Siarczek siarki
Siarczek siarki (właściwie siarczek siarki(VI)) – bardzo nietypowy związek chemiczny, w którym siarka na -II stopniu utlenienia łączy się z innym atomem siarki o stopniu utlenienia VI. Jest to jedyny przypadek, w którym jeden atom związku chemicznego zamiast oktetu wytworzył nonet, drugi kwintet, a reszcie elektronów walencyjnych kazał się je.
W nazewnictwie siarczku siarki pomijamy zapisywanie wartościowości, gdyż związek ten nie występuje przy innych stopniach utlenienia. Wzór sumaryczny siarczku siarki to SS.
Proces powstawania[edytuj • edytuj kod]
Proces powstawania siarczku siarki był nieznany przez wiele wieków, aż do roku 1924, kiedy to grupa niemieckich profesorów opracowała sposób na wytwarzanie tego związku. Wyniki niestety utajniono aż do dziś, a z niepewnych przecieków wiadomo jedynie, że w jednym z etapów siarkę należy poddać działaniu tridresiarza(V) łysezu.
Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]
Początkowo siarczek siarki był w latach 1920–1950 wykorzystywany przez specjalne jednostki niemieckie. Prawdopodobnie dlatego, że jest on promieniotwórczy, rakotwórczy i neotwórczy. Nieostrożność osób mających z nim styczność doprowadziły jednak do upadku jednostki.
Po 1950 roku prace nad praktycznym zastosowaniem związku, mimo niebezpieczeństwa, ponowiły się. Badaniami zajmował się specjalnie wykwalifikowany zespół amerykańskich naukowców z prof. Kowalskim na czele. Przez przeszło 20 lat badania nie przyniosły rezultatów. Przełomowe odkrycie z lat 80. XX wieku ukazało jednak zaskakujące wyniki, które jasno mówiły, że siarczek siarki można, poza militariami, stosować w przemyśle żywieniowym.
W dzisiejszych czasach siarczek siarki jest wykorzystywany do produkcji:
- masła maślanego;
- frytek ziemniaczanych;
- jagodowych jagodzianek;
- kakaowych czekolad;
- surowego tatara itp.
Siarczek siarki wykorzystywany jest także jako jednostka pomocnicza w innych reakcjach chemicznych, jak na przykład w gorących spalaniach, zimnych schładzaniach czy wilgotnych skraplaniach.