Wilhelm II: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M (Dodaję szablon {{stopka}}) |
||
| (Nie pokazano 52 wersji utworzonych przez 26 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:KaiserBill2.jpg|thumb|Wilhelm podrywa arystokratki]] |
|||
'''Wilhelm II'''- Wielki Pan i przywódca (wg. Niemców), LOL (wg. Polaków)- Wilhelm II wywołał I wojnę światową ponieważ się nudził i był głodny; chciał zjeść Świat. Jego hobby to: Produkowanie bimbra w Wrocławiu. Przydomek w Pyrlandii (Poznań) to "Kartofel", po czym został kartoflem roku w 1918. Wymyślił obozy koncentracyjne dla przyjaciół i rodziny, za śladami Wilhelma poszedł Adolf Hitler... |
|||
'''Wilhelm II Hohenzollern''' (ur. [[27 stycznia]] [[1859]] w [[Berlin]]ie, chociaż nie potwierdzone jest to, że gdzieś na [[Syberia|Syberii]], zm. [[4 czerwca]] [[1941]] w [[Doorn]] w [[Holandia|Holandii]]) – cesarz niemiecki. Przedstawiciel ruchu [[nazizm|nazistowskiego]] w rodzinie Hohenzollernów. |
|||
== Życie Wilhelma == |
|||
'''Osiągnięcia Wilhelma II za życia i pośmiertnie:''' |
|||
Wilhelm, już jako młodzik, przekonał się o ojcowskiej miłości. Niezliczone oznaki tego specyficznie okazywanego uczucia, skutkowały licznymi obrażeniami na tyłku przyszłego cesarza. Codzienna styczność Wilhelma z ojcowską dyscypliną za pomocą bata, stworzyła podstawy do przyszłej, niezwyciężonej armii Stormtrooperów. Wilhelm był bardzo pilnym uczniem, codziennie przychodził do matki pochwalić się swoją [[Ocena niedostateczna|lufą]]. Chciał być wielki i został kanclerzem [[Niemcy|Niemiec]], ale przez [[I wojna światowa|I wojnę światową]] poddał się. W [[1918]] roku podpisał pakt o nieagresji podpisał w gospodzie Pod Drzymałą. |
|||
---- |
|||
- Kartofel: 1918 rok |
|||
- Strażak Sam: 2000 rok |
|||
- Dziecko Słońca: 1891 rok |
|||
- Banan: 1934 rok |
|||
- Mandarynka: 1935 rok |
|||
- Szokolad men: 1940 rok |
|||
== Marzenia Wilhelma == |
|||
'''Ciekawostki''' |
|||
Wilhelmowi bardzo zależało na dobrej armii, więc niektórzy [[Człowiek|ludzie]] nie mogli się dostać, a żeby móc do niej należeć trzeba mieć: oczy, mózg, nogi, zręczność, wierność dla [[Niemcy|Niemiec]] i pieniądze z [[Renta|renty]]. Wilhelm cenił [[wódka|wódkę]] dobrej jakości, więc otworzył w [[Brema|Bremie]] bimbrownię, miał tam dużo klientów, a większość stanowiła: [[bezrobotny]]ch, [[bieda|ubóstwionych]] itp. Pewnego dnia smutni panowie przyłapali go na nielegalnym sprzedawaniu [[Napój alkoholowy|alkoholu]]. |
|||
---- |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Habsburgowie]] |
|||
* [[Otto von Bismarck]] |
|||
* [[Woodrow Wilson]] |
|||
{{stopka}} |
|||
Wilhelm był bardzo mądrym dzieckiem już w drugim roku, przestał korzystać z nocnika (kibla), wolał wykupkać się na twardych deskach, a dalej to zapomniałem o nim, dlatego że rodzice odesłali nie chcące dziecko do domu dziecka. |
|||
[[Kategoria:Historia (1789–1918)]] |
|||
[[Kategoria:I wojna światowa]] |
|||
[[Kategoria:Historia Niemiec]] |
|||
[[Kategoria:Władcy]] |
|||
[[de:Kaiser Wilhelm II.]] |
|||
[[en:Wilhelm II, German Emperor]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 17:09, 21 lut 2021
Wilhelm II Hohenzollern (ur. 27 stycznia 1859 w Berlinie, chociaż nie potwierdzone jest to, że gdzieś na Syberii, zm. 4 czerwca 1941 w Doorn w Holandii) – cesarz niemiecki. Przedstawiciel ruchu nazistowskiego w rodzinie Hohenzollernów.
Życie Wilhelma[edytuj • edytuj kod]
Wilhelm, już jako młodzik, przekonał się o ojcowskiej miłości. Niezliczone oznaki tego specyficznie okazywanego uczucia, skutkowały licznymi obrażeniami na tyłku przyszłego cesarza. Codzienna styczność Wilhelma z ojcowską dyscypliną za pomocą bata, stworzyła podstawy do przyszłej, niezwyciężonej armii Stormtrooperów. Wilhelm był bardzo pilnym uczniem, codziennie przychodził do matki pochwalić się swoją lufą. Chciał być wielki i został kanclerzem Niemiec, ale przez I wojnę światową poddał się. W 1918 roku podpisał pakt o nieagresji podpisał w gospodzie Pod Drzymałą.
Marzenia Wilhelma[edytuj • edytuj kod]
Wilhelmowi bardzo zależało na dobrej armii, więc niektórzy ludzie nie mogli się dostać, a żeby móc do niej należeć trzeba mieć: oczy, mózg, nogi, zręczność, wierność dla Niemiec i pieniądze z renty. Wilhelm cenił wódkę dobrej jakości, więc otworzył w Bremie bimbrownię, miał tam dużo klientów, a większość stanowiła: bezrobotnych, ubóstwionych itp. Pewnego dnia smutni panowie przyłapali go na nielegalnym sprzedawaniu alkoholu.
