Edytujesz „Serbia”

| państwo = Serbia

| symbol = Flaga_serbii.gif

| symbol nazwa = Flaga Serbii

| stolica = [[Belgrad]]

| prezydent = [[Niko Bellic]]

| premier = [[Roman Bellic]]

| bohater narodowy =

| ustrój = kto to wie?

| język = [[język serbski|serbski]], tylko serbski i zawsze serbski; nie [[język chorwacki|chorwacki]], nie [[język serbsko-chorwacki|serbsko-chorwacki]] i nie [[język staro-cerkiewno-słowiański|język SCS]]; tylko s-e-r-b-s-k-i

| hymn = ''[[Hymn Serbii|Remove kebab]]''

'''Serbia''' – takie tam niezbyt duże [[państwo]] na południu [[Europa|Europy]]. Niegdyś znane było pod nazwą [[Jugosławia]], jednak po okrojeniu i rozpadzie nazwę w dziwny sposób przerobiono na „Serbia”.

[[Plik:Kosowo mapa.GIF|thumb|200px|Serbia na mapie Europy (wg. Serbów)]]

[[Plik:Flag of Kosovo.svg|thumb|200px|Flaga wroga]]

Na szczęście [[Węgrzy]] oddzielili Serbów od [[Polak]]ów, bo jakby ci też się wtedy spotkali, pewnie zachlaliby się na amen i też zaczęli się zarzynać.

Wkrótce przyszedł rok [[1389]], Serbowie pobili się z [[Imperium Osmańskie|Osmanami]] na [[Kosowo|Kosowym Polu]]. Niby nic się nie stało, bitwa skończyła się remisem 2:2, ale Serbowie wmówili sobie, że ponieśli klęskę i żeby nie być gołosłownym, szybko doprowadzili swoje państwo do upadku. Serbia znalazła się pod panowaniem [[Turcja|Turków]], a Serbowie stali się drugim po Polakach najbardziej martyrologicznym narodem na świecie.

Turcy, żeby wk{{cenzura3}}ić Serbów, przechrzcili Bośniaków na [[islam]]. No i z tego powodu haratanina trwa do dziś.

W [[XIX wiek]]u Serbia odzyskała niepodległość po narodowym powstaniu, które upadłoby jak nic, gdy nie pomogli im Ruscy, którzy przyszli tam z Polski po wypieprzeniu [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]]. W zamian za tę pomoc Serbowie sto lat później dali Kacapom parę tysięcy Czarnogórzan, żeby [[Japonia|Japońcy]] wystrzelali ich pod Port Artur w [[1905]] roku.

W [[1914]] niejaki [[Gawriło Princip]], Bośniak, który uważał się za Serba (i to jeszcze nacjonalistę!)<ref>Zupełnie tak, jak [[Adolf Hitler|pewien Austriak]] głoszący, że Niemcy są rasą panów</ref> pod wpływem zielska i płynu do chłodnicy z bułgarskiej ciężarówki, ukatrupił austriackiego księcia Ferdynanda (bynajmniej nie Kiepskiego). W ten sposób zaczęła się [[I wojna światowa]], ale Serbom udało się zwalić całą winę za jej wywołanie na [[Niemcy|Niemców]]. Co prawda stracili potem państwo i zostali włączeni do Jugosławii, ale od razu dobrze się tam urządzili i kazali pozostałym narodom lizać sobie buciki.

Mądrzy [[Słowenia|Słoweńcy]] szybko zczaili, co się dzieje, więc odłączyli się od Jugosławii w dziesięć dni i powiedzieli, że to wszystko pier{{cenzura3}}lą. Pozostałym narodom [[Rozpad Jugosławii|tak łatwo nie poszło]]. Raz państewka się pojawiały, raz znikały. W międzyczasie Serbowie mordowali mniejszości bośniackie, chorwackie i albańskie, a [[Chorwacja|Chorwaci]], [[Albania|Albańczycy]] i Bośniacy mordowali mniejszość serbską. Wszyscy rznęli się po równo, ale nie wiedzieć czemu, [[Stany Zjednoczone Ameryki|Ameryka]] stwierdziła, że mordowali tylko Serbowie. I tak zostało do dzisiaj.

