Edytujesz „Psy (film)”

{{sur|kinematografii|[[policja]], [[psy]] lub [[pies domowy]]}}

'''Psy''' – [[Polska|polski]] film, głównie [[film akcji|akcji]], z roku [[1992]]. Pierwsza polska produkcja sensacyjna w [[Stany Zjednoczone Ameryki|amerykańskim stylu]] i trampolina do sławy dla [[Bogusław Linda|Bogusia Lindy]], który został czołowym twardzielem polskiego kina.

Rok [[1990]]. Franciszek Maurer, zdrobniale zwany Franz, jest doświadczonym życiowo milicjantem. Żona zostawiła go i wraz z synem wyjechała do [[Stany Zjednoczone Ameryki|Ameryki]], ''bo to zła kobieta była''. Franz wraz z grupą kumpli ze Służby Bezpieczeństwa – Kazkiem, Jerzykiem, Młodym, Dziadkiem, Wawrem, Kaniewskim i Studentem – zostaje uznany za wciąż pożytecznego i przyjęty do raczkującej ciągle policji. Nie wszyscy mieli tyle szczęścia. Jego najlepszy kumpel, Olo Żwirski, nie przeszedł [[casting]]u i musiał szukać roboty po drugiej stronie barykady, w gangu narkotykowym u niejakiego Grossa. Franz, nie wiedząc o tym, próbuje załatwić przyjacielowi ciepłą posadkę. Poza tym wraz z kolegami urządza libacje alkoholowe i pieczenie kiełbasek na ogniskach rozpalanych starymi aktami, a po pracy spotyka się <del>z 17-letnim ciałem Andżeli</del> ze starą dupą, która podobno ma ojca księdza. Jedynym problemem jest Waldek Morawski zwany ''Nowym'', tudzież ''padliną'', który ciągle donosi i któremu trzeba przypominać, że jak zaczyna od kapowania, to [[śmierć|skończy na Powązkach]]<ref>Oraz przy okazji rozwalą mu aparat fotograficzny pożyczony od kolegi.</ref>. Jednak niedługo potem Franza i spółkę czeka pierwsze poważne rozczarowanie. Podczas akcji mającej na celu schwytanie szajki przemytników jeden koleś z ekipy zagapił się, a Franz zasiedział się w budce telefonicznej<ref>Podobno aktor, który grał telefon do dzisiaj ma po tym traumę.</ref>, co wykorzystali przestępcy i poczęstowali całą gromadkę ołowiem. W wyniku tego Dziadek i Student zeszli, Młody i Jerzyk wylądowali w szpitalu, a Kazkowi się poprzewracało pod sufitem. Po jakimś czasie Maurer odkrywa, że za jatką stoją Gross i Olo. Gdy Andżela informuje go, że zdradzała go ze Żwirskim i właśnie wyprowadza się do niego, bo jest dzięki narkotykowym biznesom bardziej dziany, Franz nie wytrzymuje. Zabija Olgierda w imię zasad, bo p{{cenzura3}}lił jego kobietę, a Andżelikę informuje, że nie chce mu się z nią gadać.

Film – jak to zwykle bywa – nie spodobał się krytykom, ale widzowie pokochali go miłością szczerą i czystą. Główną przyczyną była duża dawka akcji, trupów, ładnych babeczek w negliżu i przekleństw. Te ostatnie stanowią integralną część produkcji – po podliczeniu okazało się, że samo słowo „[[kurwa (słowo)|kur]]{{cenzura3}}[[kurwa (słowo)|a]]” pada tam aż 117 razy, nie wspominając o innych wyrażeniach powszechnie uważanych za wulgarne. Ponadto publiczność zaakceptowała [[Bogusław Linda|Bogusława Lindę]], dotychczas aktora bardzo-artystycznych-filmów-których-nikt-poza-krytykami-nie-chce-oglądać, w roli polskiego [[Terminator (film)|Terminatora]], który nosi fajoską kurtkę, ma szybkostrzelny karabin, żuje gumę, spotyka same złe kobiety i pięknie mówi: ''„Wy{{cenzura3}}ać”''. Docenione zostały także aspekty filozoficzne wyrażane przez Franza i innych bohaterów w dialogach, które przeszły do historii, m.in.:

{{Przypisy}}

[[Kategoria:Polskie filmy]]