Edytujesz „Rafał Murawski”

{{cytat|No co ja mam powiedzieć?|Rafał Murawski po przegranym meczu z [[KP Legia Warszawa|Legią]]}}

Rafał Murawski rozpoczął swoją przygodę z piłką w [[Arka Gdynia|Trójmieście]]. Z nieznanych do dziś przyczyn został zakupiony przez czołowy polski klub [[piłka nożna|piłkarski]] – [[Lech Poznań|Amicę Wronki]], w której występuje do dziś. W latach 2009-2011, zatruwał życie [[kibic|kibicom]] [[Rubin Kazań|Rubina Kazań]], którzy omyłkowo zatrudnili [[Rafał Maserak|nie tego Rafała]]. Po dwóch latach, [[otyłość|z nieznanych przyczyn]], powrócił do Amiki. Ponieważ od gry „Murasia” zależy postawa całego zespołu, uczyniono go kapitanem drużyny, kiedy z zespołu odeszli [[Bartosz Bosacki|najważniejszy piłkarz]] i [[Grzegorz Wojtkowiak|ostoja defensywy reprezentacji]].

Rafał Murawski dysponuje [[muay thai|świetnym uderzeniem]] z dystansu. Jest wybornym technikiem i świetnie czyta grę (co udowodnił, zaliczając asystę przy golu [[Petr Jiracek|Jiracka]] w meczu Polski z Czechami). Murawski to klasyczny rozgrywający, dyktuje tempo gry w meczach Lecha Poznań (zespół wymienia średnio 10 podań na spotkanie). Ponieważ wykonuje on tytaniczną pracę dla zespołu, często jest on [[prawda|niesłusznie krytykowany]] przez [[Tomasz Hajto|ekspertów]]. Jego ulubioną sztuczką jest tzw. „no-look pass”, czyli kopnięcie piłki w miejsce w które nikt się nie spodziewa. Ani rywal, ani trener rywali, ani jego trener, ani koledzy z zespołu, ani on sam.

Rafał Murawski grał we wszystkich meczach reprezentacji Polski podczas [[Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2012|Euro 2012]]. Żadnego z tych spotkań Polacy nie wygrali. Przypadek? Osądźcie sami.