Edytujesz „Poradnik:Jak nie dać się klasie wrobić w wycieczkę”

{{medal}}

'''Jak nie dać się klasie wrobić w wycieczkę''' – poradnik.
[[Plik:Osinobus Poland.jpg|Pamiętaj: nie daj się wrobić!|thumb|300px]]
W pracy [[nauczyciel]]a jest jedna rzecz, która może naprawdę wnerwić. Chodzi oczywiście o [[wycieczka szkolna|wycieczki]]. Co się dzieje, kiedy są, wiesz dobrze. Jęki w [[autobus]]ie, kiepskie filmy, [[czasoumilacze|porykujące empetrójki]] [[uczeń|dzieciaków]]… Co się dzieje, kiedy ich nie ma? Też dobrze wiesz. Wszyscy mają do Ciebie pretensje, że nie robisz wycieczek. Czy jest jakieś wyjście?

Spokojnie! Jest! Można tak wykręcić się sianem, że w 99 procentach wypadków zaplanujesz wycieczkę, a ona się nie odbędzie. Nasz poradnik ci dopomoże.

Uwaga: aby zrozumieć, o co chodzi, przed użyciem przeczytaj poradnik w całości! Nie odpowiadamy za efekty wykonywania poleceń „jak leci”. Za nic nie odpowiadamy!

