Edytujesz „Ritchie Blackmore”

[[Plik:ManInBlack.jpeg|220px|thumb|Mistrz kiedyś...]]

{{cytat|Niepisane prawo '''Ritchiego''' głosiło, że dla zdrowia zespołu rotacja kadr jest niezbędna. |Jimmy Bain o rewolucyjnych teoriach '''Blackmore'a'''}}

{{Cytat|'''Ritchie Blackmore''' to kawał dziwacznego skurwiela.|Glenn Hughes o '''Ritchiem'''}}

'''Ritchie „Choleryk” Blackmore''' (właściwie '''Richard Hugh Blackmore''', ur. [[14 kwietnia]] [[1945]] roku w Weston-super-<del>Mario</del> Mare) – brytyjski gitarzysta rockowy oraz człowiek, którego kręcą Niemki. Współtwórca zespołów [[Deep Purple]], [[Rainbow]] i [[Ritchie Blackmore#Blackmore's Night|Blackmore's Night]]. Ze wszystkich poza ostatnim wyrzucony (przez siebie bądź pozostałych członków), chociaż to może się również zmienić, gdyż z żoną (czwartą) układa mu się nie najlepiej, a wbrew nazwie to jej zespół. Oprócz tego, najszybszy gitarzysta świata<ref>[[Yngwie Malmsteen]] się z tym nie zgadza</ref> i mistrz udawania instrumentów klawiszowych gitarą.

Ritchie zaczął grać w swoim pierwszym zespole w wieku piętnastu lat, przy czym w wieku lat siedemnastu zdążył zostać wyrzucony z sześciu następnych. Przełomowym momentem jego kariery okazało się dołączenie do zespołu The Savages, założonego przez niejakiego Screaming Lorda Sutcha<ref>[[Jimmy Page]] też grał z Sutchem</ref>. Dzięki temu dowiedział się między innymi, jak czuje się [[człowiek]] uciekający przed wariatem z siekierą i [[czapka|czapką]] z bawolimi rogami na głowie. Co ciekawe wytrzymał z nimi całe kilkanaście miesięcy – ot, taki [[masochizm]]. Zresztą przykładów umartwiania się w życiu Blackmore'a w tamtym okresie było wiele. W 1965 poznał Niemkę Margrit, i, opuściwszy grupę Lorda Sutcha, podjął pracę w miejscowym zespole. Niedługo potem zatęsknił za widmem [[topór|siekiery]] i wrócił do współpracy z Sutchem. Potem poznał kolejną Niemkę o jakże kobiecym imieniu Babs i przeszedł na bezrobocie, korzystając świadomie z ogromu świadczeń socjalnych w [[Niemcy|Niemczech]]. Sam oczywiście twierdził potem, że był to ciężki okres w jego życiu, podczas którego cały czas doskonalił się w grze na [[Gitara|gitarze]].

W 1967 złożono mu propozycję dołączenia do świeżo tworzonego Deep Purple. Widząc, że Babs ma już dosyć darmozjada gitarzysta nie śmiał odmówić. W ten sposób nastały całe dwa lata szczęśliwości Ritchiego. Niestety wszystko co dobre szybko się kończy. W 1969 do zespołu trafił bowiem [[Ian Gillan]]. Zespół zaczął święcić triumfy, ale Ian szybko zaczął wkurzać Blackmore'a samą swoją obecnością. W 1973 Ritchie zdecydował się więc na krok ostateczny i wywalił Gillana z Deep Purple. Wynalazł wtedy [[Whitesnake|Davida Coverdale'a]], a płyta [[Burn]] okazała się idealna by pokazać Gillanowi środkowy palec. Później zauważył, że w przypływie dobrobytu Babs roztyła się, więc zdecydował się na [[rozwód]]. Z racji tego niewiele poświęcał czasu na pracę nad nowym albumem, ''Nosicielem Burzy''.

W 1974 roku, kiedy, najpewniej z powodu braku [[kobieta|kobiety]], zaczął okazywać maniery starej panny, opuścił Deep Purple i założył własny zespół Rainbow, gdzie myślał, że będzie wyłącznym panem i władcą. Tam jednak pojawił się ten drań [[Ronnie James Dio]], który śmiał mieć [[coś]] do powiedzenia. Widząc co się święci wyrzucił więc wokalistę z zespołu i zatrudnił kogoś bardziej uległego. Niedługo potem, w 1984 Rainbow mu się znudziło i wrócił do reaktywowanego Deep Purple.

W owych dniach Ritchie nie miał już ochoty grać siarskiego rocka, ale miał podpisany kontrakt na jeszcze jedną płytę. Wynalazł więc Doogie'go White'a i nagrali jeden album, zagrali kilka koncertów i w 1997 Blackmore definitywnie olał wszystkich i wszystko. W międzyczasie w głowie zawróciła mu o ćwierć wieku młodsza Candice Lauren Isralow, zwana w skrócie '''Candice Night'''.

[[Plik:ManInBlack2.jpeg|220px|thumb|...i Mistrz dziś<ref>na pierwszym planie żona</ref>]]

=== Rainbow (znowu?) ===

Kiedy zmarło się Lordowi, Blackmore napisał dla niego takie sobie instrumentalne coś, co nawet momentami przypominało krótkie wstawki z Rainbow, ale skurczybyk na pogrzeb nie pojechał. W jednym z wywiadów napomknął, że w sumie to zagrałby w Deep Purple, na co zapobiegawczo zareagował Gillan krótkim ''Wal się''. Potem gruchła wieść, że dogadał się z [[Whitesnake|Coverdalem]], ale prawnicy czegoś się uczepili. Jednak David rzekomo włożył w to już dużo pracy i sam dokończył projekt, którego efektem jest słabe ''The Purple Album'', więc ciężko uwierzyć, że Ritchie miał coś z tym wspólnego. Potem jeszcze Joe Lynn Turner twierdził, że wkrótce Rainbow powróci. Ostatecznie Blackmore ogłosił, że i owszem, będzie kilka rockowych koncertów, ale Turner nie będzie częścią tej przygody. Chwyt marketingowy polega na tym, że na plakatach napisano, że to powrót Rainbow. Pani <del>Night</del> Blackmore twierdzi, że to tylko na chwilę, ale ktoś przecież musi zapełnić fanom pustkę, bo [[Black Sabbath]] zakończyli karierę.

== Zobacz też ==

* [[Deep Purple]]

* [[Rainbow]]