Edytujesz „Technikum”

'''Technikum''' – szkoła średnia, lecz nieprzeciętna. Dla zdecydowanych, co wiedzą, co chcą w życiu robić. Jest o tyle pokręcona, że łączy obszerne fragmenty [[Liceum ogólnokształcące]]go i [[Zasadnicza szkoła zawodowa|zasadniczej szkoły zawodowej]]. To właśnie do niej idą ci, którzy uczyli się na tyle dobrze, żeby nie wylądować w [[zasadnicza szkoła zawodowa|zawodówce]] lub słabym liceum , a na tyle źle, że o dobrym [[liceum ogólnokształcące|liceum]] mogą pomarzyć. Ewentualnie nawiedzeni pasjonaci.

Zazwyczaj na ścieżce życiowej, technikum pojawia się tylko z nazwy. Świadome [[Dyrektor|władze]] tych szkół, panicznie szukające [[uczeń|uczniów]], już na tym etapie rozpoczynają szeroko zakrojoną akcję [[marketing]]ową przejawiającą się nadaniem odpowiedniej nazwy szkole. Musi być ona maksymalnie związana z takimi wartościami jak świetlana przyszłość, postęp i nowoczesność, nawet jeżeli szkoła oferuje tylko profil rolniczy. Tą metodą powstają tak mylące nazwy jak na przykład „Technikum Nowoczesnych Technologii”<ref>Autentyczna nazwa jednego z techników w pobliżu Łodzi</ref>.

* '''Technik architektury krajobrazu''' – uczniowie w ramach praktyk czyszczą miasta oraz przycinają gałązki w parkach. Z tego powodu jest to niezwykle chwalony kierunek, nie ma to jak zlecać sprzątanie miasta małolatami za pół-darmo, prawda?

* '''Technik budownictwa''' – tutaj trafiają ludzie, którzy nigdy nie słyszeli legendarnego powiedzenia: „lepiej moczyć chuja w szklance, niż się uczyć w budowlance”. Po paru latach pojawiają się na rynku pracy i orientują się, że jedyne czego nauczyli się na praktykach to jak się obijać.

* '''Technik chłodnictwa i klimatyzacji''' – znając życie osoby idące na ten kierunek żyją w gorących klimatach czyli na przykład w Krakowie.

* '''Technik ekonomista''' – uczniowie tego kierunku uczą się o [[Popyt|popycie]], podaży czy [[Inflacja|inflacji]], kończą zazwyczaj w biurach. 90% ekonomistów to kobiety.

* '''Technik elektryk''' – tutaj szkoli się młodzian na ekspertów od podłączania agregatów prądotwórczych na budowie<ref>Na więcej liczyć nie można…</ref>.

* '''Technik grafiki i poligrafii cyfrowej''' – skupia beztalencia naukowe, które jedyne czym mogły zaszpanować przed rówieśnikami była bogata kolekcja rysunków <del>pornograficznych</del> martwej przyrody własnego autorstwa.

* '''Technik handlowiec''' – podobny profil do technika ekonomisty, tylko że oni najczęściej kończą na kasie w [[Biedronka|Biedronce]] czy [[Lidl]]u. Kierunek dla tych, których przerosło obliczenie 25% procentu ze stu.

* '''Technik informatyk''' – połowa klasy gra w giereczki, druga umie naprawić babci komputer.

* '''Technik logistyk''' – uczniowie tego kierunku uczą przez cztery lata, z czego składa się [[kod kreskowy]] tylko po to, by pracować jako czytnik kodów w [[Biedronka|Biedronce]] lub [[Lidl]]u.

* '''Technik mechanik''' – profil klasy obejmujący nowinki techniczne, takie jak rozpoznawanie fałszywych passatów od [[Niemiec|Niemca]] czy poznawanie magicznych zdolności [[WD-40]].

* '''Technik mechatronik''' – uczniowie tego kierunku konstruują układy hydrauliczne tylko po to, by skończyć przy taśmie produkcyjnej.

* '''Technik ochrony środowiska''' – uczniowie uczą się dlaczego [[Wisła]] poniżej [[Warszawa|Warszawy]] zawiera w sobie połowę tablicy Mendelejewa i zastanawiają się dlaczego nie powinno się z niej pić.

* '''Technik ogrodnik''' – właściwie to samo co w na kierunku technik architektury obrazu, ale jeszcze bardziej upokarzająco. Niby możesz zostać projektantem ogrodów dla bogatszych od siebie, ale w praktyce jedyne na co można liczyć to sadzenie bawełny na plantacjach, również za pół-darmo.

* '''Technik programista''' – najczęściej trafiają tu kompletni debile liczący na dobry zarobek zerowym nakładem pracy, szybko jednak okazuje się, że [[ChatGPT]] nie pomoże napisać kartkówki ze słów kluczowych języka C++.

* '''Technik renowacji elementów architektury''' – wytwór sztucznego podwyższania prestiżu profilu poprzez ulepszanie jego nazwy. Uczniowie uczą się jak skutecznie poprawiać wygląd zabytków, najczęściej poprzez ich wyburzanie.

