Toaleta
|
Kibel przekierowuje tutaj. Zobacz też EN57. |
|
Ten artykuł zawiera treści mogące wzbudzać odruchy wymiotne. Jeśli właśnie wypełniłeś swój brzuch pożywieniem, lub mdlejesz na widok toalet w pociągach PKP, opuść lepiej tę stronę. |
Każdego, komu wpada zegarek do sedesu, czeka mokra i gówniana przyszłość
- Konfucjusz o toalecie
Czy ktoś jest w łazience?
- Ty o toalecie
Mogę się oprzeć wszystkiemu, ale nie toalecie!
- Gałen i Rudy o toalecie
Zrobiliśmy już dużo panowie, ale jeszcze dużo zostało do zrobienia.
- Donald Tusk do członków rządu na zebraniu Rady Ministrów nad toaletą
Jestem synem króla sedesów. To wysoko postawiona poprzeczka.
- Laska z filmu Chłopaki nie płaczą o tym, kto stoi za sukcesem toalet i czemu jest to odpowiedzialne zajęcie
Toaleta (również K.I.B.E.L., skrót od Kanalizacyjna Instalacja Buforująca Ekskrementy Ludzkie), kolokwialnie zwana miską ustępową z dolnopłukiem kompaktowym), klop, wucet, wytwórnia czekolady, sracz, ustęp, kapsuła wolności, czytelnia, pokój zwierzeń) – świątynia refleksji, obiekt, do którego ludzie wydalają kał oraz mocz. Zazwyczaj ładnie pachnie.
Różnorodność[edytuj • edytuj kod]
Różnorodność toalet przyczyniła się także do powstania ich odmian, z których najpopularniejszą jest tzw. „Sranie w lesie”, w którym to ludzie wykupują bilety, by załatwić swoją fizjologiczną potrzebę na łonie natury.
Innym typem toalety jest tak zwany papierzak, który polega na spontanicznym puszczeniu klocka i szybkim przykryciu go papierem. Gdy to się robi w lesie to wygląda jak grzyb i niektórzy je zbierają, co powoduje, że czasem smażą klocki na patelni mówiąc rodzinie, że to kurki.
Gdzie to jest?[edytuj • edytuj kod]
Wszędzie, np. w monopolowym, na dworcu (czyli toalety publiczne), w domu (domowe) i na polu (naturalne). Toaletę można rozpoznać po wyglądzie (brzydkie, brązowe od dziwnej substancji ściany, czasem przed wejściem znajdują się wymiociny lub degustatorzy cieczy w butelkach bez etykietki) oraz po zapachu (przyjemny dla nosa i ucha aromat kału pomieszany z zapachem moczu).
Po co to?[edytuj • edytuj kod]
Zazwyczaj służy do defekacji, czyli wydalania kału uchem, a czasem do spożywania posiłków. W nie tak dawnych latach kibel był znany pod pojęciem tron i był używany przez prezydentów Polski jako miejsce do rządzenia oraz do czytania gazet politycznych (w mniejszości) lub erotycznych (w większości), przy których występują takie zjawiska jak masturbacja czy masturbacja, ewentualnie masturbacja. Często toaleta jest miejscem zawierania znajomości męsko – męskich i damsko – damskich, skąd wynika postulat środowisk homofobów, aby w miejscach publicznych pojawiły się osobne toalety dla pedałów i lesbijek. Ponadto z nieznanego źródła wynika, iż jeżeli nasze uszy znajdą się poniżej linii sedesu to po pociągnięciu za spłuczkę usłyszymy głośny szum morza.
Jak wybrać kibel do zakupu[edytuj • edytuj kod]
Jak wiadomo jest wiele rodzajów kibli. Każde z nich wywołują w nas odmienne uczucia. Niektóre sprawiają, że czujemy się miło, niektóre zaś powodują wielki smutek, szczególnie w obliczu nadchodzącej biegunki. W tym artykule postaramy się opisać parę rodzajów ubikacji.
Pierwszą i zapewne najważniejszą ubikacją, z jaką zapewne każdy z nas ma do czynienia, jest ta domowa. Zapewne niejeden z was czuje tę niepowtarzalną radość, kiedy to może obudzić się rano, udać się do łazienki i poczytać swoją ulubioną gazetkę na tronie. Tron ten jednak nie zawsze prezentuje się tak samo. Wszystko zależy od preferencji i zamożności właściciela. Zajmując się sprawą od środka, możemy wyróżnić 3 rodzaje. Kupa może bezpośrednio wpadać do szamba (tzw. kibel dworcowy lub toi toi), po ściankach spływać do wody lub zatrzymywać się na poziomej półeczce jednocześnie rzeźbiąc tak zwany posążek. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż pierwszy rodzaj kibla jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ w skrajnych przypadkach może spowodować znaczne ochlapanie dupy kałem i moczem. Oprócz tego przypomina toi-toi, a to kojarzy się z rzyganiem i smrodem. Kibel numer 3 natomiast może powodować duży smród, tak więc forma WC numer 2 wydaje się być optymalną.
