Sznur

Praktyczne zastosowanie sznurów

Miałeś chamie złoty róg, ostał ci się ino sznur!

Chochoł do chłopa o sznurze.

Bogu, walisz do sznura?

Kabaret Neo-Nówka o sznurze.

Sznur – długi, włóknisty wąż (zakończony agletem lub odcięty) z grupy rzemieniowatych, najczęściej stosowany jako lek na depresję, jednakże poza wiedzą lekarza prowadzącego. Zazwyczaj wywodzi się z lnu o niebiańskim kolorze kwiatów bądź konopi o specyficznym zapachu tychże, co istotnie wskazuje na bliższe powiązanie sznura z zaświatami.

Różne zastosowania sznura i jego odmiany

Najszerszym zastosowaniem sznura jest tworzenie różnorakich i skomplikowanych węzłów np. węzeł gordyjski lub węzeł w bucie, znany jako sznurówka. Takich sznurów jeszcze nikt nie rozwiązał (z wyjątkiem Aleksandra Macedońskiego, gdyż rozwiązał ten pierwszy). W butach sznury się rozwiązują same.

Każdy z nas wie, że sznurem można się powiesić. Fachowo określa się dwie metody powieszenia z zastosowaniem zapadni. Zależy ona od długości sznura.

• Krótki sznur – skazaniec opada bardzo nisko lub nie opada, tylko zawisa od razu. Metoda ta jest krytykowana, ponieważ wtedy nie następuje natychmiastowe (lub w ogóle) złamanie kręgów, tylko skazaniec umiera od uduszenia.
• Długi sznur – skazaniec opada wraz z pętlą na szyi na pewną odległość; siła ciążenia powoduje, że po takim rozpędzie przy naprężeniu się sznura kręgi zostają natychmiast przerwane, powodując błyskawiczną utratę przytomności i śmierć. Metoda ta została opracowana w Wielkiej Brytanii i rozpowszechniona w wielu krajach.

Obok wieszania się i łamania kręgosłupa szyjnego na potęgę, sznur ma także inne zastosowania społeczne. Dewoci z różnych krajów lubią eksponować swoje sznury pod postacią tzw. włosienicy (zwłaszcza na Filipinach). Idą przez miasto, opukując się rzemieniami i drąc się wniebogłosy, że to boli. Nie wiadomo nic o tym w Piśmie Świętym; nie ma też takiego przykazania, aby się rozpoławiać, o czym być może ci biedni ludzie nie wiedzą, bo nikt im jeszcze nie powiedział.

Stosowany jest także przez starsze pary z tzw. wyobraźnią w celu zakrycia głupotą własnej niepłodności. Zaletą takiego zastosowania sznura jest fakt, że ze względu na wiek kochanków, na pewno on nie pęknie.

Innym zastosowaniem sznurka (w tym przypadku sznurowadła) jest zawiązanie butów, drogi Watsonie. Chyba nie chcesz jak ostatnia ciota paradować w butach na rzepy, prawda? I tak w szkole wszyscy o tym się dowiedzą, a twoje szanse u dobrych lasek spadną do zera; żadna subkultura nie używa rzepów, więc wiek młodzieńczy jak najbardziej należy spędzić ze sznurówkami.

Zobacz też

• Powieszenie