Edytujesz „Rastafarianie”

[[Plik:Rastaagatka.svg|thumb|200px|Nawet Agatka jest za legalizacją!]]

[[Plik:Fcys14-tux-rasta-1762.png|thumb|Pingwin Tux również]]

'''Rastafarianie''' (potocznie '''Rasta''') – ruch kulturowo-religijno-społeczny, który opiera się na [[marihuana|zielu]], [[reggae]] i zielu. Niosąca zielono-żółto-czerwone flagi młodzież zaspokaja [[Bob Marley|Marleya]].

Mów do nich wolniej, mogą nie zatrybić za pierwszym razem. Odznaczają się dbałością o [[Dready|dredy]] o podłożu egoistycznym – te, które raz się rozpadły, można tylko obciąć i sprzedać na Allegro. Kochają wszystkich i wszędzie z wyjątkiem [[NSBM|ns blacków]]. Kochają nawet [[dresiarz|drechów]], gdyż mogą służyć jako tanie źródło zioła. Drecha wystarczy wystraszyć machając dredami i krzycząc przy tym głośno: ''Meduza! Meduza!''.

* Czujesz, że coś słodko pachnie? To właśnie rastafarianin zjadający jagodziankę z truskawkami bądź żujący malinową [[Mamba|mambę]].

* Nazywa cię „man”, niezależnie od twojej płci.

* Rastafarianin jara, by połączyć się z [[Jah]], wie wszystko o Jah, a także o Jah; czasami też interesuje się Jah.

* Rasta rzuca się z uwielbieniem na każdego przechodzącego murzyna.

== RastaKid ==

Wredna larwa rastamana, przeciętnie 13-latka z nadwagą i bez chłopaka, która nie wie, kto to Bob Marley i słucha tylko

Bednarka. Zazwyczaj sierota, która ogląda [[Mam Talent!|Mam talent]] w [[Media Markt]] i wchodzi na koncerty przez szyb wentylacyjny. Marihuanę widziała co najwyżej na tapecie telefonu. Uważa, że nie trzeba jarać, aby przejść na Rasta i żaden rasta tak naprawdę nie jara, bo to złe.

{{Youtube|AJfcDdMuUtg|width=300|W Babilonie zdrada…}}

* Na początek najważniejsze: musisz mieć dredy!

* Musisz wierzyć w [[Jah]], oraz to, że po śmierci zabierze cię on do [[Syjon]]u.

* Musisz kochać murzynów i przy każdej nadarzającej się okazji to okazywać.

* Każdy rasta musi rozumieć różnice pomiędzy Jah i JahJah.

* Rasta, kiedy jest zdrowy, nie czuje się dobrze; on czuje się pozytywnie lub „Irie”.

Wśród dzieci i młodzieży co jakiś czas wraca moda na bycie rastamanem. Noszą wtedy dredy, koniecznie niemyte i kradną mamie majeranek, by zaszpanować, że palą zioło. Bardzo często są antyrasistami i pragną wolności. Nie lubią swoich rodziców, gdyż ci nie pozwalają im palić. Objawia się to przenaszywkowywaniem odzieży i chodzeniem na festiwale. Młodzi chłopcy (a coraz częściej – młode dziewczyny) porzucają bloga o [[Paris Hilton]] i odziewają duże czapy i warkocze (imitacja dredów w trosce o higienę).

Pozersko-rastamańska młodzież niestety z wykonawców reggae zna tylko Marleya oraz tylko trzy utwory tj. „Jamming”, „Is This Love” oraz „One Love” i polskie wygibasy typu Sidney Polak, Jamal, ale nie przeszkadza im to w „trójkolorowości”. A muzykę od zespołów typu Tabu, Daab, Bakshish, Izrael, Rastasize czy Habakuk uważają najczęściej za podgatunek rocka i jako takiego nie mają o niej pojęcia. Do kościoła nie chodzą, tworzą je u siebie w domu. Lubią myśleć o Syjonie i niszczyć [[Babilon]], cokolwiek by to miało znaczyć, a ich największe marzenie to podróż do Kingston – takiej wioski pod [[Warszawa|Warszawą]], by tam wysłuchać koncertu znanych <del>masonów</del> jamajczyków, takich jak [[Kamil Bednarek|Kamil B.]]

Długowłosi nastolatkowie polują z szydełkami na wszelakich dredziarzy. Są w stanie zrobić wszystko, aby tylko oryginalny ''rasta'' zrobił im chociaż jednego dreda, koniecznie z tyłu za uchem, tak aby mama nie widziała, ale żeby można się było pochwalić ziomom. Wielu błaga o naukę „Jak to się robi”. Wśród młodzieży zafascynowanej rastafarianizmem krąży zbiór mitów o technikach zaplatania loków – np. na gandę, na popiół, na majonez lub keczup. Zdesperowane przypadki próbowały się dredzić za pomocą kleju typu kropelka – bo co sklei, to nic nie rozklei. Niestety nie ma to nic wspólnego z JAH.

Doświadczony kapłan Rasta osiąga stan doskonałości w wieku 20 lat. Pozostali młodsi wyznawcy mają słuchać i się uczyć.

[[Kategoria:Subkultury ideologiczne]]