Edytujesz „Piłka ręczna”

[[Plik:Handball 07.jpg|thumb|200px|Aaaaa!!!!!]]
[[Plik:Mara Friton Handball.jpg|thumb|200px|Ich denk' bin ein Porzellanschmetterling]]
[[Plik:Handball5.jpeg|thumb|200px|Spotkanie trzeciego stopnia przy rzucie karnym z siedmiu metrów o prędkości ponad 120 km/h]]
[[Plik:Handball3.jpg|thumb|200px|Faul? Jeszcze nie]]
[[Plik:L. Kaczyński B. Wenta.jpg|thumb|200px|Zawodnik po prawej wydaje się nie do przeskoczenia]]

'''Piłka ręczna''' – teoretycznie dyscyplina sportowa, w praktyce połączenie rugby, [[Koszykówka|koszykówki]] i zbijaka. Gra dla prawdziwych facetów o wadze około 0,1t, z wyskokiem około 3m, i posiadających minimum +50 do charyzmy i poświęcenia.

== Historia ==
Kiedy w [[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]] murzyni wynajdywali koszykówkę, rzucając futbolową szmacianką do przemysłowych zsypów, w [[Europa|Europie]], konkretniej w [[Dania|Danii]] i [[Niemcy|Niemczech]], też intensywnie myślano nad sportem w opozycji do piłki nożnej. Skorzystano jak zwykle z wiedzy poprzednich epok, nawet [[Grenlandia|grenlandzkich]] [[Inuici|Inuitów]], którzy odbijali po lodzie małą piłkę z wielorybich torbieli.

Za <del>oprawcę</del> sprawcę nowoczesnej piłki ręcznej odpowiedzialny jest [[Holger Nielsen]], który nowy sport chciał przeznaczyć dla kobiet jako ''bardziej przyjazny niż piłka nożna''. Szybko jednak się okazało, że do nowego sportu trzeba mieć uzębienie twardsze niż do [[boks]]u, i po wprowadzeniu paru unowocześnień, o których nie chce mi się rozpisywać, piłka ręczna była przyjazna co najwyżej dla twardych babeczek ze [[Skandynawia|Skandynawii]] i państw niemieckojęzycznych. Początkowo istniały dwie odmiany – halowa, rzeźnicka siedmioosobówka, trawiasta, i nie mniej rzeźnicka, jedenastoosobowa.

== Informacje ogólne ==
W przeciwieństwie do [[Koszykówka|koszykówki]], dyscypliny dla metroseksualnych [[murzyn]]ów, w piłce ręcznej nie ma przebacz. Bez twardej walki i walecznego serducha (nie wspominając o twardych kościach) nie ma co się zabierać za ten sport. W przeciwieństwie jednak do [[Piłka nożna|piłki nożnej]], chamstwo i cwaniactwo nie jest tolerowane.

== Igrzyska olimpijskie ==
Uczciwą brutalność cenili sobie najbardziej Niemcy, a później [[Faszyzm|faszyści]], którzy podczas [[Igrzyska olimpijskie|igrzysk]] w Berlinie 1936 wprowadzili piłkę ręczną na panteon. Tam też na stadionie olimpijskim w [[Berlin]]ie rozegrały się zawody, podczas których przy stotysięcznej publiczności niemieckie reprezentacje rozniosły w proch całą resztę, co jakoby zapowiedziało problemy alianckich mięczaków podczas [[II wojna światowa|drugiego światowego rozpierdolu]]. Po wojnie oczywiście uznano piłkę ręczną za wytwór stricte faszystowski, ale zdecydowany protest i wstawiennictwo Skandynawów i Bawarczyków przywróciło chwałę piłce ręcznej podczas olimpiady w 1972 w [[Monachium]].

== Pozycje ==
W piłce ręcznej są cztery pozycje<ref>Nie te, o których myślisz!</ref>:
* '''Bramkarz''' – ma wieczne przesrane, wpuszcza ok. 30 bramek na mecz i ma się cieszyć! Jeśli jakiś odpał ma zadatki na bramkarza i ich nie wykorzysta, to zostaje [[Menel|basistą butelkowym]]. Jeśli dostąpisz zaszczytu rzucania karnego, ''nigdy'' nie patrz mu w oczy<ref>Zobaczysz tam SALCESON</ref>;
* '''Obrońca''' – konieczna waga minimum 2t. Musi trenować zapasy. Jego rola polega na [[Wpierdol|powalaniu]] każdego, kto biegnie w jego stronę<ref>Naprawdę KAŻDEGO</ref>;
* '''Środkowy''' – samotny jak palec… Najczęściej jeden na boisku, bo reszta albo uciekła do obrony, albo polazła nękać bramkarza przeciwników. Jego zadaniem jest podać tak, aby kryjący adresata widowiskowo się wywalił;
* '''Napastnik''' – nie ma nic do roboty, dopóki nie dostanie piłki, potem już tylko ma [[Gol|zepsuć akcję]]. Większość napastników ma wykształcenie wyższe i jest z zawodu kelnerem.