* '''Technik spawacz''' – uczniowie tego kierunku uczą się spawać, choć zazwyczaj kończą jako stolarze.

* '''Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej''' – po skończeniu nauki uczniowie orientują się, że w Polsce energetyka odnawialna stoi na niskim poziomie i uciekają pracować do Niemiec.

* '''Technik weterynarii''' – uczniowie tego kierunku zazwyczaj po otworzeniu pierwszej żaby na praktykach rezygnują z profilu na rzecz czegokolwiek innego.

{{stub|lista}}

* '''pracowałem/am w przemyśle''' – zaawansowany wiekiem i wiedzą, lecz nie rzucający pereł między wieprze. Możesz go olać, lecz pamiętaj, że wtedy oleje ciebie. Maszynowym lub spożywczym, w zależności od profilu. W czasie lekcji okazyjnie rzuci mięsem, lecz bywa, że i kapciem. Jest zakonserwowany sokiem i mimo sędziwego wieku nie bierze zwolnień lekarskich. W czasie zajęć praktycznych jest w stanie powiedzieć na ucho dowcipy z brodą tak długą, że nie opowiesz ich kolegom. Często jest to też autor materiałów edukacyjnych używanych przez większość nauczycieli. Na zastępstwie tłumaczy się, że dawno tego przedmiotu nie uczył, szuka iksa do zamknięcia programu i używa oryginalnej angielszczyzny, lecz w ogólnym rozrachunku wypada znacznie lepiej niż rozkładowy nauczyciel.

* '''z powołania''' – zazwyczaj płci żeńskiej. Osoba, która wie, że nie wie wszystkiego, lecz to co wie to chętnie przekaże. Zazwyczaj wymaga i jest surowa, lecz może być łatwa do zagadania na dowolny temat zarówno z przedmiotu jak życia, czy wiedzy powszechnej lub tajemnej. Jest wrogiem używek i ilekroć zapalisz to zobaczy cię z okna jakiegoś środka transportu zbiorowego, by potem w klasie wygłosić mowę o szkodliwości palenia. Na jej lekcjach możliwość dostania jedynki nie jest najgorszą możliwością.

* '''śmieszek''' – specjalista od kilku przedmiotów mający raczej dobre relacje z uczniami. Uważa swoje przedmioty za dosyć wesołe i żartuje zarówno z siebie, jak i z uczniów.

* '''ambitny''' – uważa, że jego klasa wie wszystko najlepiej, więc czas na wprowadzanie nowych tematów i rozwiązywanie zadań ogranicza do minimum jednocześnie pędząc z tematem. Wyniki prac pisemnych uczniów nie zmieniają jego zdania na ten temat i bardzo źle, bo powinny. Jeżeli trafisz na takiego na przedmiocie rozszerzonym to źle, bo się nie nauczysz, a jak na innym to też źle, bo się na rozszerzenie nie nauczysz.

* '''nowy''' – przychodzi na lekcje i wygląda, jakby to był jego pierwszy dzień pracy. Nie bez powodu. Każe przepisywać pytania do zeszytów lub odzywa się dopiero w czterdziestej minucie lekcji.

* '''leniwy''' – przychodzi na lekcję, mówi to, co zawsze i opada na krzesło. Potem czas po prostu spędza, lub prowadzi własną firmę. Na jego lekcjach jaja robić sobie można szczególnie, lać kolegów po ryju, ale śpiewać nie wolno.

Część teoretyczna składa się z zestawu pytań zamkniętych<ref>W trzecim będzie C</ref> za pomocą kolorowych plomb. Jego rozwiązywanie może polegać na niewiedzy zdającego lub absurdalnych pomysłach autorów zadań. Do egzaminów typowo związanych z techniką dają fotografie dziwnych narzędzi, na które szkołę nie stać i pytają się, do czego to służy. Nauczyciel może poprzedzić akt rozwiązywania płomienną przemową o na przykład takiej treści: {{cquote|[[…]] nic się nie martwcie. Potraktujcie to jako próbny. Jak komuś się nie uda to najwyżej się odwoła. Też bym tak zrobił.}} Następnie uczniowie przystępują do właściwej części egzaminu. Rozcinają plomby dowodem osobistym wyrażając tęsknotę za nożami. Teraz jest chwila na sprawdzenie czy arkusz zawiera deklarowaną liczbę stron, oraz na ewentualne okrzyki radości gdyby okazało się, że rysunki są kolorowe. Potem już tylko [[ty]] i zadania.

Po technikum drogę mamy otwartą (nie to co [[kujon]]y z [[liceum ogólnokształcące|liceum]] i matoły z [[zasadnicza szkoła zawodowa|zawodówki]]). Możemy iść na [[studia]]. Jeżeli nie poszczęściło się nam na [[matura|maturze]] możemy pracować w swoim zawodzie i zbijać kokosy. Albo iść na ochroniarza, chociaż ochroniarz bez matury to dupa.