Edytujesz „ST44”

[[Plik:ST44-910 (PKP Cargo) (6124388747).jpg|thumb|Widok ogólny Szatana]]

[[Plik:Locomotive 2M62-1157 2011 G1.jpg|thumb|Jakby komu było mało można jeszcze dołożyć jedną lub dwie sekcje silnikowe]]

[[Plik:At Choir Mongolia (11532656036).jpg|thumb|Mongolska wersja, mnóstwo przeróbek ino czoło zachowane]]

[[Plik:DPRK railway diesel. (11585810604).jpg|thumb|To nie pomyłka, do Kimów też trafiły, między innymi od nas]]

'''ST44''' (S – spalinowy, T – turbotrup, 44 – szyfr od ''A imię jego czterdzieści i cztery'') – [[Rosja|sawieckaja]] [[lokomotywa|lokomotywa kolejowa]], zdolna do poruszania się po szynach o rozstawach od 550 do 1524 milimetrów. Nazywają je ''gagarinami'' albo ''ruskim złomem''.

Przeznaczeniem ST44 jest masakrowanie torów i przewożenie bardzo ważnych rzeczy. W związku z tym że lokomotywa pochodzi z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|bratniego kraju]], posiada ona szereg interesujących możliwości:

* Zużywaczka torów: dzięki nowatorskiej konstrukcji po torach którymi przejedzie ST44 nie przejedzie już [[nic]] poza [[SM42]] luzem.

* Warczący [[Jurij Gagarin|Gagarin]]: specjalnie ustawiony dźwięk silnika nie do pomylenia z czymkolwiek innym, budzi grozę w sercach imperialistów.

* Mobilny [[Włodzimierz Ilicz Lenin|Lenin]]: każda ST44 posiada mini-ołtarzyk dla Lenina w każdej kabinie, wraz z zestawem świec i tzw. Czerwoną Książeczką.

* Wyrzutnia maszynisty: lokomotywa ta posiada system katapultujący maszynistę na wypadek zagrożenia, przez pomyłkę skonstruowany tak ze wyrzuca go pod koła zamiast do góry.

* Shaker: ST44 trzęsie się tak, że automatycznie powoduje trzęsienia ziemi w Chinach. Dlatego też radzieccy i chińscy towarzysze nigdy nie byli bliskimi przyjaciółmi.

* Fat Man: lokomotywa jest tak ciężka i posiada tak wielką bezwładność, że taranuje wszystko i wszystkich. Opracowane na potrzeby inwazji RFN.

* Komora gazowa: ST44 wydziela z siebie ilość dymu i spalin pozwalającą na wytrucie każdej osady ludzkiej poniżej 6000 mieszkańców.

* Cool is cool: przy –70 stopniach Celsjusza jedynie guma na wycieraczkach lekko sztywnieje. Powyżej –20 stopni lokomotywa się przegrzewa, przy +30 zaczyna intensywnie śmierdzieć.

* Ciągnięcie wagonów: podobno oprócz tych wszystkich funkcji, ST44 potrafi ciągnąć składy towarowe, a nawet pasażerskie. W przypadku tych ostatnich, wagony muszą być szczelnie zamknięte, aby nie [[śmierć|wymordować]] pasażerów spalinami.

* Masakrowanie fauny i flory: syreni śpiew lokomotywy jest tak mocny, że w lesie padają zwierzęta, które chciały przebiec przez tory, a samochodom przy przejazdach odgina lusterka i wybija szyby (również w okularach kierowcy).

== Podręcznik maszynisty, część 2: Rozruch spalinowozu i jazda (dosłowny przekład z rosyjskiego) ==

# Policz puste flaszki i wyrzuć je przez okno.

# Wypij jeszcze [[Małpka|małpkę]] i też wyrzuć ją przez okno.

# Wyżygaj wnętrzności przez wybitą wcześniej szybę.

# ZSRRaj się na pulpit, zeszczać można się na środku szoferki.

# Jeżeli przez przypadek lokomotywa zaczęła jazdę, nie przejmuj się – za 34,57 minut skończy się paliwo.

== ST44 a miłośnicy kolei ==

Dla [[Miłośnicy kolei|wielbicieli kolei]] stanowi ona ucieleśnienie marzeń o czymś co jest wielkie, industrialne i urodziwe inaczej. Na dodatek posiada szereg specyficznych cech, czyniących z niej lokomotywę.

Prawdziwym marzeniem [[Miłośnik kolei|Miłośnika Kolei]] jest:

* spędzić 34 982 godzin czekając w pokrzywach na ukazanie się sowieckiego cudu techniki;

* strzelić 745 fotek Gagarina z każdej pozycji ( w tym do góry nogami);

* zaciągnąć się 239 843 centymetrami sześciennymi Błogosławionego Kadzidła (spalin);

* uczuć łaskoczące krocze wibracje terenu;

* umrzeć szczęśliwym po wrzuceniu na [[YouTube]] filmiku o ST44;

* oglądać filmiki z Gagarinem przy akompaniamencie Ałły Pugaczowej.

W [[2005]] roku podpisano pierwsze umowy na modernizację tego złomu. Pierwszą fabryką, które zdecydowała się na zmianę Gagara w TGV była Pierwsza Fabryka Lokomotyw FABLOK z Chrzanowa, producent równie zajebistej [[SM42]] a pierwszą spółką – PKP LHS. Wyprodukowano aż dwie sztuki – ST44-3001 i ST44-3002, takie były dobre. Zabudowano na nich silniki spalinowe o mocy 3000 koni podwędzone z promów kosmicznych USA, marki Caterpillar 3516B i prądnice Lechmotoren. Tak się sprawdzają w eksploatacji, że stoją i czekają na… nie wiadomo co.

W [[2007]] Cargule i wspomniane LHS zdecydowały, że poza silnikiem nic nie zostanie ruszone z Gagara. I tak producent pierwszych, dwusuwowych, [[Szatan|iście czarcich]] silników – z czołgów T34 (14D40) podmienił je w Pesie na ruskie czterosuwowe padło 12CzN26.

Równolegle rozpoczęto najlepszą modernizację (tylko pod względem wyglądu) – ST40 w Newagu. Wywalono wszystkie bebechy oprócz prądnic, ulepszono nieco wózki, by nie szlifowały torów aż tak i wsadzono silnik GE 7FDL 12 EFI z samolotu CASA. Seria tak zwanych transformersów lub [[Lord Vader|Darth Vaderów]] okazała się tak udana, że w ramach obrotu surowcami można je przerobić na pojemniki do jogurtów.

{{Kolej}}