# Rozpocznij od wywiadu technologicznego. Sprawdź, co leci w kinach, kiedy premier leci do USA, a kiedy [[matura]] i dni wolne i tak dalej.
# Poinformuj uczniów o wycieczce. Spraw, aby podczas jej trwania wypadały dni wolne, takie, kiedy klasa ma [[informatyka|informatykę]] i takie, kiedy akurat wypada matura (nie dotyczy klas maturalnych).
# Poinformuj uczniów, że głównymi punktami wycieczki będą: zwiedzanie [[muzeum|muzeów]] gleby, drewna i tkactwa, oglądanie [[przyroda|przyrody]], odwiedzanie galerii sztuki alegorycznej i tak dalej.
# Poinformuj uczniów, że autobus wynajmiesz od [[bus]]iarza. PKS w tej chwili jest synonimem luksusu przy wszechobecnych pordzewiałych marszrutkach, na dodatek wiecznie zapchanych, którymi uczniowie muszą dojeżdżać do szkoły, więc tylko by się ucieszyli, że wreszcie pojadą czymś normalnym.
# Poinformuj uczniów, że nie będzie jedzenia w [[fast food|barach szybkiej obsługi]], [[dyskoteka|dyskotek]], [[telewizor]]ów w pokojach (jednak jest ryzyko, że rodzice tym bardziej będą chcieli wysłać swoje pociechy).
# Skoro mowa o pokojach. Poinformuj uczniów, że będziecie spali w jednym, wielkim pokoju, na pamiętających PRL materacach albo w [[chlew]]ie ze świniami lub też, jeżeli klasa składa się głównie z dziewczyn, w przestarzałym [[zamek|zamku]] leżącym w samym środku rezerwatu niedźwiedzi.
# Oznajmij uczniom, że wolno korzystać tylko z Twojej komórki na kartę i to odpłatnie.
# Jeżeli w klasie jest co najmniej trzech chłopców. Poinformuj uczniów, że gra w [[poker|karty]], kości, lub też na urządzeniach elektronicznych podczas wycieczki, negatywnie wpłynie na ocenę z zachowania (nie działa na [[kujon]]ów oraz [[luzak]]ów którzy będą zabawiać się opowiadając różne śmieszne kawały/opowiastki).
# Poinformuj o tym, że żywić prawdopodobnie będziecie się w lokalach typu „Wiejska Chata” (jest ryzyko, że uczniowie doceniają bardziej wiejskie żarcie i tym chętniej pojadą).
# Poinformuj uczniów, że korzystanie z komórek będzie zakazane.
# Poinformuj uczniów, że korzystanie z jakiegokolwiek pokroju odtwarzaczy muzyki będzie zakazane.
# Poinformuj uczniów, że korzystanie z jakiegokolwiek pokroju odtwarzaczy wideo będzie zakazane.
# Poinformuj uczniów, że pilot to sześćdziesięcioletnia słuchaczka Radia Maryja, której głównym hobby jest uczestnictwo w demonstracjach antyrządowych i uprawa pigwy.
# Powiedz uczniom że jedynymi nauczycielami którzy chcą jechać na opiekuna to ci którzy traktują nauczanie uczniów nudnych przedmiotów jak hobby.
# I tak dalej, i tak dalej, itp., itd., etc.
# Poinformuj uczniów, że opłaty za wycieczkę wynoszą 99 złotych od osoby.
# Poinformuj uczniów, że jeżeli przypadkiem w autobusie będzie telewizor, filmy zapewni pilot (działa tylko jeśli powiesz że pilot to [[Moherowy beret|sześćdziesięcioletnia słuchaczka Radia Maryja]] lub stary ksiądz który wierzy w więcej zabobonów niż Polacy w czasach kiedy Polska była pogańska.).
# Zadzwoń do swojej siostrzenicy lub swojego bratanka (koniecznie spoza klasy!) i poproś ich, żeby kupiła lub kupił najtańszy telefon na kartę.
# Poinformuj uczniów, że w pobliżu hotelu/obory zamiast marketu stoi sklep z meblami i terakotą (zamku to nie dotyczy, ale może być tak, że uczniów gówno obchodzi co jest koło hotelu).
# Powiedz bratankowi lub też siostrzenicy, żeby przyjechali pod szkołę i zaprzyjaźnili się z dwiema-trzema osobami z klasy, po czym wymienili się numerami telefonów.
# Przypomnij im, aby podali numer świeżo zakupionego telefonu, a nie swojego.
# Poinformuj uczniów, że dziś wieczorem jest wywiadówka, a jeśli czyjś rodzic nie przyjdzie, to ta osoba ma zapewnioną pałę z zachowania.
# Poinformuj siostrzenicę czy też bratanka, że muszą sami przyjść na tę wywiadówkę.
# Kiedy rodzice przyjdą, powitaj ich ceną wycieczki w wysokości pięciu średnich krajowych.
# Powiedz im, że pilot to dwudziestoletni haker, którego hobby to granie w Dooma (jeśli nie wiedzą, co to [[Doom]], postaraj się, żeby to jak najmroczniej zabrzmiało), crackowanie programów i podrywanie młodych dziewczyn (nie działa na rodziców, którzy są luzakami i/lub sami są hackerami, crackerami, nałogowymi graczami).
# Poinformuj ich, że wycieczka kieruje się na Stany Zjednoczone, odlatujecie samolotem z premierem i wracacie też z nim (nie ma to jak premier w zwykłym samolocie rejsowym).
# Poinformuj ich, że zajeżdżacie do [[Las Vegas]], Doliny Krzemowej i Ratmount. Tak to się pisze? Nie, przepraszamy. [[Redmond]]. Jakby nie pojęli, przypomnij im, gdzie leży [[Microsoft Corporation|Microsoft]].
# Jeśli okaże się, że ktoś przytomny przypomni sobie, że przecież premier niedawno był w USA, zajrzyj do papierów i powiedz: ''Zaraz, pomyliło mi się, to inna wycieczka. My będziemy wracać przez [[Japonia|Japonię]]. Zajdziemy do paru sklepów z elektroniką''.
# Poinformuj ich, że każde dziecko musi wziąć odtwarzacz blue-rayów, konsolę, przenośny telewizor full HD (w momencie pisania nie ma takich) lub (dla osłabienia efektu możesz zażartować, wstawiając tu „i”) komputer z [[Windows Vista|Vistą]].
# Jeśli przypomnisz sobie w międzyczasie o czymś ciekawym dla uczniów, poproś swoją siostrzenicę czy też swojego siostrzeńca: ''Weź napisz kolegom [[SMS]]-a w waszym stylu: Jestem na wywiadówce, wiesz że…''.
# Poinformuj rodziców, że codziennie będziecie na dyskotekach, w sklepach itd.
# Na pytanie ''a dokąd ta wycieczka?'' odpowiedz: ''Zajedziemy do Białego Domu, ale w zasadzie to jedziemy na plażę na Florydzie''.
# Powiedz uczniom, że będą sypiać w pokoju o szerokości dwóch metrów i długości pięciu. Z ośrodka do najbliższego supermarketu jest 5 kilometrów.
# Poinformuj rodziców, że podczas głównego punktu wycieczki (wymienionego powyżej) będziecie nocować w hotelu z dyskotekami, konsolami gier wideo do wynajęcia, jednorękimi bandytami i seansami [[horror]]ów albo – jeśli w klasie jest dużo chłopców – „[[pornografia|filmów edukacyjnych z zakresu wychowania do życia we własnej rodzinie]]”.
# Jeśli klasa nie należy do supergrzecznych, poinformuj rodziców, że pokoje (oczywiście, każdy z telewizorem full HD, konsolą gier wideo, odtwarzaczem blue-ray i – co by tu wsadzić – jasne! Sprzętem hi-fi) będą dwuosobowe i młodzież sama się dobierze. Jak nie pojmą… cóż, nieważne. Pojmą.
# Poinformuj rodziców, że jeść będziecie w [[McDonald's|McDonaldzie]].
# Jeśli masz do czynienia z gimnazjum, poinformuj rodziców, że zajedziecie do kina i obejrzycie tam jakiś horror lub film… eee… animowany. I najlepiej 3D, bo wśród kreskówek zdarzają się sensowne seanse.
# Poinformuj rodziców, że jeśli pojedzie co najmniej jedna osoba, będzie do tego zmuszona cała klasa.
# Nie zapomnij wspomnieć o tym, że w autobusie będą puszczane filmy. [[film pornograficzny|Takie, jak w hotelu]].
# Poinformuj rodziców, że naopowiadałeś dzieciom jakichś bzdur, żeby pojechały na wycieczkę zrażone i się z niej nieco bardziej ucieszyły. I żeby im o tym nie mówić.
# Wyślij rodziców z powrotem do domu.
# Zwróć pieniądze za telefon.
# Jeśli mimo wszystko znajdą się chętni… Spokojnie! Wszyscy wiemy, że źródło pisane wszystkich sytuacji nie przewidzi. Dlatego informujemy Cię, że możesz zrobić dwie rzeczy:
## Zorganizuj taką wycieczkę, o jakiej mówiłeś uczniom. Rodzice uznają Cię za kłamcę. Uczniowie uznają Cię za niepoczytalnego wroga nowego pokolenia.
## Zorganizuj taką wycieczkę, o jakiej mówiłeś rodzicom. Rodzice uznają Cię za lekko zakręconego, ale prawdomównego człowieka. Uczniowie uznają Cię za gościa z poczuciem humoru, który jest spoko, cool (w środowiskach katolickich związek z KUL-em postrzegany jest pozytywnie) i w ogóle spox.

Sam decydujesz!

Miłego braku wycieczki.

== Zobacz też ==
*[[Wycieczka szkolna]]
*[[Poradnik:Jak zostać idealnym nauczycielem]]

[[Kategoria:Poradniki – społeczeństwo|Nie dać się klasie wrobić w wycieczkę]]