Edytujesz „Saladyn”

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.

Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.

Aktualna wersja Twój tekst
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Salah ad-Din Jusuf ibn Ajub.jpg|thumb|Saladyn chwyta piłeczki i zaraz zacznie żonglować!]]
'''Saladyn''' (właść. Al-Malik Mohammed an-Nasir Abdulai Salah ad-Din Jusuf al-Sadr Abu al-Muzzafar Hussein na-Datti ibn Ajjub) – pełna wersja byłaby ok. sto razy dłuższa niż zamieszczona tutaj notka biograficzna, dlatego nie warto się z nią męczyć [jako argument dodam, że Europejscy posłowie, którzy próbowali zwracać się do Saladyna pełnym imieniem, nie robiąc zbyt wielu przerw na oddech, zazwyczaj mdleli z braku tlenu lub nawet dusili się na śmierć przed zakończeniem recytacji]) (ur. w [[1137]] r., zm. w [[1192]] r. w [[Damaszek|Damaszku]]) – przywódca [[Islam|muzułmański]], sułtan [[Egipt]]u, jedyny [[Kurdowie|Kurd]] lubiany przez [[Saddam Husajn|Saddama Husseina]].


== Młodość ==
== Tekst nagłówka ==
HISTORIA
Saladyn urodził się w kompletnie nic nieznaczącej rodzinie w [[Mezopotamia|Mezopotamii]], gdzie jego perspektywy życiowe istniały w możliwości bycia zeżartym przez rzecznego [[krokodyl]]a, bycia zabitym w czasie najazdu jakiegoś kolejnego plemienia [[Turcy|tureckiego]] lub rozpoczęcia kariery [[żebrak]]a w jednym z okolicznych miast.
Saladyn (pierwotnie ''Salah ad-Din'', czyli "Sala dymi") - człek, dość mały, który rozbił krucjaty przydupców papieża. Tym samym wysławił Arabów, którzy do dziś się tym chlubią. Miał syna, Aladyna, ale on odleciał do USA na dywanie. Umarł, gdy ugryzła go obłąkana małpa.


Z tego też powodu jego ojciec postanowił przenieść się wraz z rodziną do [[Syria|Syrii]], gdzie ich szanse na pomyślną przyszłość wyglądały odrobinę lepiej. Jak wielu zdesperowanych bezrobotnych na przestrzeni dziejów, Saladyn dość szybko zaciągnął się do [[wojsko|woja]], gdzie w nie do końca zrozumiały sposób zaczął szybko awansować i osiągać coraz to nowe sukcesy. Po przenosinach do Egiptu jego kariera rozwijała się już podejrzanie szybko, a najpewniej przez pomyłkę jakiegoś durnego urzędnika w 1169 roku został mianowany [[wezyr]]em na dworze władcy Egiptu. Swojemu dobroczyńcy bardzo szybko odwdzięczył się obalając jego władzę i w porywie megalomanii ogłaszając się [[sułtan]]em Egiptu.


== U władzy ==
Bardzo szybko okazał się sprawnym politykiem, przede wszystkim dzięki umiejętności przekonywania współwyznawców do swoich racji za pomocą najbardziej przekonywującego z istniejących argumentów – potężnej armii, która przez kilkanaście lat zajmowała się wyłącznie roz{{cenzura3}}niem w drobny mak wszystkich państw [[Arabowie|arabskich]] w okolicy i podporządkowywaniu ich terenów sułtanowi. Gdy wszelka pozycja uległa wreszcie sile jego perswazji, Saladyn, dysponując już całkiem ładnym imperium, mógł skupić się na wiecznie sprawiających problemy [[krzyżowcy|krzyżowcach]] z [[Królestwo Jerozolimskie|Królestwa Jerozolimskiego]]. W ciągu kilku lat kompletnie zniszczył wszystko, co Europejczycy stworzyli w [[Ziemia Święta|Ziemi Świetej]] od czasu [[Krucjata|I Krucjaty]] i chyba tylko z łaski zostawił im jedną większa twierdzę – Akkę (choć warto zauważyć, że niewiele brakowało, a jego wielką armię rozbiłby na murach Jerozolimy pewien zniewieściały kowal przypominający łudząco [[Orlando Bloom]]a). Najwyraźniej jego ego zostało wystarczająco podbudowane sukcesami militarnymi i na tym etapie mógł sobie pozwolić na dowartościowanie się poprzez wspaniałomyślny akt miłosierdzia. Zmarł w 1192 roku jako jeden z najpotężniejszych władców ówczesnego świata i jak zawsze się dzieje z dziełami takich władców, gdy go zabrakło jego Sułtanat rozpadł się doszczętnie w bardzo krótkim czasie.


== Ocena Saladyna ==
== Tekst nagłówka ==
POCHODZENIE
Zapewne nikt z mu współczesnych nie lubił Saladyna, natomiast zupełnie pewne jest, że wszyscy panicznie się go bali. Dowodem na to są chociażby wazeliniarskie kroniki chrześcijańskie, wychwalające go pod niebiosa i nazywające ''wzorem cnót rycerskich'' (najpewniej nazywaliby go świętym, gdyby nie fakt, że był on największym wrogiem europejskich krzyżowców, co jakby tworzyło konflikt interesów z katolickim bogiem zwanym Bogiem). Nawet 300 lat po śmierci sułtana włoski poeta [[Dante Alighieri]] w swojej ''Boskiej Komedii'' nie odważył się dać go niżej niż w pierwszym obrębie piekieł – wśród najwybitniejszych nie-chrześcijan w historii. Jako symbol walki z chrześcijanami jest ceniony przez różnych arabskich radykałów, np. etatowy morderca Kurdów, Saddam Husajn, wykorzystywał jego wizerunek w swojej propagandzie, najwyraźniej nie widząc w takim postępowaniu nutki ironii.
Saladyn był ponoć cudownym dzieckiem dwóch pedałów, ale tego nie da się dokładnie ustalić. Oficjalnie dziecko Nur ad-Dina.

== Zobacz też ==
* [[Egipt]]
* [[Krucjata]]

{{stopka}}
[[Kategoria:Średniowiecze]]
[[Kategoria:Historia Turcji]]
[[Kategoria:Władcy]]
Cc-white.svg Wszystko, co napiszesz na Nonsensopedii, zgadzasz się udostępnić na licencji cc-by-sa-3.0 i poddać moderacji.
NIE UŻYWAJ BEZ POZWOLENIA MATERIAŁÓW OBJĘTYCH PRAWEM AUTORSKIM!
Anuluj Pomoc w edycji (otwiera się w nowym oknie)