Szubienica

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Szubienica u progu renesansu

Niektóre szczeble kariery wiodą na szubienicę.

Anonim

Skazaniec nigdy nie dorasta do szubienicy.

Stanisław Jerzy Lec

Co ma wisieć nie utonie

Kat pocieszający skazańca

Szubienica – rodzaj huśtawki, stosowanej w ramach resocjalizacji, dla szczególnie groźnych przestępców lub dla rozweselenia kiedy człowiek ma depresję. Charakteryzuje się stuprocentową skutecznością. Zabawka ta była szczególnie popularna w średniowieczu i w państwach arabskich.

Budowa[edytuj • edytuj kod]

Czasami szubienica może prowadzić do cudownych ozdrowień

Szubienica stała się bardzo popularną formą rozrywki dzięki swojej prostej konstrukcji. Składa się z z kilku kawałków drewna, sznurka i wisielca. Wystarczy to wszystko połączyć.

Instrukcja obsługi[edytuj • edytuj kod]

  • Budujemy konstrukcję. Elementy można łączyć za pomocą kropelki.
  • Lina nie może być za krótka – wtedy na właściwą zabawę będziemy musieli dłużej poczekać.
  • Ani za długa – bo od zabawy będziemy mieć istne urwanie głowy.
  • Potem wchodzimy na jakiś stołek lub skrzynkę.
  • A następnie szybkim i stanowczym ruchem wykopujemy ją spod nóg.
  • Teraz możemy sobie powisieć lub trochę się pobujać.

Uwagi[edytuj • edytuj kod]

Czasem zabawa może zostać przerwana przez nadopiekuńczych rodziców bądź dziwnych panów w białych strojach.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]