Edytujesz „Wincenty Witos”

{{popr}}

[[Plik:Witos zmierza na posiedzenie.jpg|thumb|Poseł Witos idzie wyjaśnić BBWR do Sejmu.]]

{{cytat|- Mamy za sobą większość w Sejmie!<br> - Ale nie w społeczeństwie, panie prezesie...|Rozmowa '''Premiera Witosa''' z prezydentem [[Stanisław Wojciechowski|Wojciechowskim]]

}}

{{cytat|Chłop potęgą jest i basta!|Powiedzonko '''Wincentego Witosa'''

}}

{{cytat|W chacie na Podlasiu, gdzie bieda aż piszczała (…), gospodarz dumnie wyciągnął ze skrzyni dokument poświadczający indygenat. – Na co to wam? – pytam. – Na to, by ludzie wiedzieli, że moi przodkowie nie byli po dupie bici – odparł chłop. Warto było pamiętać, że się w dupę nie brało niźli odwrotnie.|Konfrontacja '''Witosa''' z do dziś aktualną mentalnością [[Polak|Polaka]].

}}

'''Wincenty Witos''' (ur. [[21 stycznia]] [[1874]] w Wierzchosławicach, zm. [[31 października]] [[1945]] w [[Kraków|Krakowie]]) – austriacki chłop, który trzykrotnie został premierem [[II Rzeczpospolita|Polski]]. Jeden z niewielu polityków II RP, który nie rozpoczynał jako legionista w wojskach [[Józef Piłsudski|Józka]]. Po dojściu do władzy [[Sanacja|sanacji]], Witos stał się ''wrogiem publicznym numer jeden'' całego kraju<ref>Nie ważne, że był później uważany za jednego z ojców niepodległości</ref>. Pod koniec życia jako tako dogadał się z ówcześnie rządzącą w Polsce [[Komunizm|opcją polityczną]], dzięki czemu zmarł jako bohater narodowy.

Młody Wincenty urodził się w biednej chałupie krytej strzechą, w zapadłej [[Wieś|wiosce]] o nazwie ''Wierzchosławice''. W czasach, gdy 95% elity przyszłego państwa biła ochoczo [[Rosja|Ruskich]], Wincenty orał pole i pasł [[Krowa|krówki]] na modrej polanie. Od młodych lat przejawiał tendencje polityczne, m. in. rozpowszechniał po wsi czasopisma o tematyce ludowej. Wówczas to po raz pierwszy spotkał się z krytyką medialną, mianowicie miejscowy [[Ksiądz|proboszcz]] zakazał z ambony czytania rzeczowych pisemek, a Witosowi na złość nie dawał rozgrzeszenia.

Pomimo tego, w przerwach pomiędzy prowadzeniem gospodarstwa, Witos nadal czynnie uprawiał politykę - kiedy akurat miał wolne od zwalania [[Zboże|zboża]], był posłem w Parlamencie [[Austria|Austriackim]] oraz założył PSL "Piast" (nie mylić z [[PSL]]).

Ze względu na wielkie zasługi w <del>gospodarstwie rolnym</del> rozszerzaniu wśród [[Chłop|chłopów]] idei niepodległościowych, Witos objął kilka posad w różnego rodzaju tworach państwowych, które wkrótce przerodziły się w [[II Rzeczpospolita|II Rzeczpospolitą]]. Wówczas to Witos zaprzyjaźnił się z Marszałkiem Piłsudskim, który to w [[1920]] roku podczas walki z [[ZSRR|Bolszewikami]] obdarował Witosa urzędem premiera, cedując na niego w zasadzie wszystkie obowiązki w walczącym państwie. Wincenty byłby i sobie nie poradził, gdyby nie odezwa do dawnych znajomych - chłopów, którzy na wezwanie starego roznosiciela ulotek w Wierzchosławicach stanęli do walki przeciw [[Rosja|Ruskim]] i zwyciężyli ostatecznie.

Korzystając z krótkiej chwili stabilności politycznej w Polsce, Wincenty wszedł do [[Sejm|Sejmu]] jako lider PSL "Piast" i jeszcze dwa razy zabawił się w premiera - raz w koalicji z <del>Hieną</del> CHhJN (powstała wówczas koalicja zwana Chjeno-Piastem), a drugi raz w momencie decydującego przewrotu w Polsce, kiedy to Piłsudski nieoczekiwanie zrobił <del>zamach stanu</del> porządek w państwie. Warto odnotować, że nawet pomimo fotelu premiera, pan Wincenty nadal jeździł na wieś i nawet nie zakładał krawata.

Niczym rasowy bohater tragiczny, Wincenty Witos po przewrocie majowym z dobrodusznego premiera, żnącego [[Sierp|sierpem]] zboże w wolnym czasie, stał się wrogiem narodu. Początkowo emerytowany premier powrócił do Wierzchosławic, tam zdał sobie jednak sprawę, że z samego rolnictwa się za bardzo nie utrzyma. W ramach sprzeciwu wobec poczynań Pana Marszałka, Witos zebrał grupkę znajomych o lewicowych poglądach i utworzył tzw. ''Centrolew'', który niczym podziemny ruch oporu walczył ze złowieszczą [[Sanacja|sanacją]].

Wiecowanie długo nie potrwało, gdyż Wincenty został wytropiony przez [[Policja|Policję]] i doprowadzony do aresztu w Twierdzy Brzeskiej. Następnie skazano go na rok więzienia, kary tej jednak Witos nie odbył, bowiem wyemigrował do [[Czechy|Czechosłowacji]] i <del>siedział tam na tyłku</del> stamtąd kierował ruchem ludowym w Polsce.

* Nie ukończył nawet całej [[Szkoła Podstawowa|podstawówki]], a był w austriackim parlamencie, trzykrotnie został premierem, założył partię (i był jej liderem), podróżował po Europie. ''Ucz się ucz, nauka to potęgi klucz'' średnio pasuje, prawda?

* Był wzorem dla [[Komunizm|komuchów]], gdyż wywodził się z [[Chłop|chłopstwa]]. To, że rządził "burżujską" II RP to już inna sprawa.

* [[Premier]]

{{przypisy}}