Bibliofil: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (commons)
Znacznik: edytor źródłowy
M (korekty)
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Klon Maple.jpg|thumb|250px|Wiele tych pięknych drzew musiało upłynąć w Wiśle, aby bibliofile mieli wymarzone książki]]
[[Plik:Klon Maple.jpg|thumb|250px|Wiele tych pięknych drzew musiało upłynąć w Wiśle, aby bibliofile mieli wymarzone książki]]


'''Bibliofil''' – [[kolekcjoner]] [[kurz|zakurzonych]] i pleśniejących, ale dla niego samego pięknych i unikatowych [[wolumin|woluminów]]. Bibliofil dąży do klaustrofobicznego ścieśnienia swojej przestrzeni [[życie|życiowej]] przez zajęcie wszystkich [[ściana|ścian]] swojego [[dom]]u półkami z [[książka]]mi. Bibliofil, miłośnik [[biały kruk|białych kruków]], często za jedyny cel stawia sobie nabycie upragnionej pozycji, zachłyśnięcie się jej kurzem i odstawienie na półkę, aby brylować nią przy najbliższej wizycie innego bibliofila. Piękno bibliofilstwa, podobnie jak piękno [[filatelistyka|filatelistyki]], zawiera się w niepowtarzalności każdej [[kolekcja|kolekcji]], to znaczy w takiej segregacji i kolejności książek na półkach, regałach, [[szafa|szafeczkach]] i stoliczkach, aby drugiemu bibliofilowi nie udało się powtórzyć podobnego układu i sąsiedztwa woluminów. Wiąże się to z faktem, że zanim sklerotyczny kompan [[wycieczka|wycieczek]] [[antykwariat|antykwarycznych]] zdąży dojść do własnego domu z zamiarem zazdrosnego skopiowania biblifilskiej norki swojego przyjaciela, zapomina większość z tego, co zobaczył, a reszta miesza mu się miejscami z tym, co właśnie zapomniał. Bibliofile częstokroć przeżywają smutne momenty kolekcjonerskiej [[kariera|kariery]], kiedy przytłoczeni ogromem książek, których kupują nawet 10 dziennie, zdają sobie nagle sprawę, że nigdy już nie przeczytają wszystkich, smutno spozierających z ciasnych, ogołacających z nadziei półek…
'''Bibliofil''' – [[kolekcjoner]] [[kurz|zakurzonych]] i pleśniejących, ale dla niego samego pięknych i unikatowych [[wolumin|wolumin]]ów. Bibliofil dąży do klaustrofobicznego ścieśnienia swojej przestrzeni [[życie|życiowej]] przez zajęcie wszystkich [[ściana|ścian]] swojego [[dom]]u półkami z [[książka]]mi. Bibliofil, miłośnik [[biały kruk|białych kruków]], często za jedyny cel stawia sobie nabycie upragnionej pozycji, zachłyśnięcie się jej kurzem i odstawienie na półkę, aby brylować nią przy najbliższej wizycie innego bibliofila. Piękno bibliofilstwa, podobnie jak piękno [[filatelistyka|filatelistyki]], zawiera się w niepowtarzalności każdej [[kolekcja|kolekcji]], to znaczy w takiej segregacji i kolejności książek na półkach, regałach, [[szafa|szafeczkach]] i stoliczkach, aby drugiemu bibliofilowi nie udało się powtórzyć podobnego układu i sąsiedztwa woluminów. Wiąże się to z faktem, że zanim sklerotyczny kompan [[wycieczka|wycieczek]] [[antykwariat|antykwarycznych]] zdąży dojść do własnego domu z zamiarem zazdrosnego skopiowania biblifilskiej norki swojego przyjaciela, zapomina większość z tego, co zobaczył, a reszta miesza mu się miejscami z tym, co właśnie zapomniał. Bibliofile częstokroć przeżywają smutne momenty kolekcjonerskiej [[kariera|kariery]], kiedy przytłoczeni ogromem książek, których kupują nawet 10 dziennie, zdają sobie nagle sprawę, że nigdy już nie przeczytają wszystkich, smutno spozierających z ciasnych, ogołacających z nadziei półek…


=== Bibliofilstwo ekstremalne i wyczynowe ===
=== Bibliofilstwo ekstremalne i wyczynowe ===

