Zespół Macierewicza: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Vae. Ofiarą rewertu jest 89.230.13.17.)
Linia 9: Linia 9:
==Epidemiologia==
==Epidemiologia==


Zaobserwowano też, że choroba jest zaraźliwa. Źródłem choroby jest [[Tadeusz Rydzyk]]. Ponadto wiadomo, iż łatwiej zarażają się osoby o mniejszej niż przeciętna ilości fałdów mózgowych i osoby religijne. Częściej zapadają na nią osoby starsze, ale zaobserwowano również znaczące ilości osób młodych, których zachowanie wskazywałoby na wystąpienie zespołu Macierewicza.


==Etymologia nazwy==
==Etymologia nazwy==
[[Plik:Osama_pis_laden.jpg|right|thumb|[[Antoni Macierewicz|Drugi Pacjent]] (od jego nazwiska pochodzi nazwa choroby)]]
[[Plik:Osama_pis_laden.jpg|right|thumb|[[Antoni Macierewicz|Drugi Pacjent]] (od jego nazwiska pochodzi nazwa choroby)]]
L
Lekarz, który odkrył tę chorobę, był na tyle skromny, że nie nazwał jej swoim nazwiskiem, ale drugiego przebadanego przez niego pacjenta – [[Antoni Macierewicz|Antoniego Macierewicza]]. [[Jarosław Kaczyński|Pierwszy]] zachowywał się agresywnie i na propozycję nazwania choroby jego nazwiskiem dostał ataku szału.

==Objawy==
==Objawy==


jentów:
Istnieje szereg objawów, które można znaleźć u osób z zespołem Macierewicza. Niektórzy lekarze kwestionują obecność niektórych objawów na liście, ale zgadzają się, że choroba może mieć różny przebieg u różnych osób. Ma na to wpływ wiek, płeć i sposób nabycia choroby – samoistny czy poprzez zarażenie.

Oto objawy stwierdzone u przebadanych pacjentów:


{| border="1" cellpadding="2" cellspacing="0"
{| border="1" cellpadding="2" cellspacing="0"
Linia 52: Linia 48:


==Leczenie==
==Leczenie==

Nieznane są metody leczenia zespołu Macierewicza. Nie przyniosły rezultatu ignorowanie zachowań chorych czy też spełnianie ich żądań. Lekarze mają nadzieję, iż choroba z czasem sama przechodzi. Jednak w międzyczasie proponują leczenie farmakologiczne lekami normotymicznymi (solami litu) oraz lekami przeciwpadaczkowymi.

Większość specjalistów zgadza się, że dla bezpieczeństwa chorych, jak i otoczenia, należy ich umieszczać w zakładach psychiatrycznych, gdzie mogliby przechodzić proponowane leczenie. Szczególnie zwracają uwagę na objaw osobowości wielorakiej. Obawiają się, iż w umysłach chorych mogą się wytworzyć osobowości już nie socjopatyczne, ale psychopatyczne.

Remisje choroby mogą wskazywać, iż efekt jest nieodwracalny, a ataki mogą powrócić w każdej chwili. Jest jednak za wcześnie, aby wskazać niezawodny sposób leczenia i utrzymywania chorego przy zdrowych zmysłach. Intensywne badania trwają.

Próby leczenia Zespołu Macierewicza opatentowanymi zachodnimi metodami chirurgicznymi (na przykład lobotomia transorbitalna i przedczołowa) zakończyły sie niepowodzeniem z powodu niemożności zlokalizowania płatów czołowych u wszystkich chorych dotkniętych Zespolem Macierewicza.

==Profilaktyka==

Metody zapobiegania zespołowi Macierewicza na dzień dzisiejszy nie są znane. Duże nadzieje na ich opracowanie niesie dokładne poznanie mechanizmów etiologicznych. Badania trwają na pięciu polskich i trzech zagranicznych uczelniach medycznych.

==Zobacz też==
*[[Antoni Macierewicz]]
*[[Prawo i Sprawiedliwość]]

[[Kategoria:Polityka]]
[[Kategoria:Medycyna]]
{{medal}}

Wersja z 15:59, 30 lip 2011

Choroba występuje masowo. Tutaj chorzy z objawami psychozy atakują policjantów, których uroili sobie jako wrogów.
Chora z objawami psychozy i skłonnościami samobójczymi próbuje się powiesić na obiekcie swego irracjonalnego uwielbienia

Zespół Macierewicza (ang. Macierewicz syndrome, łac. macierevicus chronicus) – niedawno odkryty zespół chorobowy nabyty, objawiający się ciężkimi zaburzeniami psychicznymi. Został wpisany na listę Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 pod oznaczeniem F66.6.

Etiologia

Choroba została opisana dopiero niedawno. Większość specjalistów twierdzi, iż choroba jest powodowana przez silnie traumatyczne przeżycie, na przykład związane z utratą bardzo bliskiej osoby.

Epidemiologia

Etymologia nazwy

Drugi Pacjent (od jego nazwiska pochodzi nazwa choroby)

L

Objawy

jentów:

Objawy zespołu Macierewicza
Nr Objaw Częstość występowania Uwagi
1. Paranoja Zawsze Chorzy oskarżają przypadkowe osoby o zabicie utraconej bliskiej osoby. Mają też skłonność do wymyślania irracjonalnych historii.
2. Histeria Często Częściej u kobiet. Chory ulega skrajnym emocjom.
3. Psychoza Często Chory zachowuje się agresywnie. Przestaje odróżniać swoje urojenia od rzeczywistości. Przestaje się kontrolować.
4. Skłonności samobójcze Często Ten objaw szczególnie często pojawia się u osób zarażonych od innej osoby.
5. Mania Często Chory ze szczególną zajadłością zaczyna bronić własnych urojonych przekonań i atakować urojonych wrogów lub osoby, które za tych wrogów uważa. Dzięki zmniejszonej potrzebie snu potrafi całymi dniami stać w jednym miejscu i krzyczeć.
6. Osobowość wieloraka Czasami Chory miewa okresy remisji choroby, w trakcie których zachowuje się jakby nic się nie wydarzyło, a potem zupełnie nagle i bez powodu choroba powraca, a chory nie zdaje sobie sprawy, że zachowywał się normalnie przez jakiś czas.
7. Hipomania Rzadko Chory odczuwa przymus mówienia o swoich urojeniach i jest drażliwy gdy napotyka na opór otoczenia. Jest otępiały i działa bez planu, a jego działania stają się przypadkowe. Nigdy nie występuje jednocześnie z manią.
8. Imbecylizm Incydentalnie Lekarze nie są pewni, czy jest to symptom choroby, czy raczej okoliczność ułatwiająca przebieg choroby.
9. Naśladownictwo Incydentalnie U osób inteligentnych zarażenie się zespołem Macierewicza ma nieco mniej zgubny wpływ niż na inne osoby. Chory zaczyna naśladować w zachowaniu osobę, od której się zaraził. W pewnym momencie dochodzą symptomy hipomanii i skłonności samobójczych.
10. Socjopatia Rzadko Chory nie uznaje norm etycznych oraz wzorców zachowań w społeczeństwie, nie potrafi podporządkować się zasadom współżycia społecznego

Leczenie