W końcu państwo roz{{cenzura1}}ło się na dobre. Po rozpadzie Jugosławii przydarzyło się połączenie [[Serbia i Czarnogóra|Serbii i Czarnogóry]] w jeden kraj, o czym biedni Serbowie nawet nie wiedzieli. [[Czarnogóra]] była jak pasożyt przyczepiony do Serbii. Na szczęście odczepiła się w [[2006]] roku, ale przy okazji odebrała Serbom dostęp do morza, czym ich strasznie w{{cenzura3}}iła.

{{Youtube|UQZ3ea9w3pM|width=300|Nieoficjalny hymn Serbii z lat 90-tych}}

Przeciętny Serb jest mężczyzną w wieku 38 lat, ma dwie lub cztery [[żona|żony]], siedmioro lub jedenaścioro dzieci (zależnie od ilości żon), wyznaje prawosławny islam serbski i ma silną (lecz wojowniczą) tożsamość narodową. Każda rozmowa z Serbem, od czego by się nie zaczęła, i tak zejdzie na temat tych pieprzonych Albańczyków i rdzennie serbskiego [[Kosowo|Kosowa]]. Serbowie nienawidzą [[Amerykanie|Amerykanów]] za to, że poparli niepodległość [[Kosowo|Kosowa]], za to bardzo lubią [[Rosjanie|Rosjan]] za to, że ich wspierają w walce z Albańczykami. Te rzeczy nie przeszkadzają jednak [[Polacy|Polakom]] bardzo lubić Serbów.

Większość Serbów trudzi się, jak wskazuje nazwa państwa, produkcją '''ser'''a i innego na'''bia'''łu. Ulubionymi hobby każdego Serba jest praktykowanie tęsknoty za Jugosławią i strzelanie z wiatrówki do portretu prezydenta Albanii. Każdy serbski mężczyzna szczyci się tym, że ma w szafie mundur, w którym chodził, kiedy prał Chorwatów/Bośniaków/Albańczyków. Sama Serbia za granicą właściwie nie bardzo ma się dzisiaj czym pochwalić, poza zbrodniami wojennymi, ale ma przynajmniej bardzo ładne dziewczyny.

Stosunki pomiędzy Serbią a jej sąsiadami są nietypowe. Właściwie bez żadnego powodu nienawidzą [[Chorwacja|Chorwatów]] oraz [[Bośnia i Hercegowina|Bośniaków]], którzy nie zrobili im nic złego. Natomiast nie do końca zdają sobie sprawę z istnienia [[Czarnogóra|Czarnogórców]], którzy od setek lat nieustannie ich napadają. W związku z tym sytuacja wygląda następująco: Serbowie masowo organizują [[mordobicie|mordobicia]] Chorwatów i Bośniaków, natomiast Czarnogórcy nieustannie mordują Serbów podczas Serbobić i Serbiat. Z kolei Chorwaci i Bośniacy mordują siebie nawzajem, a przy okazji Serbów. Tylko [[Czarnogóra]] wychodzi na tym bez szwanku. Całą sytuację próbuje uspokajać [[NATO]], które co chwila wysyła tam wojska, które na widok bojowników z maczugami uciekają w popłochu, po czym giną w zasadzkach, takich jak [[wilczy dół|wilcze doły]].

