''}}

'''Opera''' – miejsce, do którego jeśli wejdziesz o 19.00 i po [[godzina|godzinie]] popatrzysz na [[zegar]]ek, to będzie 19:20. Instytucja, do której wysyłają cię znajomi byś się odchamił. Od opery lepiej trzymać się z daleka chyba że męczy nas potrzeba drogiej [[pieniądze|opłaty]] za [[marzenia senne|sen]] w niewygodnym fotelu.

== Po co iść do opery ==

W operze najczęściej słucha się wycia, w którym na początku on śpiewa, że chce, potem ona śpiewa, że chce, potem razem śpiewają, że chcą, a potem śpiewają razem z chórem, że chcą. Wszystkiemu towarzyszy orkiestra. Wykonawcy są zatem szczęśliwi, o ile opera nie jest tragiczna, wtedy wyglądają na nieco zmęczonych i, delikatnie mówiąc, są wyrzygani z bytu. Na koniec dostają gromkie oklaski, gdyż szczęśliwi widzowie wiedzą, że już prawie wracają w domowe pielesze, by kontynuować sen. Wyjątek stanowią awangardowi śpiewacy, którzy zamiast owacji na stojąco dostają pomidorami i jabłkami po głowach. W wyjątkowo trudnych przypadkach musi interweniować [[Wilhelm Tell]] oraz jego magiczne pantalony i [[jabłko|jabłka]] oraz [[pomidor]]y nieszczęsnym szansonistom po prostu zestrzelić. Takie rzutkie zachowanie publiczności jest o tyle niewłaściwe, że i tak nikt śpiewaków nie słuchał, bo ich nie rozumiał. A nie rozumiał, gdyż to było zwykłe pieprzenie, opera jest gatunkiem intersubiektywnie trudno komunikowalnym.

Publiczność w międzyczasie podjada kanapki z kiełbasą wiejską, śpi, robi manicure, opróżnia kieszenie sąsiada (z kurzu), względnie myśli co napisać w raporcie, który trzeba przygotować dla szefa. Programu, czyli streszczenia treści opery i tak nie da się czytać, ponieważ jest [[zmierzch|ciemno]], a zresztą jak tu się skupić przy takiej głośnej [[muzyka|muzyce]]?

== Ciekawostki ==

* ''[[Opera za trzy grosze]]''