Mötley Crüe

Mötley Crüe na codzień, od lewej: Nikki, Vince, Mick i Tommy

Mötley Crüe – jebnięty amerykański zespół rockowy z kilkoma glam rockowymi, hard rockowymi i heavy metalowymi kawałkami. Zespół powstał w roku 1981 w Los Angeles kiedy to basista Nikki Sixx porzucił swój zespół i wraz z Tommym Lee postanowili założyć swój własny gang. Członkowie zespołu nosili dużo makijażu, wysokie obcasy, natapirowane włosy i dziwaczne stroje, najprawdopodobniej chcieli być drag queens.

Skład

• Szablon:Tćpun, poznawany po jego wielkiej szopie na głowie, poza ćpaniem zajmował się graniem na baśce w zespole. Główny diabeł zespołu.
• Szablon:Tpatykowaty napierdalacz w bęben, znany ze swojego umiłowania do bicia kobiet i przy okazji w bębny. Jest uzależniony od oblizywania ust (nie tylko swoich).
• Szablon:Twokalista, jako jedyny był blondynem w zespole. Zabił jednego gostka jadąc samochodem i w dziwny sposób uniknął cięższej kary (illuminati?). Jednym z jego idoli jest Elvis Presley. Vince usiłuje naśladować swój autorytet, o czym świadczy jego waga.
• Szablon:Tgitarzysta i troll zespołu. Pozornie najgrzeczniejszy.

Historia

Początek

Kiedy to mały Nikki Sixx odszedł od swojego zespołu, poznał Tommy'ego Lee, a że nic inne im nie wychodziło, to postanowili stworzyć swój własny zespół. Pewnego razu pewien Mick Mars umiejący grać na gitarze przybłąkał się pod dom Nikki'ego. Tommy na początku myślał, że to troll. Przygarnął go i poczęstował go ciasteczkami, a ten ożywiony pokarmem wyjawił że chyba umie grać na gitarze. Przyjęli go do zespołu, teraz brakowało im tylko śpiewaka. Patyczek znał Vince'a Neila, który umiał śpiewać, więc zaczął go prześladować aż w końcu wykończony Vince zgodził się dołączyć do zespołu. Ktoś wpadł na idiotyczny by nazwać zespół Mötley Crüe. Choć to i tak lepsze niż rozważane "Christmas". Grali w klubach jak każde zaczynające zespoły.

Kariera

Kiedy znaleźli już menadżera, zabrali się za ćpanie, picie i pieprzenie dziewczyn pisanie i nagrywanie piosenek. W końcu coś nagrali więc wrzucili to na płytę i zatytułowali „Too Fat For Love” co było kompletną klapą. Potem nagrywanie szło coraz lepiej więc byli coraz bardziej popularni. Jakimś cudem dużo dziewczyn na nich leciało (pewnie myślały że polecą im dobrą szminkę czy puder) więc mieli co pieprzyć. Pewnego razu Nikki'emu się znudziła ta sama dawka heroiny i innych narkotyków przez cały czas więc postanowił zaszaleć i wziąć o wiele za dużo co skutkowało śmiercią... Ale kliniczną. W 1992 Vince postanowił się fochnąć, odszedł z zespołu i rozpoczął karierę solową, ale nie na długo, bo mu nie wyszło i przyleciał z płaczem z powrotem i błagał o przebaczenie. Za to w roku 1999 Tommy postanowił też zacząć nową karierę jako damski bokser. W 2004 Tommy Lee powrócił do zespołu. W 2008 roku chłopaki próbowali reanimować trupa, jakim był zespół i wydali "Saints of Los Angeles"

Dyskografia

• Too Fat for Love (1981) Album - jak sam tytuł mówi - opowiada o trudnym życiu członków zespołu związanych z ich tuszą.
• Shout at the Devil (1983) Ekipa Crue usłyszała przejmujące kazanie księdza o tym jaki to zły jest diabeł. Postanowili na niego (diabła) nakrzyczeć za to co robi. Sami zaś używali [[pentagram|dobrego i bezpiecznego znaku.
• Theatre of Pain (1985) Twórca piosenek, Nikki Sixx siedział w teatrze i oglądał sztukę. W pewnym momencie złapała go nagła sraczka. Przejęty pobiegł do kibla, lecz drzwi były zamknięte. Nikt do dziś nie wie jak skończyła się ta historia, lecz zainspirowała ona artystę do nazwania albumu w ten właśnie sposób.
• Girls, Girls, Girls (1987) Chłopcy śpiewają o ich fascynacji dziewczynami, licząc że któraś z nich to doceni i się z nimi zaprzyjaźni
• Dr. Feelgood (1989) Parę słów na temat różnych używek.
• Mötley Crüe (1994) Zespół wydał tę płytę po to żeby pokazać Vince'owi, który od nich odszedł że są w stanie bez niego funkcjonować. W rzeczywistości album okazał się kompletną klapą, ale przynajmniej lokalny żul John Corabi mógł między nagraniami dostać ciepły wpierdolposiłek
• Generation Swine (1997) Tutaj już wrócił Vince. Jego serce niemal pękło z żalu, gdy usłyszał poprzedni krążek. Postanowił pośpiewać znowu dla Crue.
• New Tattoo (2000) Nieudolnych kompozycji ciąg dalszy.
• Saints of Los Angeles (2008) Zwany potocznie"SOLA". Opowiada o żywotach świętych z Los Angeles. Płyta przepełniona miłosierdziem, dobrem i modlitwą. Wydana osiem lat po nowym tatuażu. Powodem było zgubienie po pijaku gitary przez Trolla Marsa. Biedak znalazł ją dopiero po owych ośmiu latach robiąc porządki na wielkanoc (leżała za tapczanem).