Uwagę zwrócić należy także na deski klozetowe. Mogą one mieć zarówno mały, jak i wielki obwód. Wszystko zależy od pola powierzchni dupy i preferencji właściciela. Często spotykane są też deski przeźroczyste mające na celu wystraszenie producentów kału. Do tego może służyć np. drut kolczasty, gwoździe lub kał poprzedniego domownika.
Kible rozróżnia się także ze względu na ich położenie. Mogą się znajdować w domu (tzw. swojskie, czy tez jak kto woli luksusowe), jak i poza nim. Szczególnie popularne są oczywiście toi-toie. Cechują się one niską higieną i częstą koniecznością srania na tak zwanego Małysza (sramy nie dotykając deski klozetowej). Szczególnie daje się to odczuć na dużych imprezach takich jak chociażby Woodstock. Stąd też między innymi wzięło się pojęcie kupa Woodstockowa (w obawie przed toi-toiem sra się w lesie). Pisząc o toi-toiach nie można zapomnieć o złotym toi-toiu, którego właścicielem jest od niedawna Jurek Owsiak. Z tematem owego typu sralni wiąże się też praca wielu ludzi, polegająca na wkładaniu do środka tak zwanego odkurzacza kiblowego, mającego na celu usunąć kał. Mieliśmy okazję oglądać pracę takiego człowieka w akcji i szczerze mówiąc było ślisko.
Jakim cudem to się trzyma w całości?[edytuj • edytuj kod]
Zazwyczaj się nie trzyma, lecz rozpada. Jednak przeciw temu rozkładowi czy rozpadowi można zastosować dosyć skuteczne środki:
- zamurować drzwi (co widać na zdjęciu obok) – w ten sposób można usunąć problem, gdyż nieużywana rzecz się nie zużywa.
- zatrudnić pisuardessę, która będzie czyścić wnętrza i zewnętrza bądź nie będzie robić nic. Tego rozwiązania nie polecamy, gdyż pisuardessy zazwyczaj pobierają haracz.
- zatrudnić kałboja – podobnie jak u pisuardessy
Co się stanie, jak to wysadzę w powietrze?[edytuj • edytuj kod]
Fekalia wylądują na Marsie, ty zostaniesz Murzynem, a łazienka będzie miała nową tapetę. (tak, zgadłeś, brązową.)
Sedes[edytuj • edytuj kod]
Sedes – typowe urządzenie sanitarne, które służyło jako wsparcie podczas wykonywania pewnych prywatnych czynności fizjologicznych. Obecnie sedes używany jest jako główne narzędzie starszych uczniów, służące do znęcania się nad młodszymi studentami poprzez uświadomienie podmiotowi, że to nie sedes, lecz basen i z chęcią nauczą cię w nim pływać.
Kompakt[edytuj • edytuj kod]
Kompakt – jedno z najważniejszych urządzeń wspomagających człowieka w trudnych i nietypowych sytuacjach (niestrawność, rozwolnienie).
Budowa[edytuj • edytuj kod]
Zestaw kompaktowy składa się z:
- deski, będącej pokryciem górnej części „ustnika”,
- dopływu wody, spełniającej funkcję siły popychania w głąb rury odpływowej wydzielin ludzkich,
- odpływu kanalizacyjnego.
Istnieje możliwość tuningu (ulepszenia) takiego właśnie kompakciku np. odświeżająca kostka toaletowa, futerko okrywające podłoże pod nogami oraz górną deskę.
Na kompakciku domowym możemy nawet czytać godzinami gazety... lub czasopisma.
Zagrożenia[edytuj • edytuj kod]
Uwaga! Istnieją także nieprzyjemności z nieprawidłowego wykorzystania kompaktu, np. możliwość zatkania, co może być przyczyną zalania toalety oraz mieszkań poniżej naszego!
Uwaga! Dzieci poniżej 3 roku życia powinny korzystać z kompakciku przy prawnych opiekunach, gdyż istnieje możliwość utopienia się, bądź doznania urazów psychicznych, a co się z tym wiąże – wstrętu oraz strachu do kompakciku!
Galeria[edytuj • edytuj kod]
Toalety są wszędzie
Nawet w lasach
Sztuka korzystania z tak zaawansowanego technologicznie wynalazku była do tej pory objęta najszczerszą tajemnicą mongolskich mnichów
Czasem oczekiwania nas przerastają…
Koszerna toaleta
Najlepiej myśli się na tronie
A niech leją w gacie...
Przykazanie łazienkowe mówi: Nie będziesz sikał na podłogę moją...
Kibel też może być święty
Przykład wykorzystania toalety w praktyce
Toaleta mobilna
Czasem korzystanie bywa niebezpieczne...
Nie zabieraj papieru!
Prawidłowy sposób korzystania z toalety
Toaleta z elektryzującym dreszczykiem emocji
.jpg)
