Ortografia

Ortografja iest dla mjenczakuf i w ogule no!

Dziecko Neostrady o ortografii

Ortografia – nałka zajmójonca siem poprafnościom jenzykowom. Stfożona rzeby zapobiec rarzoncym błendą ortograficznym kture óstawicznie morzna pszeczytadź w wypowiedziah lódzi. Wiele osup popełńa błendy ortograficzne zamjast fcześniej zajżedź do suownika. Ńe ktuży mogom miedź wrodzone prąblemy z ortograffijjom – muwi śe ftedy, rze som dysortografikamii. Aby nafsychadź siem ordograwi, tczeba czytać ksiąłszi na pszykłat: Ch. Sieniewidż, „F póstyń i f purzdży”.

Ortografia to tagrze cóś, co wymysilono aby drenczydź óczńuf f szkouah. Surzy to żekomemó poprafieńó snajomosici ortografji fsirut óczńuf i belwruf. Ortografia to tagże cosi, czym morzna żóćici o sicianem bes opaf o strofie lóckie.

Wszelkie buendy ortograficzne som dzieuem pżypatkó i nie majom nic fspulnego z Wócepikerem.

Poctawowe zagadńeńa ortografjii

Ó czy u

• u dajemy kiedy odmienia sie pszes a e lub i, oraz w końcufkach „ufka” (z wyjontkiem wyrazu „zasóffka”)
• ó dajemy na poczontku karzdego wyrazu (z wyjontkiem wyrazuf „usemka”, „usmy”, „uw”, „uwcześnie”, „uwczesny”), na końcu karzdego wyrazu oraz w końcufkach „óje” z końcufkami „óje” zwiazane jest pżysłowie „kto óje kreskóje same szustki otżymóje”

Rzet czy rzet s kropkom

• ż dajemy zawrze po spułgłoskach b, p, k, g, t, d, c, s, z, j, ch z wyjontkiem wyrazuf „krztałt”, „Przczyna”, „budrzet”. ż odmienia sie pszez z, r oras q. Dajemy go tagrze w końcufkach zawoduf „aż” (piekaż, stolaż) a tagrze „eż” (rzołnież, tanceż)
• rz dajemy gdy rz wymieńa sie na g, dz, h, z, ź, s

Ha czy ceha

Ha czy ceha? – odo najfienkszy broplem polzkich uczniuf. A wjendz pszyblirzmy szyskim tom oto pizowniem.

Po pjersze, ceha jezt na poczontgu pszeklęnistfa. Njie ma takiei obcji, rzeby byo to samo cha.

Po drugjie, samo cha piszemy wszeńdźie indziej.

I to jusz końec, fjenc njie fięm, s zcym majom ci uczńowjie broplemy.

Od małej czy od wielkiej

Ot mauei litery piszemy fszystkie żeczowniki z wyojntkiem wyrazuf „Internet”, „Administrator” oras „Nonsensopedia”. inne fyrazy nalerzy pizadź ot ttórzeij lidery, se zszcekulnym naćiskię na imjiona, nasfizka oras naswy fłasne. nje folno pisadź wjelkjei litery na poczontkó zdanja bo to bendzje błont oczywisiće s wyjontkiem takih wyrazuf jak te wymjenjone na poczontkó.

Nie

• z czasownikami piszemy razem
• z żeczownikami tesz razem
• z pszymiotnikami tagrze razem
• i z przysłufkami nadal razem.

Rekordy ortografji

• Luckje pojencie jest zbyt maue, aby to zrozómieci, ale i tak fam pofffiem. Najfiencej buenduf ortograficznyh morzna zrobici w suowie „Kożuchów”(Nie pomylće śem i ńe zrupće tak, tó obog jest poprafffńe„korzóhuf”)a jak ńe wjeżyće to wpiszće sem Kożuchów w gógle i fam fyskoczy, rze cosi takjego istnjeje.

Zobacz tesz

• Jasiu Śmietana