Szablon:Pojedynki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (do archiwum)
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<noinclude>
{{Pojedynki/schemat
{{Archiwalny}}
|Art1czytaj=Język fiński
</noinclude>{{Pojedynki/schemat
|Art2czytaj=Język duński
|Art1czytaj=Szlak turystyczny
|Art1=[[Plik:FinnischesSchild.jpg|center|150px|Co to znaczy?<br />''To tylko jedno miejsce parkingowe!'']]'''Język fiński''' – język z grupy ugrofińskich, rzekomo spokrewniony z [[język węgierski|językiem węgierskim]] i [[język estoński|estońskim]], coraz popularniejszy w Polsce ze względu na otwarcie rynku pracy przez [[Unia Europejska|UE]]. Niezwykle trudny, co skutkuje tym, że [[Polak]]ów w [[Finlandia|Finlandii]] nie ma zbyt wielu. Jedyną pociechą jest to, że drugim językiem urzędowym w Finlandii jest o wiele łatwiejszy [[język szwedzki|szwedzki]].
|Art2czytaj=Tor kolejowy

|Art1=[[Plik:Szlak_turystyczny_zyrardow_cm01.jpg|200px|center|I wszystko jasne, prawda?]]
;Alfabet
'''Szlak turystyczny''' – (nie)specjalnie oznakowana droga, którą w zamierzeniu organizatorów, powinna zmierzać wycieczka. Jest wytyczony w terenie, i, przynajmniej teoretycznie, powinien być łatwy do znalezienia i widoczny na całej trasie. Przeciętny [[turysta]] na szukaniu szlaków i prostowaniu błędów wynikających z ich przebiegu spędza statystycznie 33% wycieczki – dla niższych partii Karkonoszy oraz całych Gór Sowich należy tę liczbę pomnożyć przez dwa. Generalnie nie są przeznaczone dla różnej maści [[Janusz turystyki|Januszy turystyki]] i zakładają minimalną ilość oleju w głowie. Znaki są ulubionym obiektem ataków różnej maści [[wandal]]i, którzy właśnie w tym miejscu uparli się napisać sprayem, że ''Juzek jezd gópi'' i nawet im do głowy nie przyszło, że ktoś będzie potrzebował tych białych i kolorowych kresek.
Bez liter występujących w zapożyczeniech wygląda następująco:<blockquote>A D E G H I J K L M N O P R S T U V Y Ä Ö.</blockquote>

W wyrazach zapożyczonych używa się też: B C F Q Z Å Š.
;Gramatyka
Najbardziej charakterystyczne dla języka fińskiego jest osiemnaście przypadków, co zresztą jest liczbą przybliżoną, bo sami Finowie nie mogą się ich doliczyć i podają liczbę między 15 a 20. Najdziwniejszy z przypadków to „komitatyw”, który pozwala powiedzieć, że Fin idzie gdzieś nie z [[żona|żoną]], a z żonami (''Tulen vaimoineni''). Tak więc w warstwie językowej w Finlandii obowiązuje beztroska [[poligamia]].

Dla Finów kategoria liczby nie jest zresztą tak oczywista, jak dla reszty świata. Ogólnoświatowe wezwanie ''Dwa piwa!'' (''Kaksi olutta'') to po fińsku liczba pojedyncza! Stąd bierze się plaga [[alkoholizm]]u, gdyż po pięciu [[piwo|piwach]] Fin czuje się dalej, jakby wypił jedno, co w przypadku fińskiego piwa nie jest wcale takie trudne.


;Historia
Idea znakowania szlaków powstała z obserwacji [[pies|psów]] znaczących swoje drogi przez podlewanie krzaczków. Inna teoria mówi o tym, że pierwszy szlak turystyczny wyznaczył chłop z wiadrem z wylewającą się farbą, a jego żona postanowiła sprawdzić czy przypadkiem nie chodzi do Jadźki za chałupę, stając się w ten sposób historycznie pierwszą turystką podążającą szlakiem turystycznym.
|Ankieta=<poll>
|Ankieta=<poll>
Który artykuł wybierasz?
Który artykuł wybierasz?
Tor kolejowy
Język duński
Szlak turystyczny
Język fiński
</poll>
</poll>
|Art2= [[Plik:Olsen Banden.jpg|180px|center|Mistrzowie języka duńskiego]]
|Art2=[[Plik:Lausanne Metro Track Closeup.jpg|190px|center|Drapieżnik czai się w oczekiwaniu na ofiarę]]
'''Tor kolejowy''' – droga żelazna służąca w zamierzeniu [[pociąg]]om i [[tramwaj]]om do przemierzania świata, w praktyce zazwyczaj jest wykorzystywana jako miejsce [[Libacja alkoholowa|spotkań towarzyskich]] lub lokalny ciąg komunikacyjny do przepędzania [[Krowa|bydła]]. Przynajmniej w Polsce.
'''Język duński''', '''dansk språg''' – narzecze, którym władają ludy na zachód od Bałtyku, a niegdyś również Wikingowie oraz różnej maści masy awanturnicy napadający znienacka [[Europa|Europę]]. Z tego powodu charakterystyczne cechy języka praduńskiego można znaleźć na przykład w angielszczyźnie. Współczesny język duński jest stadium pośrednim między [[język angielski|angielskim]], [[język niemiecki|niemieckim]], [[język norweski|norweskim]], mową [[świnia|świń]] przy korycie i cholera wie, czym jeszcze. Język duński jest o tyle wyjątkowy, że słuchając osobnika nim władającego nie sposób odróżnić ile [[alkohol]]u wypił ów Duńczyk przed wygłoszeniem swojej oracji; z tego powodu policja duńska częściej niż inne stosuje badanie alkomatem. Istnieje podejrzenie, że małe dzieci nie mówią po duńsku, gdyż jest to dla nich język za trudny, a uczą się go przez osmozę w dalszych latach życia. Według innych źródeł duński jest jedną z postaci klinicznej choroby gardła, niedającej się wyleczyć żadnymi znanymi metodami.
;Historia
Język duński jest jednym z najstarszych języków świata; powstał już w momencie, gdy małpa ewoluowała do swej ostatecznej postaci, znaczną część czasu spędzając jeszcze na drzewie. Męski osobnik mieszkający na terenie Jutlandii chciał ongiś poprosić damskiego osobnika, by ten raczył przesunąć się nieco na gałęzi.


