Edytujesz „Wojna zimowa”

{{medal}}

[[Plik:Simo-hayha-3.jpg|thumb|[[Simo Häyhä|Najlepsza broń Finów]] do kampienia radzieckich n00bów]]

'''Wojna zimowa''' – państwowe zawody w wojsku na wytłukiwanie [[Armia Czerwona|najeźdźców]]. Żołnierze awansują w zależności od ilości samodzielnie wystrzelanych batalionów ruskich, co stanowi zaprzeczenie francuskiego systemu, w którym należało poddać jak najwięcej bitew. Im łatwiejsza do wygrania, tym wyższy stopień.

Armia fińska posiada piękną historię, zwłaszcza jeśli chodzi o [[II wojna światowa|II wojnę światową]]. Miłościwy i dobry [[Józef Stalin|papuszka]], rządzący pełnym szczęścia i radości [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], założył się z niejakim [[Adolf Hitler|Adolfem]] o to, kto pierwszy zajmie francuską [[Linia Maginota|Linię Maginota]]. Jako że w Związku Radzieckim za kołnierz się nie wylewa, a i [[Mapa|mapy]] nie były najnowsze, radzieccy planiści zaczęli przygotowania do wojny. Adolf, stary wyga, nie dawał po sobie poznać rozbawienia, nieznacznie poruszając wąsikami. Po przeprowadzonych w Armii Czerwonej czystkach, dowódcami planistami zostali finaliści wschodniej edycji ''You Can Plan''. Jak już wcześniej było napisane, w Rosji nie wylewa się za kołnierz. Planiści szukali na mapach Francji i w końcu znaleźli. Na północny zachód od ich kraju miodem i mlekiem płynącego. Ktoś tylko niewyraźnie napisał Finlandia, czy coś takiego… Pewnie chodziło o staroruską nazwę tej krainy. Linia też stosunkowo się zgadzała. Miała być Maginota, ale Mannerheima to też pewnie pozostałości znienawidzonego carskiego języka. Papuszka zacierał rączki, a Adolf dalej poruszał nieznacznie wąsikami, mówiąc sobie w myślach ''Own3d''.

Tymczasem w Finlandii marszałek [[Carl Gustaf Emil Mannerheim]] i jego [[żołnierz]]e zalesiał tereny w Karelii i bawił się swoją nową [[Nokia|Nokią]]. Jeszcze w latach 20., czując smród przychodzący od strony Leningradu, postanowił wybudować Linię <del>Maginota</del> Mannerheima, która skutecznie powstrzymałaby takie zatruwanie czystego fińskiego powietrza. Niby to zwykły system umocnień składający się z 66 betonowych schronów na 140 km, ''ale jak kurwa zajebiście poukładanymi!!''. Wracając do armii fińskiej, stan osobowy na dzień [[30 listopada]] [[1939]], gdy zaczęła się Wojna Zimowa, liczył 250 tysięcy osób i 30 (słownie: TRZYDZIEŚCI) [[czołg]]ów. Nikt jednak, ani litościwy papuszka, ani Adolf, ani nawet [[Oscar Wilde]] nie wiedział, że w fińskich lasach kryją się tajemnicze siły, które miały rozstrzygnąć losy wojny, jedną z tych sił był [[Simo Häyhä]]…

Kiedy Stalin zatarł swoje rączki maksymalnie, z bananem na ustach wydał rozkaz ataku na <del>Finlandię</del> [[Francja|Francję]]. [[30 listopada]] [[1939]] milion radzieckich żołnierzy ubranych w worki po kartoflach, 6500 [[czołg]]ów i 3800 [[samolot]]ów przekroczyło granicę radziecko-fińską, aby wprowadzić w Finlandii [[Komunizm|jedyny słuszny system]]. W dzisiejszy czasach wszyscy jednak wiemy, że chodziło o zakład Józka z Adolfem. Papuszka przewidywał, że zajmie Linię Maginota w 7 dni, albo po tygodniu walk.

Na początku szło nieźle. Pierwszego dnia front przesunął się dwa kilometry w stronę Finlandii. Finowie, sadząc drzewka i tworząc nowe modele komórek, nie zważali na agresję Związku Radzieckiego. Miarka się przebrała [[1 grudnia]], gdy jeden z czerwono armijnych czołgów staranował jedną sosnę gdzieś na Przesmyku Karelskim. Finowie, mając naturalny, biały kolor skóry, zrobili się najpierw czerwoni, później purpurowi, a na końcu powrócili do swoich normalnych kolorów. Na całym froncie od Petsamo na północy do Viipuri na południu rozgorzały straszliwe walki. Mimo stosunku sił 5:1 dla Rosjan, na jednego zabitego Fina przypadało dziesięciu zabitych Rosjan. Armia Fińska preferowała doktrynę „Splinter Cell”. Nierzadko dochodziło do tego, że w niewyjaśnionych okolicznościach całe radzieckie dywizje znikały pod śniegiem. Jeden z radzieckich generałów, który znalazł się w fińskiej pułapce, mówiąc po francusku chciał się wykupić, ale skąd mógł wiedzieć, że atakują Finlandię i tu mówią po [[Język fiński|fińsku]]…

Holocaust to nic w porównaniu z tym, co robili Finowie. Była wśród nich popularna zabawa, która polegała na przyczajeniu się na żołnierza radzieckiego, który idzie się wysikać. Czerwony delikwent rozpinał rozporek i chciał sobie siknąć pod drzewko, gdy w moment został pozbawiony członka [[Maczeta|maczetą]] przez zaczajonego żołnierza fińskiego.

W [[luty]]m [[1940]] Finowie przez pewien czas znowu przybrali kolor purpurowy, ale szybko wrócili do swojego normalnego koloru. Poprosili o radę lapońskich szamanów. Jeden z nich, niejaki Kyokyuuuluu, zdecydował się na obudzenie legendarnych istot. Były to [[Muminki]], duchy ziemi, tej ziemi. Z głębi kraju, z Doliny Muminków nadciągały hordy tych strasznych istot. Na ich czele stał Muminek. Jego popisowym numerem było ściskanie pośladkami armatnich luf, zmiękczając je totalnie. Wojna potoczyła się teraz błyskawicznie. Muminki bestialsko rozprawiały się z kacapami, robiąc z nich weki na kolejną zimę. Wśród Muminków wykryto jednak szpiega. Okazała się nim Mała Mi. Nie zdołała ona jednak przeszkodzić ambitnym planom Muminka, jego rodziców, Włóczykija, czy też Ryjka. Po miesiącu walk Finlandia zajmowała teren od [[Morze Bałtyckie|Morza Bałtyckiego]] do Kamczatki.

W bibliografii celowo omija się rolę [[Buka|Buki]] na froncie. Prawdopodobnie to śmierdząca sprawa. Fińskie akta dotyczące Buki mogą zostać ujawnione dopiero w 2040 roku. Z niecierpliwością czekamy.

== Zobacz też ==

* [[Armia Czerwona]]

* [[Finlandia]]

* [[Simo Häyhä]]

[[en: Winter War]]

[[fi: Talvisota]]

[[ja: 冬戦争]]

[[ko: 겨울 전쟁]]

[[sv: Vinterkriget]]

{{stopka}}

[[Kategoria:II wojna światowa]]

[[Kategoria:ZSRR]]

[[Kategoria:Wojny]]