Edytujesz „Tele As”

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.

Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.

Aktualna wersja Twój tekst
Linia 2: Linia 2:
{{cytat|Co za asy!|Internauci o uczestnikach programu}}
{{cytat|Co za asy!|Internauci o uczestnikach programu}}


'''Tele As''' (znany też pod nazwą w liczbie mnogiej, czyli '''Tele Asy''') – kuriozalny teleturniej emitowany w Telewizji Poznań w późnych latach dziewięćdziesiątych XX wieku, czyli wtedy kiedy w TV były takie programy jak ''[[Milionerzy]]'' a w kinach szedł ''[[Matrix]]''. Błyskotliwi uczestnicy, przesympatyczna prowadząca, wspaniałe nagrody i genialne zasady gry – to podstawa dobrej zabawy, która toczyła się o bardzo wysoką stawkę.
'''Tele As''' (znany też pod nazwą w liczbie mnogiej, czyli '''Tele Asy''') – kuriozalny teleturniej emitowany w Telewizji Poznań w późnych latach dziewięćdziesiątych XX wieku, czyli wtedy kiedy w TV były takie programy jak [[Milionerzy]] a w kinach szedł [[Matrix]]. Błyskotliwi uczestnicy, przesympatyczna prowadząca, wspaniałe nagrody i genialne zasady gry – to podstawa dobrej zabawy, która toczyła się o bardzo wysoką stawkę.


== Uczestnicy ==
== Uczestnicy ==
Linia 9: Linia 9:


* '''Julian z Sulechowa''' – najstarszy z graczy, zapalony brydżysta i myśliwy. Nic nie umknie jego uwadze, o czym przekonała się prowadząca, gdy zwrócił jej uwagę na pytanie, które nie zostało zadane. Otarł się o zwycięstwo. Lubi rEwalizację.
* '''Julian z Sulechowa''' – najstarszy z graczy, zapalony brydżysta i myśliwy. Nic nie umknie jego uwadze, o czym przekonała się prowadząca, gdy zwrócił jej uwagę na pytanie, które nie zostało zadane. Otarł się o zwycięstwo. Lubi rEwalizację.
* '''Dariusz z Poznania''' – uczestnik finału i ulubieniec żeńskiej części publiczności, jest bez pracy, ale za to ma niezły flow. Jak twierdzą niektórzy, jego reinkarnacja wystąpiła w kultowym odcinku ''[[Trudne sprawy|Trudnych spraw]]'' z Karoliną.
* '''Dariusz z Poznania''' – uczestnik finału i ulubieniec żeńskiej części publiczności, jest bez pracy, ale za to ma niezły flow. Jak twierdzą niektórzy, jego reinkarnacja wystąpiła w kultowym odcinku [[Trudne sprawy|Trudnych spraw]] z Karoliną.
* '''Krzysztof z Poznania''' – prawdziwy niebieski ptak, jako że nie miał kogo pozdrowić pozdrawiał [[Leszek Balcerowicz|ówczesnego ministra finansów]] ''żeby dał nam spokój''. Za te pozdrowienia cała Polska go pokochała.
* '''Krzysztof z Poznania''' – prawdziwy niebieski ptak, jako że nie miał kogo pozdrowić pozdrawiał ministra finansów „żeby dał nam spokój”.
* '''Joanna z Poznania''' – żona pięknego męża siedzącego na widowni, czitowała lukając współzawodnikom w karty, lecz to jej nie pomogło gdyż odpadła przy pierwszym pytaniu o oponach [[Bridgestone|Bridżestą]]. Prawdziwa ozdoba programu.
* '''Joanna z Poznania''' – żona pięknego męża siedzącego na widowni, czitowała lukając współzawodnikom w karty, lecz to jej nie pomogło gdyż odpadła przy pierwszym pytaniu o oponach [[Bridgestone|Bridżestą]]. Prawdziwa ozdoba programu.
* '''Ireneusz z Poznania''' – szczęśliwy zwycięzca programu. Lubi wędkować i rozwiązywać krzyżówki. Wykazał się ogromną wiedzą i niebanalnym poczuciem humoru. Miał doskonały kontakt z publicznością. Autor złotej myśli ''Coś tam się wie, za dużo się nie wie ale coś się wie''.
* '''Ireneusz z Poznania''' – szczęśliwy zwycięzca programu. Lubi wędkować i rozwiązywać krzyżówki. Wykazał się ogromną wiedzą i niebanalnym poczuciem humoru. Miał doskonały kontakt z publicznością. Autor złotej myśli ''Coś tam się wie, za dużo się nie wie ale coś się wie''.
Linia 21: Linia 21:
Gra rozpoczynała się od rozdania kart zawodnikom. Zaraz potem uczestnicy wybierali kolejne karty, pod którymi ukryto fascynujące nagrody, o których później. Żeby było ciekawiej, pomimo zbudowania ogromnej scenografii nagrody były wypisane na zwykłych kartkach. Zaraz potem zawodnicy odkrywali swoje karty i odbywało się losowanie par do gry. Pary musiały odpowiedzieć w pojedynku na dwa pytania po to, by jedna z osób z pary wygrała i przeszła do finału. Pytania dotyczyły wiedzy ogólnej i nie tylko. Oto przykład:
Gra rozpoczynała się od rozdania kart zawodnikom. Zaraz potem uczestnicy wybierali kolejne karty, pod którymi ukryto fascynujące nagrody, o których później. Żeby było ciekawiej, pomimo zbudowania ogromnej scenografii nagrody były wypisane na zwykłych kartkach. Zaraz potem zawodnicy odkrywali swoje karty i odbywało się losowanie par do gry. Pary musiały odpowiedzieć w pojedynku na dwa pytania po to, by jedna z osób z pary wygrała i przeszła do finału. Pytania dotyczyły wiedzy ogólnej i nie tylko. Oto przykład:


*Udziały węgierskiego Magyar Telecom należącego do T-Mobile w ukraińskim Novatelu wynoszą:
<poem>*Udziały węgierskiego Magyar Telecom należącego do T-Mobile w ukraińskim Novatelu wynoszą:
**A: 15%
:a) 15%
**b) 73,865%
:b) 73,865%
**c) 100%
:c) 100% </poem>


*Ile zakładów produkcyjnych ma włoski koncern chemii budowlanej Mapei?
<poem>*Ile zakładów produkcyjnych ma włoski koncern chemii budowlanej Mapei?
**A: 35
:a) 35
**B: 58
:b) 58
**C: 162
:c) 162
</poem>
⚫
Po rundzie pytań na polu gry zostawało trzech zawodników oraz trzy karty, które rozdawano wśród zawodników. Osoba, która wylosowała asa wygrywała słodki torcik oraz miała zapewnione miejsce w finale. Druga runda była podobna do pierwszej, zostawał po niej jeden zawodnik, który pojedynkował się w finale.


⚫
Punktem kulminacyjnym gry był finał. O tym, kto wygra decydował komputer. Uczestnicy musieli powiedzieć „S(Z)TOP!”. Osoba, która wylosowała większą liczbę miała otwartą drogę do zwycięstwa. Musiała tylko odpowiedzieć na trzy pytania. Jeśli na nie odpowiedziała, czekała na nią sława, w jej rodzinnym mieście (Poznaniu) na jej część rozbijano mury, stawiano pomniki i tak dalej…
⚫
Po rundzie pytań na polu gry zostawało trzech zawodników oraz trzy karty, które rozdawano wśród zawodników. Osoba, która wylosowała asa wygrywała wspaniały słodki torcik oraz miała zapewnione miejsce w finale. Druga runda była podobna do pierwszej, zostawał po niej jeden zawodnik, który pojedynkował się w finale.

⚫
Punktem kulminacyjnym gry był finał. O tym, kto wygra decydował komputer. Uczestnicy musieli powiedzieć ''„S(Z)TOP!''. Osoba, która wylosowała większą liczbę miała otwartą drogę do zwycięstwa. Musiała tylko odpowiedzieć na trzy pytania. Jeśli na nie odpowiedziała, czekała na nią sława, w jej rodzinnym mieście (Poznaniu) na jej część rozbijano mury, stawiano pomniki i tak dalej…


== Nagrody ==
== Nagrody ==
Gra była warta świeczki. Na zwycięzców czekały wspaniałe nagrody takie jak:
Gra była warta świeczki. Na zwycięzców czekały wspaniałe nagrody takie jak:

* wspaniały słodki torcik;
* wspaniały słodki torcik
* roczny zapas opon Bridżestą;
* roczny zapas opon Bridżestą
* walkman;
* walkman (uwaga!) z radiem;
* walkman
* walkman – uwaga! – z radiem
* żelazko;
* żelazko
* książka dla dzieci pod tytułem „Szatan”<ref>Chodziło oczywiście o ''Szatana z siódmej klasy'' Makuszyńskiego</ref>;
* książka dla dzieci pod tytułem „Szatan”<ref>Chodziło oczywiście o „Szatana z siódmej klasy” Makuszyńskiego</ref>
* album;
* album
* lodówka warta 1240 zł.
* lodówka warta 1240 zł


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
Cc-white.svg Wszystko, co napiszesz na Nonsensopedii, zgadzasz się udostępnić na licencji cc-by-sa-3.0 i poddać moderacji.
NIE UŻYWAJ BEZ POZWOLENIA MATERIAŁÓW OBJĘTYCH PRAWEM AUTORSKIM!
Anuluj Pomoc w edycji (otwiera się w nowym oknie)

Szablony użyte w tym artykule:

Źródło: „https://nonsa.pl/wiki/Tele_As”