== Zasady ==
Pomyśleć, że kiedyś istniała wersja na świeże powietrze dla jedenastu zawodników. To musiała być masakra. Z czasem jednak została tylko siedmioosobowa.

Całość opiera się na ''drużynowej solidarności'' (nie mylić z NSZZ Solidarność). Chodzi o to, że każdy członek (nie mylić z [[Penis|członkiem]]) drużyny musi biegać i do ataku i do obrony, wyłączając bramkarza, który przyjmuje na gołe łapy i twarz [[Piłka (przedmiot)|piłki]] lecące z prędkością do 140 km/h, robiąc przy okazji efektowne podskoki, szpagaty i pajacyki. Dewizą piłkarzy w polu jest znieść bramkarza na noszach lub wyrwać siatkę z bramki.

Wbrew pozorom, nie chodzi o zabijanie. Nie można też ot tak wyrzucać sobie piłki np. w trybuny, by zyskać na czasie. Za podobne cwaniactwa dostaje się adekwatne kary, a zegar wstrzymywany jest nawet wtedy, kiedy ktoś leżąc na parkiecie wypoci parę kropel potu.

Piłkę w łapkach można trzymać na trzy mlaśnięcia, zabronione są także najbrutalniejsze [[faul]]e, jak np. gejowskie obściskiwanie się i wsadzanie paluchów do gęby przeciwnikowi. Nie wolno także podstawiać tzw. ''haków'', nawet udem.

Z telewizyjnego punktu widzenia mecz mógłby trwać ostatnie 5 minut, gdzie wszyscy naraz rzucają się na bramki jak wygłodniałe kojoty (szczególnie drużyna przegrywająca) i wtedy dopiero jest ciekawie. Pozostałe 55 minut wygląda jak gra w dwa ognie. Boisko mogłoby składać się tylko z dwóch bramek z dwoma kołami, bo tylko tam dzieje się cokolwiek ciekawego. Pozostałą część boiska można swobodnie zaorać i posadzić użyteczne zioła i warzywa (ewentualnie ułożyć z płaskich kamieni wąską ścieżkę dla przebiegających z rzadka troglodytów).

Co do czasu gry – dzieli się na 2 połowy po 30 minut, a te z kolei na tak zwane [[Słownik:Wenta|wenty]] po 15 sekund. Po każdej Wencie następuje pie{{cenzura1}}lnięcie (jednostka narodziła się w meczu z Norwegami w 2009 podczas Mistrzostw Świata w Chorwacji).

Rzut karny wykonuje się, nie patrząc z litości w oczy bramkarza (wskazane jest patrzenie w oczy przerażonej widowni drużyny broniącej).

== Najlepsze reprezentacje ==
[[Reprezentacja Polski w piłce ręcznej|Polska oczywiście]], [[Francja|Francuzi]], [[Niemcy]], [[Chorwacja|Chorwaci]], [[Hiszpania|Hiszpanie]] i wszyscy ze Skandynawii ([[Dania]], [[Norwegia]], [[Szwecja]], a nawet dawniej… [[Grenlandia]]!).

== Ręczna w Polsce ==
Nasi gracze to nie jakieś [[Reprezentacja Polski w piłce nożnej|ofiary, łamagi i gwiazdeczki]], tylko genialni szczypiorniści, przed którymi drżą [[Niemcy]] (o dziwo!). Tak jak w piłce siatkowej, nasi zawodnicy to niezłe ciacha.

3/4 polskich zawodników posiada nazwiska z przedrostkiem „Jur” co zapewne ma związek z żydowskim powiedzeniem „Szwarcy Jur” czyli po niemiecku „Donnerwetter” a po polsku jakoś „O ku… w d…” ze względu na często ostatnio przegrywane mecze.

Jak w każdej grze dla prawdziwych facetów, zawodnicy posiadają bardzo wysublimowane pseudonimy, np. „Jacha”, „Józek”, „Wlekły”, „Siudym”, „Shreku”.

Skąd się w ogóle wzięła piłka ręczna w Polsce? Ano z nudów. To znaczy, legiony [[Józef Piłsudski|marszałka]] z nudów podczas internowaniu w zaborze pruskim podpatrzyły grę od niemieckich wartowników, lub też wymyślili własną odmianę. Ze względu na niemożność odbijania własnoręcznie przez oficerów uszytej szmacianki, grano bez kozłowania.

W sumie bardzo popularny sport, tylko na czas ME lub MŚ z udziałem reprezentacji. Co roku w lidze wygrywa VIVE Kiermasz Kielce lub Orlen Rzeka Płock, co jest w pizdu nudne.

Piłka ręczna zwana jest w Polsce szczypiorniakiem, ponieważ kolebką tej dyscypliny w naszym kraju jest osiedle Szczypiorno w Kaliszu.

== Zobacz też ==
* [[MTS Giżycko]]

{{przypisy}}
[[Kategoria:Piłka ręczna|*]]