* Bibliofil ekstremalny posiada między półkami pleśń o precyzyjnie zaplanowanej wysokości, aby książki o różnych rozmiarach nie kradły mu miejsca na półkach o uniwersalnej, a więc zawyżonej, [[wysokość|wysokości]], których dawno pozbył się na rzecz zindywidualizowanych.
* Bibliofil ekstremalny posiada między półkami pleśń o precyzyjnie zaplanowanej wysokości, aby książki o różnych rozmiarach nie kradły mu miejsca na półkach o uniwersalnej, a więc zawyżonej, [[wysokość|wysokości]], których dawno pozbył się na rzecz zindywidualizowanych.

* Bibliofile często mierzą się w konkurencjach takich, jak rozklejanie zamoczonych [[kartka|kartek]] tak, aby poczynić najmniejsze szkody w treści książki, czy podnoszenie ponad stuletniej książki na minimalnej możliwej liczbie kartek (ta konkurencja, jeśli jest źle wyliczona, często kończy się uszkodzeniami książki).
* Bibliofile często mierzą się w konkurencjach takich, jak rozklejanie zamoczonych [[kartka|kartek]] tak, aby poczynić najmniejsze szkody w treści książki, czy podnoszenie ponad stuletniej książki na minimalnej możliwej liczbie kartek (ta konkurencja, jeśli jest źle wyliczona, często kończy się uszkodzeniami książki).


=== Zobacz też: ===
=== Zobacz też ===

* [[Antologia]]
* [[Antologia]]
* [[Biblioteka]]
* [[Biblioteka]]

Wersja z 21:26, 8 maj 2018

Stare, rzadkie i piekielnie drogie książki, w języku bibliofila zwane cegiełkami. Służą do zabudowy ścian aż po sufit
Wiele tych pięknych drzew musiało upłynąć w Wiśle, aby bibliofile mieli wymarzone książki

Bibliofilkolekcjoner zakurzonych i pleśniejących, ale dla niego samego pięknych i unikatowych woluminów. Bibliofil dąży do klaustrofobicznego ścieśnienia swojej przestrzeni życiowej przez zajęcie wszystkich ścian swojego domu półkami z książkami. Bibliofil, miłośnik białych kruków, często za jedyny cel stawia sobie nabycie upragnionej pozycji, zachłyśnięcie się jej kurzem i odstawienie na półkę, aby brylować nią przy najbliższej wizycie innego bibliofila. Piękno bibliofilstwa, podobnie jak piękno filatelistyki, zawiera się w niepowtarzalności każdej kolekcji, to znaczy w takiej segregacji i kolejności książek na półkach, regałach, szafeczkach i stoliczkach, aby drugiemu bibliofilowi nie udało się powtórzyć podobnego układu i sąsiedztwa woluminów. Wiąże się to z faktem, że zanim sklerotyczny kompan wycieczek antykwarycznych zdąży dojść do własnego domu z zamiarem zazdrosnego skopiowania biblifilskiej norki swojego przyjaciela, zapomina większość z tego, co zobaczył, a reszta miesza mu się miejscami z tym, co właśnie zapomniał. Bibliofile częstokroć przeżywają smutne momenty kolekcjonerskiej kariery, kiedy przytłoczeni ogromem książek, których kupują nawet 10 dziennie, zdają sobie nagle sprawę, że nigdy już nie przeczytają wszystkich, smutno spozierających z ciasnych, ogołacających z nadziei półek…

Bibliofilstwo ekstremalne i wyczynowe

  • Bibliofil ekstremalny posiada między półkami pleśń o precyzyjnie zaplanowanej wysokości, aby książki o różnych rozmiarach nie kradły mu miejsca na półkach o uniwersalnej, a więc zawyżonej, wysokości, których dawno pozbył się na rzecz zindywidualizowanych.
  • Bibliofile często mierzą się w konkurencjach takich, jak rozklejanie zamoczonych kartek tak, aby poczynić najmniejsze szkody w treści książki, czy podnoszenie ponad stuletniej książki na minimalnej możliwej liczbie kartek (ta konkurencja, jeśli jest źle wyliczona, często kończy się uszkodzeniami książki).

Zobacz też

Szablon:Ludzie