;Rodzaje szyn
}}<noinclude>[[Kategoria:Szablony strony głównej]][[Kategoria:Pojedynki ANM-ów|*]]</noinclude>
* '''Szyna zębata''' (zwana również '''szyną drapieżną''') – gatunek endemiczny występujący wyłącznie na terenach [[Góry|górskich]]. Całymi dniami wygrzewa się na podkładach między szynami jezdnymi czekając na ofiarę. Gdy ta nadjedzie, chwytają ją swoimi straszliwymi [[Zęby|zębiszczami]]. [[Kolejarz]]e żyją w symbiozie z szynami zębatymi – korzystają z nich do wjeżdżania na wzniesienia, podczas gdy szyna w ten sposób zaspokaja swój instynkt drapieżcy.
* '''Szyna prądowa''' – taka szyna, po której powierzchni śmigają [[elektron]]y. Przejeżdżający pociąg (zazwyczaj [[metro]]) zlizuje elektryczność z szyny prądowej specjalnym [[Język|języczkiem]] i po przetrawieniu jej w [[Falownik|układzie pokarmowym]] wykorzystuje ją w [[silnik]]ach. W ekstremalnych przypadkach spotyka się nawet dwie szyny prądowe, wtedy pociąg doposaża się w kolejny języczek.
}}
<noinclude>[[Kategoria:Pojedynki ANM-ów|*]]</noinclude>

Aktualna wersja na dzień 21:07, 28 lis 2020

Pojedynki artykułów na medal
I wszystko jasne, prawda?

Szlak turystyczny – (nie)specjalnie oznakowana droga, którą w zamierzeniu organizatorów, powinna zmierzać wycieczka. Jest wytyczony w terenie, i, przynajmniej teoretycznie, powinien być łatwy do znalezienia i widoczny na całej trasie. Przeciętny turysta na szukaniu szlaków i prostowaniu błędów wynikających z ich przebiegu spędza statystycznie 33% wycieczki – dla niższych partii Karkonoszy oraz całych Gór Sowich należy tę liczbę pomnożyć przez dwa. Generalnie nie są przeznaczone dla różnej maści Januszy turystyki i zakładają minimalną ilość oleju w głowie. Znaki są ulubionym obiektem ataków różnej maści wandali, którzy właśnie w tym miejscu uparli się napisać sprayem, że Juzek jezd gópi i nawet im do głowy nie przyszło, że ktoś będzie potrzebował tych białych i kolorowych kresek.

Historia

Idea znakowania szlaków powstała z obserwacji psów znaczących swoje drogi przez podlewanie krzaczków. Inna teoria mówi o tym, że pierwszy szlak turystyczny wyznaczył chłop z wiadrem z wylewającą się farbą, a jego żona postanowiła sprawdzić czy przypadkiem nie chodzi do Jadźki za chałupę, stając się w ten sposób historycznie pierwszą turystką podążającą szlakiem turystycznym.

Który artykuł wybierasz?
Zagłosowałeś na „Tor kolejowy” 28 lis 2020 o 20:40. Możesz zmienić swój głos, klikając na inną odpowiedź poniżej.
131
37
Oddano już 168 głosów.
poll-id 616A3D8E9F6EFD91E8680B1104FA335B

Drapieżnik czai się w oczekiwaniu na ofiarę

Tor kolejowy – droga żelazna służąca w zamierzeniu pociągom i tramwajom do przemierzania świata, w praktyce zazwyczaj jest wykorzystywana jako miejsce spotkań towarzyskich lub lokalny ciąg komunikacyjny do przepędzania bydła. Przynajmniej w Polsce.

Rodzaje szyn
  • Szyna zębata (zwana również szyną drapieżną) – gatunek endemiczny występujący wyłącznie na terenach górskich. Całymi dniami wygrzewa się na podkładach między szynami jezdnymi czekając na ofiarę. Gdy ta nadjedzie, chwytają ją swoimi straszliwymi zębiszczami. Kolejarze żyją w symbiozie z szynami zębatymi – korzystają z nich do wjeżdżania na wzniesienia, podczas gdy szyna w ten sposób zaspokaja swój instynkt drapieżcy.
  • Szyna prądowa – taka szyna, po której powierzchni śmigają elektrony. Przejeżdżający pociąg (zazwyczaj metro) zlizuje elektryczność z szyny prądowej specjalnym języczkiem i po przetrawieniu jej w układzie pokarmowym wykorzystuje ją w silnikach. W ekstremalnych przypadkach spotyka się nawet dwie szyny prądowe, wtedy pociąg doposaża się w kolejny języczek.
Czytaj całość
Propozycje
Archiwum
Czytaj całość