Oprócz masowych mordów na Chorwatach i Bośniakach, które w przeciwieństwie do mordów na Serbach nie doczekały się własnej nazwy, Serbowie lubią również bić się kijami baseballowymi na meczach [[Partizan Belgrad|Partizana Belgrad]] oraz [[Crvena Zvezda Belgrad|Crvenej Zvezdy Belgrad]]. Takie mecze odbywają się dwa lub trzy razy do roku. Wtedy wszyscy Serbowie oraz kobiety i dzieci zjeżdżają do Belgradu i biją się między sobą. Co roku ginie tak około 40 000 Serbów. Serbowie bardzo upodobali sobie Konkurs Piosenki Eurowizji. W debiucie odnieśli pierwsze zwycięstwo w 2007 roku na konkursie w Helsinkach, gdzie badziewną balladą śpiewaną przez Serbkę wyglądającą jak Serb pobili całą Europę. Nikt nie połapał się jeszcze, że co roku jeździ jedna i ta sama piosenka ze zmienioną muzyką ale Serbowie i tak się cieszą, bo Europejczycy dowiadują się że coś takiego jak Serbia w ogóle istnieje. Tradycją Serbów jest też pokazywać Amerykanom, że jeśli ich samolot jest niewidzialny, to oni go widzą i zniszczą, a dowódca który go zestrzelił nad kominkiem wiesza jego część, a resztę daje Ruskim. Tradycjnym gatunkiem muzycznym w Serbii jest Turbofolk, a głównym tematem piosenek są bohaterowie z lat 90-tych, lub też, po amerykańsku/europejsku, zbrodniarze wojenni.

Serbia przez wiele lat była rozdzielona między dwie religie, islam serbski oraz [[prawosławie]]. W [[1992]] roku wybuchła wojna domowa pomiędzy wyznawcami jednej i drugiej religii. Wtedy cała międzynarodowa społeczność obserwowała jak chorały gregoriańskie walczyły z muzułmanami wzywającymi wiernych do modlitwy ze szczytów minaretów. W trakcie wojny zginęło 65 000 osób, z czego 64'999 to żołnierze sił pokojowych [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] oraz [[NATO]], a jedna osoba to staruszek, który zmarł na atak serca, gdy jeden z żołnierzy spadł z drzewa tuż pod jego nogi. Wojna ostatecznie skończyła się podpisaniem pokoju w [[Novy Sad|Novym Sadzie]] w roku [[1996]]. W myśl pokoju liczba wyznających prawosławie i islam może stanowić maksymalnie 90% społeczeństwa. Odsetek ateistów nie może wynosić więcej niż 8%. Poza tym różnica między wyznawcami islamu serbskiego i prawosławia nie może być większa niż 0,81+357/1,22354. Jeżeli jakieś proporcje się nie zgadzają, ''Urząd ds. odpowiednich proporcji serbskich wyznań'' będzie siłą nawracać odpowiednie osoby na odpowiednie religie. W zależności od problemu występują takie możliwości:

Ludzie w Serbii żywią się tym, co sami wyhodują. Czasem sprzedają wełnę i moher za granicę, głównie do [[Polska|Polski]]. Udział rolnictwa w PKB sięga 95%. Pozostały procent to prace publiczne takie jak sprzątanie ulic.

Nie istnieje. Każdy obywatel ma pracę. Nawet jeśli nie chcą i nawet jeśli są niepełnosprawni. Komunistycznie myśląca władza chce, aby kraj się rozwijał. W związku z tym każe na przykład przenosić ciężkie głazy z miejsca na miejsce. Za pracę ludzie dostają część tego co wyprodukują, bądź woreczek [[zboże|zboża]]… na miesiąc.

W Serbii nie istnieje coś takiego jak [[pieniądze]]. Cały czas obowiązuje [[barter]], czyli handel wymienny. Tylko dzięki temu Serbowie nie mają problemów z [[inflacja|inflacją]].

Tylko kompletny kretyn zechciałby na własną rękę pojechać do Serbii na wakacje. Wszędzie unosi się smród zwierząt hodowlanych i nawozów naturalnych. W Serbii jest tylko jeden hotel, który znajduje się w [[Belgrad]]zie. Najlepszy w kraju hotel ma liczbę gwiazdek równą [[0 (liczba)|zero]]. Serbowie uznają go za luksusowy, ale normalny [[Słownik:Europejczyk|Europejczyk]] nie zamieszkałby tam nawet, gdyby ktoś mu dopłacił.

* [[Albania]]

* [[Bośnia i Hercegowina]]

* [[Chorwacja]]

* [[Czarnogóra]]

* [[Gavrilo Princip]]

* [[Jugosławia]]

* [[Kosowo]]

* [[Rozpad Jugosławii]]

* [[Serbia i Czarnogóra]]

{{stopka}}

[[Kategoria:Serbia| ]]

[[Kategoria:Jugosławia]]